Αρκετοί «δεξιοί» συμπολίτες μου έσπευσαν με τον χειρότερο τρόπο να καταδικάσουν το κείμενο του μητροπολίτη Αιγιαλείας και Καλαβρύτων, με το οποίο ερμήνευσε την εθνική συμφορά στο Μάτι ως θεία τιμωρία. «Ο άθεος Τσίπρας επισύρει την κατάρα του Θεού!» έγραψε ο Αμβρόσιος ξεκινώντας το κείμενό του και είναι βέβαιο ότι οι περισσότεροι επικριτές του δεν διάβασαν τίποτε άλλο.
Κάποιοι τον επέκριναν για το «timing» και κάποιοι για το ύφος. Οι χειρότεροι ωστόσο ήσαν εκείνοι που δεν δίστασαν να μπουν στα χωράφια της θεολογίας. Οι δηλώσεις του μητροπολίτη Αλεξανδρουπόλεως καθώς και του Αρχιεπισκόπου συνέδραμαν τις λαϊκές ψευδοθεολογικές αναλύσεις. «Ο Θεός είναι αγάπη μόνον! Δεν καίει παιδάκια ζωντανά» θα μπορούσε να είναι η φράση που συνοψίζει όλες αυτές τις μπούρδες, που αντιπαρήλθαν το σύνολο της Αγίας Γραφής, χάριν του αναθεωρητικού «αγαπουλινισμού», όπως πολύ εύστοχα ένας ιερέας απεκάλεσε τα λεγόμενα όσων φαντασιώνονται, υπό χριστιανικό μάλιστα πρίσμα, έναν Θεό… αγαπουλίνο.
Τίποτε όμως τελικά δεν χρήζει θεολογικής αναλύσεως. Αν ήταν έτσι, θα έπρεπε όλοι εμείς οι χριστιανοί, πριν βαφτιστούμε κιόλας, να έχουμε λάβει διδακτορικό θεολογίας. Τι πρέπει να κάνουμε όμως, όταν η Αριστερά και διάφοροι αφελείς ψοφοδεξιοί επικαλούνται τη γνωστή ρήση «…ο αναμάρτητος υμών πρώτος βαλέτω λίθον επ’ αυτήν» για να καταδείξουν τον «φαρισαϊσμό» όσων αγανακτούν για την ηθική κατάπτωση της εποχής μας και να συγκαλύψουν τη δική τους παρακμή; Δυστυχώς, οι περισσότεροι αγνοούμε ότι ο Κύριος, αφού έσωσε τη μοιχαλίδα, της είπε: «…πορεύου και από του νυν μηκέτι αμάρτανε!». Ητοι: Προχώρει και μην αμαρτάνεις άλλο!
Η γενιά μου μεγάλωσε υπό τη μόνιμη απειλή της γιαγιάς «μην το κάνεις αυτό, γιατί θα σε τιμωρήσει ο Θεός». Αυτή η αθώα και συνάμα σκληρή απειλή των γιαγιάδων μας ήταν αρκετή για να συλλάβουμε σε μεγάλο βαθμό την ηθική που διέπει την κοινωνία μας, το τι είναι σωστό και τι λάθος. Φράσεις όπως «θα το βρεις απ’ τον Θεό», «θεία δίκη», «οι αμαρτίες πληρώνονται» ανήκουν στην καθημερινή φρασεολογία μας, από την κρεαταγορά και τις ιχθυόσκαλες ως τα γραφεία των «golden boys» και τα σαλόνια της «υψηλής κοινωνίας».
Κι όμως, κάποιοι ως φαρισαίοι της πολιτικής ορθότητος, ως πειθήνια όργανα του αρρωστημένου δεσπόζοντος πολιτικού καθωσπρεπισμού, αλλά και ως αιρετικοί ερμηνευτές του λόγου των γιαγιάδων μας -ας αφήσουμε στην άκρη την Αγία Γραφή- παριστάνουν ότι δεν ξέρουν και δεν άκουσαν. Ξέχασαν ότι ο Θεός θυσίασε τον ίδιο του τον Υιό με τον πιο βασανιστικό τρόπο, για να λυτρώσει τους ανθρώπους.
Ο Αμβρόσιος δεν είπε τίποτε άλλο από αυτό που θα μας έλεγαν οι πεθαμένες γιαγιάδες μας, αν ξαφνικά έβγαιναν από το μνήμα και έβλεπαν μία τραβεστί καμαριέρα για δήμαρχο και ένα ημίγυμνο καραφλό γυναικωτό ανδροειδές με τον Αϊ-Νικόλα κρεμασμένο στ’ αχαμνά του να παρελαύνει στο Σύνταγμα.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Δημοκρατία» την 28/7/2018
