Την προηγούμενη εβδομάδα, ο Πολωνός Πρόεδρος Αντρζεϊ Ντούντα επισκέφτηκε την Αθήνα και συνάντησε τον Έλληνα Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Στην ομιλία του ο Προκόπης Παυλόπουλος, εκφράζοντας απόλυτα το ελληνικό πολιτικό κατεστημένο, δεν έκρυβε την υπερηφάνεια του για το πόσο πιστό και υπάκουο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η Ελλάδα και πόσο πασχίζει για την οικοδόμηση μιας ομοσπονδιακής Ευρώπης. Δεν έλειψαν και οι διακριτικές μπηχτές για τον ευρωσκεπτικισμό της πολωνικής κυβέρνησης και την άρνησή της να δεχτεί πρόσφυγες, αντιπαραβάλλοντας στη στάση αυτή τον άμεμπτο ευρωπαϊσμό των Ελλήνων πολιτικών. Και ο Πολωνός πρόεδρος; Αυτός δεν είπε πολλά. Απλά επισκέφτηκε το Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη και γονάτισε ευλαβικά μπροστά του για να τιμήσει τους νεκρούς μας. Και αυτή η κίνηση ήταν αρκετή για να καταδείξει ,με τον πιο γλαφυρό τρόπο, τις τεράστιες διαφορές νοοτροπίας και αξιών μεταξύ του ελληνικού και του πολωνικού πολιτικού συστήματος.
Από τη μια πλευρά, έχουμε τη νεοραγιάδικη ευρωλαγνεία των κυβερνώντων μας. Ένα πολιτικό σύστημα, το οποίο αφού μας κατάντησε ένα κράτος-ζητιάνο, χωρίς περηφάνεια και αξιοπρέπεια, καθηλωμένο σε μια μόνιμη παρακμή, τώρα δεν ντρέπεται να προβάλλει σαν νέα “Μεγάλη Ιδέα” τη μετατροπή της Ελλάδας σε μια απλή επαρχία ενός ευρωπαϊκού υπερκράτους, αρκεί τα φτηνά δάνεια, τα ΕΣΠΑ και οι επιδότησεις να συνεχίζουν να έρχονται από τις Βρυξέλλες.
Από την άλλη πλευρά, έχουμε την Πολωνία, όπου η αγάπη για την πατρίδα και ο σεβασμός για όσους θυσιάστηκαν για αυτή εξακολουθούν να μετράνε . Μια χώρα που τον 20ο αιώνα γνώρισε από πρώτο χέρι τί σημαίνει να χάνεις την ανεξαρτησία σου και δεν φαίνεται διατεθειμένη να αντικαταστήσει την Μόσχα με τις Βρυξέλλες και να απορροφηθεί από ένα τεχνητό υπερκράτος. (αντίθετα, οι Πολωνοί επιμένουν να πιστεύουν ότι οι ίδιοι πρεπει να είναι αυτοί που θα αποφασίζουν για το μέλλον τους και όχι κάποιοι ανεξέλεγκτοι ευρωγραφειοκράτες). Μια χώρα που είναι περήφανη για την ταυτότητά της και δεν σκοπεύει να την αλλοιώσει,απλά επειδή το ζήτησε ο Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ. Μια χώρα που , βασισμένη στις δυνάμεις της , εκτός ευρώ από δικιά της επιλογή, πετυχαίνει εντυπωσιακούς ρυθμούς οικονομικής ανάπτυξης και καλύπτει ,με γοργά βήματα, τα χαμένα χρόνια της κομμουνιστικής διακυβέρνησης.
Ελλάδα, Πολωνία. Διαφορετικοί κόσμοι, διαφορετικές αξίες. Μαντέψτε σε ποιούς ανήκει το μέλλον.
