Η μετριότητα κυριαρχεί γύρω μας…Όταν έμαθα για τις αντιγραφές εργασίας σε ελληνικό Πανεπιστήμιο δεν εξεπλάγην. Άλλωστε ο Όσκαρ Ουάιλντ έλεγε πως «Η απομίμηση είναι ο φόρος που πληρώνει η μετριότητα στην ιδιοφυΐα». Γιατί, όμως, αυτή η απομίμηση είναι η κυριαρχεί και εξαφανίζει την πρωτοτυπία της ιδιοφυίας;
Είναι πολύ σημαντικό να εξετάσουμε τα αίτια που οδηγούν στην ανάδειξη του μετρίου σε συστατικό στοιχείο της κοινωνίας μας και του τρόπου που συγκροτείται. Θα κινηθούμε, λοιπόν, γύρω από τρεις άξονες: η παιδεία, η ανθρώπινη φύση και η ιδεολογία.
Όσον αφορά το ζήτημα της παιδείας είναι προφανές πως τα τελευταία χρόνια έχει ευτελιστεί σε μεγάλο βαθμό. Σε μια προσπάθεια διευκόλυνσης και απλοποίησης της γλώσσας καταργήθηκαν και οι τόνοι (πολυτονικό σύστημα) με αποτέλεσμα όχι μονάχα την φτωχοποίηση της γλώσσας αλλά και του πολιτισμού μας. Ταυτόχρονα, υποβαθμίζονται οι ανθρωπιστικές σπουδές που συμβάλλουν στην καλλιέργεια του κοινωνικού ήθους και το μάθημα των αρχαίων δέχεται συνεχείς επιθέσεις. Έτσι ως γνωστόν Η ευκολονόητη παιδεία είναι ο δρόμος προς την μετριότητα. Τα μαθήματα, πλέον, τόσο σε σχολεία όσο και σε φροντιστήρια γίνονται για την κάλυψη της ύλης και όχι για την ουσιαστική εκμάθηση το0υ αντικειμένου που με τη σειρά του θα συμβάλλει στην προσέγγιση της «αρετής». Με αυτό τον τρόπο ολοκληρώνουμε το σχολείο και το πανεπιστήμιο όντας μέτριοι. Και σαν μέτριοι βγαίνουμε στην κοινωνία.
Το δεύτερο κομμάτι αφορά την ανθρώπινη φύση. Αυτή τη φύση που –κατά τον Θουκυδίδη- μισεί ό,τι υπερέχει. Το μυαλό που καταδικάζει ό,τι δεν βλέπει στον δικό του ορίζοντα. Αυτό το μυαλό, όταν εντοπίσει ένα καλύτερο μυαλό συνωμοτεί με τα υπόλοιπα φθονερά μυαλά εναντίον του με σκοπό την καταστροφή του και την εξίσωσή του με τις μετριότητες. Έτσι οι καλοί χάνονται στο λάκκο με τα φίδια, όπου οι μέτριοι επιπλέουν.
Το τρίτο ζήτημα αφορά την «ιδεολογία». Μια κακώς νοούμενη ιδεολογία «ισότητας» που αποσκοπεί περισσότερο μάλλον στην εξίσωση προς τα κάτω παρά στη σωστή κατανομή αρμοδιοτήτων μέσα στην κοινωνία (Πλάτωνας). Πρόκειται για μια ιδεολογία που σχετίζεται, σαφώς, με τη ανθρώπινη φύση, όπως είπαμε προηγουμένως αλλά η οποία έχει διεισδύσει σε ολόκληρη την κοινωνία και έχει καταλύσει και μηχανισμούς του κράτους έως και τις ίδιες της αρχές που εξουσιάζουν. Η κακοποίηση της έννοιας της ισότητας όχι μόνο προσβάλλει την ίδια την ισότητα αλλά αμφισβητεί τη διαφορετικότητα της κάθε προσωπικότητας και επιδιώκει τη μετατροπή του προσώπου σε άτομο, σε μάζα, σε ένα αχανές προλεταριάτο που θα χαρακτηρίζεται από μετριότητα και «όποιο στάχυ είναι πιο ψηλό απ’τα άλλα θα κόβεται».
Η κατανόηση και η καταγραφή των αιτίων που οδηγούν τη μετριότητα στην πλήρη κυριαρχία είναι επιβεβλημένη για να μπορέσουμε σε αυτή τη χώρα να αναδείξουμε την αριστεία, την ικανότητα του καθενός και το σεβασμό της διαφορετικότητας κάθε προσωπικότητας ώστε να τοποθετήσουμε τον καθένα εκεί που θα μπορεί να προσφέρει τα περισσότερα για το σύνολο και να απαλλαγούμε από την τυραννική κυριαρχία της μετριότητας.
* Η φωτογραφία προέρχεται από αρχείο Pournaras Fotios Photography
(https://www.facebook.com/PournarasFotiosPhotography/)
