του Αθανάσιου Γκουρνέλου
Σε κείμενο του ο Ραφαήλ Καλυβιώτης, παρατηρεί ορθότατα την συμπαράταξη σε ιδεολογικό επίπεδο, του ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ και την δημιουργία μέσω αυτής της συμμαχίας, μια κερκόπορτας για την εισαγωγή την πολιτικής ορθότητας σε μια κοινωνία, κατά βάση συντηρητική.
Είναι φρόνιμο, αναγκαίο και αποτελεσματικό να υφίσταται πολυσυλλεκτικότητα σε πολιτικούς και κομματικούς οργανισμούς, η ιδεολογική αν θέλετε «καθαρότητα», ανήκει στα μοναστήρια. Όμως η ύπαρξη της πολυσυλλεκτικής υφής που έχει ένα κόμμα ή μια παράταξη, δεν αναιρεί την ανάγκη ύπαρξης ιδεολογικού προσήμου. Αυτό αυτόματα σημαίνει πως πέρα της ανάγκης για πολιτική (και μικροπολιτική) αντιμετώπιση του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς, πρέπει να υπάρξει μια ιδεολογική τοποθέτηση η οποία θα λειτουργήσει ως κυματοθραύστης σε μια Αριστερά που ανοίγει πόλεμο στην αριστεία και την Εθνική ταυτότητα.
Η αφετηρία αυτής της ιδεολογικής αντιμετώπισης μπορεί να βρεθεί παντού. Στην απόδοση Ιθαγένειας όπου μπορούν να αντιπαρατεθούν σοβαρότερες, ωριμότερες και ψυχραιμότερες προτάσεις, στην σμίκρυνση του ιδιωτικού τομέα, στον εκσυγχρονισμό του δημόσιου τομέα, στην στρατιωτική θητεία, στην ιδιωτικοποίηση κρατικών εταιριών και ούτω κάθε εξής. Αυτό, δεν στοχεύει απλώς στο να ικανοποιήσει μια αντι-ΣΥΡΙΖΑ πολιτική ή στην δημιουργία μόνο με οικονομικούς όρους, μια νέας μορφής στην Ελληνική αγορά. Αντιπαρατίθεται στην Αριστερά, στοχεύοντας στην δημιουργία ενός διαφορετικού ανθρωπότυπου από αυτόν που ο ΣΥΡΙΖΑ και οι συνιστώσες του, αφελώς και βλακωδώς επιζητούν. Στόχος μιας Νέας Δεξιάς, δεν μπορεί να είναι η στείρα αντιμετώπιση της Αριστεράς ή η απλά μονεταριστική πολιτική. Στόχος και μάλιστα στρατηγικός, είναι η αφύπνιση των ικανοτήτων της κοινωνίας ή αν σας αρέσει καλύτερα, του Έθνους.
Φανταστείτε πόσο ταχύτερα θα προοδεύει ένα σύνολο, όταν η πολιτική παιδεία του μέσου νέου, τον οδηγεί να εισέλθει σε ένα πανεπιστήμιο και αντί να αφισοκολλήσει ότι τοίχο υπάρχει, αντί να κάνει κατάληψη για το παραμικρό, θεωρήσει πως η επιτυχημένη και τάχιστη αποφοίτηση του, θα τον στείλει άμεσα στην αγορά εργασίας και από εκεί στην συμμετοχή επί της ουσίας, στα κοινωνικά δρώμενα. Φανταστείτε έναν ανθρωπότυπο που θα κινείται στην αγορά και την κοινωνία, έχοντας αισθητά την αντίληψη της ιδιότητας του τόσο ως Πολίτης όσο και ως μέλος του Γένους. Αυτομάτως η μορφή και αντίληψη των ατόμων λαμβάνει μια νέα κατεύθυνση. Αυτό το μικρό ενδεικτικό παράδειγμα λάβετέ το και προσαρμόστε το σε όσες πτυχές της καθημερινότητας μπορείτε. Έχετε κατά νου πως η Συντηρητική σκέψη θα οδηγήσει το άτομο στο να μην περιμένει τα πάντα από το κράτος και στο να αντιλαμβάνεται την ύπαρξη του και ως πολιτικού όντος και όχι ως «μειονότητα» που θίχτηκε από τον κίνδυνο απώλειας του κορμοράνου στον βοτανικό.
Πράγματα τα οποία έπρεπε να γίνουν προ δεκαετιών, είναι ανάγκη να γίνουν τάχιστα στο σήμερα. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να πέσει, μπορεί και όχι. Η νοοτροπία όμως και το ιδεολόγημα το οποίο έχει η νέα Αριστερά εμφυσήσει στου νέους μας, υπάρχει κίνδυνος να μείνει.
