Μια από τις κλασικές τακτικές της προπαγάνδας είναι να παρουσιάζεις με απόλυτη φυσικότητα το μαύρο ως άσπρο. Το ψεύδος, παρουσιάζεται με περίσσιο θράσος και φυσικότητα ως αληθινό, με αποτέλεσμα ο αναγνώστης – κατόπιν της αρχικής εκπλήξεως του – να αμφισβητεί τα γεγονότα που ο ίδιος γνώριζε και έτσι να πείθεται για τα γραφόμενα που διαβάζει.
Την 29η Ιουνίου ο κος Λακόπουλος, δημοσιογράφος, ο οποίος συνέγραψε την βιογραφία του ΠΑΣΟΚ (Το μυθιστόρημα του ΠΑΣΟΚ, 1999), δημοσίευσε ένα άρθρο του αναφορικά με τον άδικο πόλεμο που υφίσταται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κος Προκόπης Παυλόπουλος.
Πέραν των ανακριβειών που αναγράφονται εντός του κειμένου, όπως λ.χ ότι ο Κάρολος Παπούλιας απετέλεσε ενωτικό πρόεδρο και ουδείς τον αμφισβήτησε ένεκα της προηγούμενης πολιτικής του πορείας, ισχυρισμός που είναι προφανώς ψευδής, αφού άπαντες ενθυμούμαστε τις αντιδράσεις που υπήρξαν εις βάρος του τέως Προέδρου, ο αρθογράφος πλέκει το εγκώμιο του κου Παυλόπουλου, «διαμαρτυρόμενος» για τον «αήθη» πόλεμο λάσπης που εκτοξεύεται από το περιβάλλον Μητσοτάκη της ΝΔ, ερειδόμενος στην αρνητική ψήφο του τελευταίου κατά την διαδικασία εκλογής του κου Παυλόπουλου.
Συνεχίζει μάλιστα ο αρθρογράφος, αναφέροντας συμπερασματικά πως η απόπειρα τρωσης της φήμης του Προέδρου της Δημοκρατίας, έγκειται στον εσωκομματικό πόλεμο της ΝΔ μεταξύ του μητσοτακικού και καραμανλικού μπλοκ της παράταξης.
Ετι περαιτέρω γράφει χαρακτηριστικά, στην προσπάθεια του εξιδανίκευσης του ανώτατου πολιτειακού παράγοντα της χώρας, ότι
Ως πρώην υπουργό μπορεί να τον αξιολογήσει κανείς όπως θέλει, είτε προσωπικά τον ίδιο, είτε ως μέλος των υπουργικών συμβουλίων του κόμματος του. Αλλά δυο πράγματα δεν μπορεί να του αμφισβητήσει. Το κύρος και τις γνώσεις του ως πανεπιστημιακού και την εκτέλεση των καθηκόντων με ευσυνειδησία, επάρκεια και συνταγματική προσήλωση.
Επιπροσθέτως, ένα ακόμη αισχρό ψεύδος που αναγράφεται στα γραφόμενα του εν προκειμενω άρθρου, είναι πως χαρις στην δυναμική στάση του κου Παυλόπουλου, κατα το δημοψήφισμα του 2015, απεφεύχθησαν τα χειρότερα και δεν διασαλευτηκε η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας μας.
Προκόπης Παυλόπουλος: ο καλύτερος Πρόεδρος…
Κατόπιν απάντων των ανωτέρω, ας αποδομήσουμε βήμα προς βήμα το εν λόγω αρθρο, προκειμένου να καταστεί κατανοητή η μέγιστη προπαγάνδα που τελείται μέσω αυτού·
Το βασικο ερώτημα που τίθεται δεν είναι άλλο από το ποιος είναι εκείνος που γράφει και τι κίνητρα δύναται να έχει. Ο αρθογράφος του άρθρου, αποτελεί δημοσιογράφο με πολλά χρονια δημοσιογραφίας στην πλάτη του. Η πορεία και οι εργοδότες του, καθως και το συγγραφικό του έργο, καταδεικνύουν, αν μη τι άλλο, την φιλικά προσκείμενη στάση του απέναντι στο πάλαι ποτε κραταιό ΠΑΣΟΚ. Συλλογιζομενοι πλέον του που έχει μετακινηθεί το ΠΑΣΟΚ, ευκόλως καθίσταται κατανοητό ότι ο αρθογράφος εξυπηρετεί τα συμφέροντα του ΣΥΡΙΖΑ, επιχειρώντας να παραποιήσει τα αντικειμενικά ελαττώματα του Προέδρου της Δημοκρατίας σε δήθεν εσωκομματικη διαφορά της ΝΔ. Γιατί όμως αυτο;
Για τον απλούστατο λόγο ότι ο κος Προκοπής Παυλοπουλος είναι ο καλύτερος Προεδρος της Δημοκρατιας που θα μπορούσε να υπάρξει! Για τον ΣΥΡΙΖΑ και την κυβέρνηση του όμως!!!!
Και εξηγούμαι·
Το ηθικό σκέλος
Ο κος Παυλοπουλος απεδέχθη – καιτοι κεντροδεξιός – την πρόταση υποψηφιότητας του ΣΥΡΙΖΑ για την προεδρία της δημοκρατίας, παρά μάλιστα το γεγονός ότι ως υπουργός του Καραμανλή είχε ακούσει «τα εξ αμάξης» από τον Τσίπρα και την παρέα του και κυρίως παρά το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εκμεταλλεύτηκε καθ´ ολοκληριαν την εκλογή του προέδρου, ώστε να ρίξει την κυβέρνηση Σαμαρα.
Άρα τι έπραξε ο κος Παυλοπουλος; Παρασυρόμενος από την δίκη του προσωπική φιλοδοξία, κατέστη αρωγός του Τσίπρα στην επικύρωση της ανατροπής της προηγούμενης κυβέρνησης, δια της πολιτικής απάτης του ΣΥΡΙΖΑ.
Τι εδει πράττειν; Να παραμερίσει τις δικες του προσωπικές φιλοδοξίες, και να αρνηθεί την υποψηφιότητα του από τον ΣΥΡΙΖΑ! Ο κος Παυλοπουλος πρέπει να είναι ο μοναδικός κεντροδεξιός, που κατόρθωσε να διχάσει την δικη του παράταξη, καθισταμενος παράλληλα αρεστός στα αριστερά εξαμβλώματα που τον πρότειναν.
Όχι λοιπόν. Ο κος Παυλοπουλος δεν σκέφτηκε την πατρίδα όταν απεδέχθη την υποψηφιότητα ΣΥΡΙΖΑ. Το δικό του συμφέρον μόνο κοίταξε, ενάντια σε ο,τι πρεσβεύει ο θεσμός του Προέδρου.
Τα πραγματικά περιστατικά
1. Ο κος Παυλοπουλος, αρνούμενος εν τοις πραγμασι τον ρολο που του έχει αναθέσει το ίδιο το Σύνταγμα, εδεχθη, κατόπιν της οικτρής διαπραγμάτευσης Τσίπρα, να υπογράψει το διάταγμα για το δημοψήφισμα του 2015, ενος δημοψηφίσματος κάλπικου και άνευ ουσίας. Ο ανώτατος πολιτειακός παράγοντας της χώρας, εδεχθη λοιπόν να υπογράψει το δημοψηφισμα εκείνο, που εν τοις πραγμασι δίχασε τον ελληνικό λαό, χωρίς απολύτως καμία παρέμβαση του, κατα την διάρκεια ολοκλήρου του τραγέλαφου της κυβέρνησης, καιτοι το ίδιο το Σύνταγμα προβλέπει την δυνατότητα άρνησης του. Πως λοιπόν εκτέλεσε με ευσυνειδησία τα καθήκοντα του; Πόθεν προκύπτει η συνταγματική του προσήλωση, αφ´ ήδη στιγμής ο πρωθυπουργός της χώρας, εξέθεσε αυτήν σε ανεπανόρθωτο κίνδυνο με την προκήρυξη του δημοψηφίσματος του 2015;
2. Ετι περαιτέρω, πόθεν αντελήφθη ο δημοσιογράφος ότι χαρις στην σθεναρή (!!) στάση του κου Παυλόπουλου απεφευχθησαν τα χειρότερα και δεν ετέθη σε διακινδύνευση η ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας; Ποσο χειρότερα να πάει η χώρα δηλαδή; Και ποια ευρωπαϊκή προοπτική; Του πληβείου, όπως έχουμε καταντήσει σήμερα ; Μετά το δημοψήφισμα υπεγράφησαν αλλά δυο μνημόνια και η χώρα παραπαίει, με την μέγγενη την εξαθλίωσης να σφίγγει ολοένα και περισσότερο εις βάρος των Ελλήνων. Ποσα νομοθετικά διατάγματα έχει υπογράψει ο κος Παυλοπουλος;; Νομίζω περισσότερα ακόμη και από τον κο Παπούλια.
Ένας δίκαιος πόλεμος
Όχι λοιπόν αγαπητοί αναγνώστες! Ο πόλεμος που δέχεται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν είναι αήθης, ούτε απόρροια της εσωκομματικής διαμάχης της ΝΔ! Είναι πόλεμος που πηγάζει από το περί δικαίου αίσθημα του κόσμου εις βάρος εκείνων που τρέφονται στην πλάτη του. Είναι πόλεμος του δικαίου εις βάρος του άδικου. Είναι πόλεμος της απέχθειας του κόσμου προς ο,τι εκπροσωπεί το υπάρχον σαθρό και σάπιο πολιτικό κατεστημένο.
Και αν ο κος Βενιζέλος εκπροσωπεί ως κορωνίδα το πάλαι ποτε διεφθαρμένο παλιό ΠΑΣΟΚ, ο κος Παυλοπουλος είναι η άλλη όψη του νομίσματος εκ της πλευράς της ΝΔ!
Ανεπαρκής ως υπουργός, ο οποίος δεν είχε την τιμιότητα να παραιτηθεί μετά τα γεγονότα του 2008 και παντελώς άβουλος ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας!
Αν λοιπόν ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας, αφενος αποτελεί κολυμβήθρα του Σιλωαμ για τις αμαρτίες του πολιτικού παρελθόντος του προσώπου που εκλέγεται κάθε φορά (συγγνώμη κύριοι, αλλά δεν ξεχνάμε ούτε “τον δανειστή της βίλας του Ανδρέα”, αλλα ούτε και τον άνθρωπο που άφησε την Αθηνα να καεί το 2008) και αφετέρου απαιτεί έναν Πρόεδρο άβουλο, ο οποίος ως πειθήνιο όργανο θα ακολουθεί αγόγγυστα την βούληση της εκάστοτε κυβερνήσεως, τότε να την χαίρεστε κύριοι την προεδρευόμενη δημοκρατία σας!
Μια δημοκρατία ενος συστηματος που έθρεψε και συνεχίζει να θρέφει άεργους και τέκνα του κομματικού σωλήνα και μόνο, οι οποίοι εναλλάσσονται ως Κοτσαμπασηδες στα αξιώματα για το δικό τους συμφέρον και μόνο, αφήνοντας αφενος την πατρίδα βορά στους εχθρούς της και αφετέρου τους πολίτες στο έλεος του Θεού!
Κάθε συνετός πολίτης, ασχολούμενος με τα κοινά επιθυμεί ο ανώτατος πολιτειακός παράγοντας της πατριδος, αφενος να μην εκλέγεται από την Βουλή και αφετέρου να έχει αυξημένες αρμοδιότητες, εφάμιλλες του κύρους της θέσης του. Τούτο δε, μπορεί να λάβει χώρα μόνο με αναθεώρηση του Συνταγματος! Προσοχή όμως· καμία αναθεώρηση δεν πρέπει να πραγματοποιηθεί με τους ιδεοληπτικούς αριστερούς στην εξουσία! Καμία συναλλαγή μαζί τους. Καμία συναίνεση (Ακούτε κε Μητσοτακη;)!!
Η χώρα χρειάζεται εθνικό Σύνταγμα και ηγέτες που θα πεθάνουν για αυτήν!
