Πριν συνδέσω την τηλεοπτική σειρά του Survivor με την επιβεβαίωση της Συντηρητικής άποψης των πραγμάτων, πρέπει να κάνω μια βουτιά στον χρόνο. Να παραθέσω, πού βασίζεται η μεγάλη διαφορά μεταξύ της Δεξιάς και της Αριστεράς στην Πολιτική.
Όλα ξεκινάνε από το πώς θεωρούμε την ανθρώπινη φύση σε ελεύθερη κατάσταση. Ένας άνθρωπος σε μια πρωτόγονη κατάσταση με ελάχιστους πόρους και εξαρτώμενος από την φύση (χωρίς τεχνολογία), πως θα φερόταν; Θα επικοινωνούσε με τους συνανθρώπους του με ευγένεια και πειθαρχία ώστε να καταφέρει να επιβιώσει; Θα συνεργαζόταν αρμονικά με τον κοινωνικό του περίγυρο ώστε να εξασφαλίσει την δική του ζωή, της οικογένειάς του και της κοινότητας που ζει;
Ο Τόμας Χομπς
Υπάρχουν δύο βασικές απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα. Η πρώτη έχει δοθεί τον 16ο αιώνα από τον Άγγλο Φιλόσοφο Τόμας Χομπς. Φοβάμαι βέβαια, ότι δεν θα αρέσει στους αριστερούς αναγνώστες του κειμένου: Ο άνθρωπος είναι κτήνος, κυριευμένος από τα πάθη του, οδηγούμενος από τα πιο σκοτεινά του ένστικτα. Λόγω της ανθρώπινής του φύσης, ψάχνει συμμαχίες. Βασίζεται στον Θεσμό της παραδοσιακής πυρηνικής οικογένειας. Χτίζει δεσμούς με τους συγγενείς του ώστε να προστατεύονται όλοι μεταξύ τους. Διευρύνει την οικογένεια σε ομάδα, χωριό, φυλή, Έθνος, ώστε να αποκτήσει παραπάνω ισχύ και να επιβιώσει έναντι άλλων εχθρικών ανταγωνιστικών ομάδων. Διατηρεί και αυξάνει την Ιδιοκτησία του – τόσο την προσωπική όσο και την Εθνική – ώστε να έχει πόρους και εφόδια να επιβιώσει αυτός και τα τέκνα του. Φροντίζει ώστε το Έθνος του να είναι ισχυρό μέσω της συνοχής: Κοινή γλώσσα, μία θρησκεία, ίδιες παραδόσεις, μοναδική κουλτούρα με τοπικές ιδιαίτερες εκφράσεις.
Η παραπάνω απάντηση αποτελεί την Δεξιά θεώρηση των πραγμάτων που βασίζεται στον Ρεαλισμό (και για κάποιους τον «αφόρητο κυνισμό»).
Ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ
Στον αντίποδα, ο Ελβετός φιλόσοφος Ζαν-Ζακ Ρουσσώ. Αυτός θεωρούσε ότι ο άνθρωπος έχει από την φύση του «ευγενή» χαρακτηριστικά, τα οποία έχουν εκφυλιστεί λόγω του Θεσμού της Ιδιοκτησίας. Επειδή ο άνθρωπος είναι ευγενικό όν […] και έχει φυσική ροπή προς την Ισότητα και την ειρηνική συνύπαρξη με άλλους συνάνθρωπούς του, μπορεί να αυτό-περιορίζεται, καταλαβαίνοντας από μόνος του τα όρια που πρέπει να έχει η ελευθερία του, ώστε να μην ενοχλεί τον συνάνθρωπό του.
Η συγκεκριμένη δεύτερη προσέγγιση του Ρουσσώ, είναι η ουτοπική θεώρηση που βασίζεται η Αριστερά και ο σύγχρονος ΣοσιαλΦιλελευθερισμός.
Η δικαίωση της Δεξιάς
Το Survivor, όπως και τα περισσότερα reality-shows στην Τηλεόραση, αποδεικνύει ξεκάθαρα την θεώρηση της Δεξιάς. Ο άνθρωπος, όταν πλησιάζει πρωτόγονες καταστάσεις, ξεγυμνώνει τα πιο άγρια ένστικτά του. Ζήλιες, επιθετικός ανταγωνισμός και μάχη για την ατομικότητα του καθενός. Κρύψιμο ιδιοκτησίας (φαγητού) για ιδία χρήση σε βάρος της ομάδας. Κλίκες που συνωμοτούν έναντι παιχτών ή άλλων κλικών. Επίκληση της ομάδας όταν υπάρχει συμφέρον και μετά προδοσία της ομάδας όταν αλλάζουν οι περιστάσεις κ.ο.κ.
Ο δρόμος της Δεξιάς είναι ο σωστός, επειδή βασίζεται στον Ρεαλισμό και ουχί στον ανέφικτο Ουτοπισμό. Κοινωνικό Πλαίσιο όπου δίνεται έμφαση στο Έθνος, την επιβίωσή του και την συνοχή του. Χωρίς κοινωνικές ελευθεριότητες που προάγουν αυτιστικές εγωιστικές συμπεριφορές κατά Θεσμών του Έθνους (Οικογένεια, Εκκλησία, Στρατός). Χωρίς ατομικιστικές συμπεριφορές που βάλλουν κατά της νέας γενιάς Ελλήνων. Συμπεριφορές που οδηγούν σε υπογεννητικότητα, εκτρώσεις, γάμους σε μεγάλη ηλικία και κατά συνέπεια στην ατεκνία και την ολιγοτεκνία. Με ιδιαίτερη φροντίδα στην Ιδιοκτησία και προστασία στην ατομική και οικογενειακή περιουσία.
Ζούμε ως έθνος σε ένα παγκόσμιο Survivor
Επειδή στο τέλος, σε ένα είδος παγκόσμιου Survivor«παίζει» η Ελλάδα εδώ και χιλιάδες χρόνια. Έχουμε χρέος στους προγόνους μας και τις μελλοντικές γενιές να βγούμε νικητές.
