Τα τελευταία επτά έτη η πατρίδα μας βολοδέρνει σαν καρυδότσουφλο στον ωκεανό “αξεπέραστων” προβλημάτων. Η οικονομική κρίση βαθαίνει ολοένα και περισσότερο, οδηγώντας στην φτώχεια το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Αυτόκλητοι σωτήρες, υφαρπάζουν την ψήφο των Ελλήνων, εξαπατώντας τους, με μοναδικό σκοπό την διαχείριση της εξουσίας προς ίδιον και μόνο όφελος.
Τα μοναδικά εν τέλει μέτρα που λαμβάνουν οι «επαΐοντες», πάντα με την σύμφωνη γνώμη των σοσιαλιστικών Βρυξελλών, είναι η αύξηση των φόρων και των εισφορών, με αποτέλεσμα να καθίσταται εν τοις πράγμασι δυσβάσταχτη η άσκηση οιασδήποτε δραστηριότητας. Η έξοδος από την κρίση, την οποία όλοι υπόσχονται, αλλά ουδείς εξ´ αυτών κατορθώνει, έχει καταστεί η μεγαλύτερη φενάκη της μεταπολίτευσης.
Ευθύνη των Ελλήνων
Κατά την ταπεινή άποψη του γράφοντος, η παρούσα οικονομική κρίση, δεν αποτελεί τίποτα άλλο παρά αποκύημα της υφέρπουσας επί δεκαετίες διαφθοράς και απαξίωσης του ίδιου του συστήματος. Μιας απαξίωσης, η οποία (διαφθορά και σήψη) είναι πλέον πασιφανής όχι μόνο σε οιανδήποτε έκφανση ασκήσεως εξουσίας, αλλά στην ίδια την καθημερινότητα των Ελλήνων. Των Ελλήνων που έθρεψαν εν συνειδήσει το τέρας του συστήματος και τώρα ευρίσκονται ενώπιον των συνεπειών του, οι οποίες είναι ακόμη περισσότερο εμφανείς, ένεκα της υπάρχουσας ένδειας.
Ήτοι, όσο υπήρχαν χρήματα – ανεξαρτήτως του ότι τα χρήματα αυτά δεν ήταν αποτέλεσμα παραγωγής και πραγματικής ανάπτυξης, αλλά δανεικά και επιχορηγήσεις – και μάλιστα σε αφθονία (βλ. Ολυμπιάδα 2004), ουδείς ασχολείτο με την σήψη του συστήματος, γιατί ήταν όλοι ικανοποιημένοι (σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό) από την αποκομιδή υψηλών εισοδημάτων. Σήμερα όμως, που η οικονομική κρίση έχει οδηγήσει τους Έλληνες σε καταστάσεις πρωτόγνωρης ένδειας για δυτική χώρα, οι συνέπειες της γιγάντωσης της σήψης του συστήματος είναι παραπάνω από εμφανείς και με ιδιαίτερη επίπτωση στην καθημερινότητα όλων μας.
Ανάλυση
Ας αναλύσουμε όμως τα δεδομένα από την αρχή· σε τι προέβη το πολιτικό σύστημα από την μεταπολίτευση και εντεύθεν; Άπλωσε τα πλοκάμια της επίρροης του παντού. Οι ημέτεροι τοποθετήθηκαν σε όλες τις θέσεις – κλειδιά ασκήσεως της εξουσίας. Οι ανεξάρτητες αρχές, η ηγεσία των σωμάτων ασφαλείας και του στρατού, η ανώτατη δικαστική εξουσία, οι δημόσιοι οργανισμοί, οι δημόσιες επιχειρήσεις, τα νοσοκομεία, τα σχολεία, οι συνδικαλιστικοί φορείς και οτιδήποτε άλλο μπορεί να φανταστεί κανεις, επανδρώθηκαν από ανθρώπους αμφίβολων προσόντων, αλλά αταλάντευτων κομματικών κριτηρίων!
Άνθρωποι λοιπόν, άνευ προσόντων στην πλειονότητα τους, αλλά με αποδεδειγμένη κομματική ταυτότητα ετέθησαν σε θέσεις κλειδιά. Σκοπός τους δεν ήταν η άσκηση εθνικής πολιτικής, αλλά αφενός η εξυπηρέτηση των κομματικών επιδιώξεων του σχηματισμού που εκπροσωπούσαν και αφετέρου η επαύξηση της προσωπικής τους περιουσίας. Προκειμένου να καταστεί εφικτή η επιδίωξη αυτή, το πολιτικό σύστημα έριξε το δόλωμα στον κόσμο, ο οποίος όχι μόνο το αποδέχθηκε, αλλά έτι περαιτέρω το αγκάλιασε στην συντριπτική του πλειονότητα. Ποιο ήταν το δόλωμα; Ο διορισμός στο δημόσιο (υπό την ευρεία έννοια) με αντάλλαγμα την παροχή ψήφου. Το όνειρο του νεοέλληνα της μεταπολίτευσης ήταν ο διορισμός στο δημόσιο, προκειμένου να αποκομίζει εύκολο χρήμα, χωρίς ευθύνες και συνέπειες.
Εν συνεχεια το δηλητήριο του εύκολου χρήματος απλώθηκε και στον ιδιωτικό τομέα. Όλοι κοίταζαν να αποκομίσουν κέρδος με την μεγαλύτερη δυνατή φυγοπονία. Εκεί ήρθαν και έδεσαν οι ευρωπαϊκές επιχορηγήσεις. Το ονειρο του νεοέλληνα, το οποίο επίσης διανεμετο με βάση κομματικά κριτήρια.
Ετι περαιτέρω ο ακρατος συνδικαλισμός διέλυσε ολοσχερώς οιαδηποτε δυνατότητα πραγματικής ελεύθερης οικονομίας.
Μιας οικονομίας που καιτοι τύποις καπιταλιστική, ήταν στην πραγματικότητα οικονομία τύπου Σοβιέτ. Οιαδηποτε Αναπτυξιακη πολτικη αφορούσε αποκλειστικά και μόνο κρατικές επενδύσεις του δημοσίου, σε συνεργασία με 10 οικογένειες, οι οποίες αποκόμισαν αστείρευτο πλούτο και μαζί με αυτές, οι κρατικοί αξιωματούχοι που λαδώνονταν. Το γαϊτανάκι αυτό συνεχίστηκε για 40 χρονια και εξακολουθεί να υφίσταται μέχρι και σήμερα.
Το βουλευτικό δε αξίωμα κατήντησε να αποτελεί την κορωνίδα της επιβράβευσης οιουδήποτε κομματόσκυλου “εργαζόταν” νυχθημερόν για το κόμμα. Άεργοι, αμόρφωτοι, τεμπέληδες, κόλακες, που επιβραβεύτηκαν με την καρέκλα του αξιώματος του βουλευτή και τα δεκάδες χιλιάρικα που αυτή τους παρέχει, με όρκο μόνο στο κόμμα και ουχι στο Σύνταγμα της χώρας.
Άπαντες εκ των ανωτέρω παθογενειών είχαν ως αποτέλεσμα την δημιουργία μιας νέας κάστας “αριστοκρατών”, αποτελουσα σήμερα την καθεστηκυια τάξη, η οποία έχει διαβρώσει κάθε τομέα της εξουσίας, της οικονομίας και της εν γενει κρατικής δραστηριότητας.
Διεφθαρμένοι ´η παντελώς αδιάφοροι διοικητές, δημόσιοι υπάλληλο και λειτουργοί, αξιωματούχοι, δικαστές, εφοριακοί, δ/ντες οργανισμών, διοικητές νοσοκομείων, δ/ντες δημοσίων επιχειρήσεων, πρόεδροι φορέων, στοιχειοθετούν την “αριστοκρατία” της εποχής μας. Μιας αριστοκρατίας που με προεξέχοντες τους πολιτικούς προϊσταμένους τους και τον συρφετό τους (βουλευτές, μέλη της κυβέρνησης και όλη την αυλή τους), ενεργει καθ´ υποδειξην των επικυριαρχων μας και κουνά το δάκτυλο στον μέσο Ελληνα, εχοντας το θράσος να τον κατηγορεί για την κατάντια της χώρας!
Εκείνοι που σήμερα ζουν, ατιμώρητοι, με χρυσά κουτάλια και απολαμβάνοντας κάθε είδους προνόμιο, κατηγορούν τον μέσο Έλληνα για την τραγική κατάσταση ης χώρας που οι ίδιοι διοικούν έσω και 40 έτη!
Ο μέσος Έλληνας λοιπόν, είναι ο τεμπέλης, ο φυγοπονος, ο φοροφυγάς, που δεν αγαπά την πατρίδα του και την έφτασε στην σημερινή της κατάσταση.
Είναι υψηλές οι συντάξεις και πρέπει να κοπούν για να αντέξει η χώρα!
Είναι υψηλοί οι μισθοί και πρέπει να μειωθούν.
Είναι μικρη η φορολογία και πρέπει να αυξηθεί. Πως θα πληρώνονται εξάλλου οι κάθε είδους Καρανικες ;
Τα ταμεία καταρρέουν και για αυτό οι εισφορές αυξάνονται κατακόρυφα.
Δεν μπορείς να βγαίνεις στην σύνταξη από τα 50 σου και ας έχεις συμπληρώσει 35 χρονια δουλειάς (!!), σου λένε εκείνοι που δεν έχουν εργαστεί μια ώρα στην ζωη τους!!!
Εσυ Έλληνα ψηφοφόρε φταις! Λες και εσυ έφαγες τα λεφτά από τα ταμεία, λες και εσυ έβγαλες μαύρα χρήματα στην Ελβετία, λες και εσυ απέκτησες με αδιαφανείς διαδικασίες 30 και 40 ακίνητα, λες και εσυ διασπάθισες το δημόσιο χρήμα, λες και εσυ υποθηκευσες το μέλλον των παιδιων μας.
Και ποιος διατείνεται τα παραπάνω; το σύστημα που μας έφερε ως εδώ.
Καταδίκαζεται ο μέσος επαγγελματίας για μη καταβολή ΦΠΑ (που δεν εισέπραξε ποτε), αλλά ο κος Παπακωνσταντίνου γλυτωνει με μόλις ένα έτος φυλάκισης για την σκόπιμη απόκρυψη της λίστας Λαγκάρντ.
Η τράπεζα παίρνει το σπίτι του δανειολήπτη που δεν μπορεί πια να πληρώσει το δάνειο του, αλλά η περιουσία του Τζοχατζόπουλου παραμένει αναξιοποίητη από το δημόσιο και δεν δημεύεται, οι δε πακτωλοί εκατομμυρίων που έλαβε ως μίζες, παραμένουν ως εκ θαύματος εξαφανισμένοι.
Επιβάλλεται βαρύ πρόστιμο από την εφορία για αναληθή στοιχεία δήλωσης, σε περίπτωση που δεν κόψεις αποδείξεις, αλλά οι σακούλες με τα φράγκα της Siemens προς όλα τα κόμματα, δεν βρήκαν ποτε τους αποδέκτες τους για την δικαιοσύνη, παρά το ότι στην Γερμανία ξηλώθηκαν όλοι οι ιθύνοντες.
Ανακριβή δήλωση πόθεν εσχες και “παράβλεψη” δήλωσης κάποιων εκατομμυρίων ευρώ για ένα πολιτικό πρόσωπο σημαίνει ατιμωρησία. Ανακριβής δήλωση για έναν μέσο Έλληνα, σημαίνει τεράστια πρόστιμα και φυλάκιση για φοροδιαφυγή.
Η φορολογία και οι ασφαλιστικές εισφορές καλύπτουν το 80% του εισοδήματος του ελευθέρου επαγγελματία, αλλά ο άγαμος βουλευτής, λαμβάνει εισόδημα (χωρίς τις επιτροπές) 75.000€ και καταβάλλει φόρο μόλις 5.000€!!!
Οι συμμορίες ανοίγουν καθημερινά εκατοντάδες σπίτια, αλλά το προσωπικό της αστυνομίας δεν επαρκεί, αφού τεράστιο μέρος αυτού δεσμεύεται στην φύλαξη των “σημαινόντων προσώπων”.
Τα περιπολικά δεν έχουν ανταλλακτικά, αλλά ο πρωθυπουργός μπορεί να υφαρπάξει από τον προϋπολογισμό του κράτους το κοστος για το προσωπικό του ταξίδι στην Κούβα, προκειμένου να αποχαιρετίσει τον άθεο δικτάτορα Φιντελ στην τελευταία του κατοικία.
Ο θυρωρός της βουλης να λαμβάνει τρία χιλιάρικα το μήνα, αλλά ο πιλότος του F16, 1000€.
Από το πρωτο προδοτικό μνημόνιο του ΓΑΠ, υπήρχαν άνω των 160 δημοσίων οργανισμών που αντλούσαν χρήματα από τον κρατικό προϋπολογισμό, χωρίς να έχουν καμία δραστηριότητα.
Σήμερα και μετά από 7 έτη, οι οργανισμοί αυτοί εξακολουθούν να υπάρχουν!!!
Δείτε δε ποιοι τίθενται στα ανώτατα αξιώματα· οι ίδιοι και οι ίδιοι.
Τεράστια πολιτικά και εθνικά σκάνδαλα (πλαστα στοιχεία εισόδου στην ΟΝΕ, πλαστα στοιχεία εισόδου στο μνημόνιο, χρηματιστήριο, ασφαλιστικά ταμεία κλπ), αλλά προκλητικά ατιμώρητοι όλοι οι εμπλεκόμενοι!
Η ατιμωρησία, ο νεποτισμός, η αναξιοκρατία, η διαφθορα και η εξόφθαλμα πολυτελής διαβίωση των διοικούντων (υπό την ευρεία έννοια) της χώρας, με την αμέριστη συμπαράσταση της τετάρτης εξουσίας (ΜΜΕ) και ενώ ο κοσμος πειναει, αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα μιας πολιτείας κορεσμένης. Μιας πολιτείας που ευρισκεται υπό καθεστώς απόλυτης σήψης.
Μιας πολιτείας που έχει εδώ και καιρό απωλέσει οιοδηποτε ψήγμα δημοκρατίας. Μιας πολιτείας που πλέον δεν είναι πολιτεία, αλλά εξακολουθήση, με οιοδηποτε κοστος του τρυφηλου βίου των γραικύλων διοικούντων νενεκων της!
Και ποια η λύση;
Κατα την άποψη του γράφοντος, λύση με το υπάρχον πολιτικό σύστημα και τις δομές που έχει αναπτύξει, δεν πρόκειται να υπάρξει ποτε!
Η μόνη λύση θα επέλθει με γενικό ξερίζωμα των πάντων, ακόμη και με βία! Δήμευση των περιουσιών των επίορκων και καταδίκη των προδοτών της χώρας.
Η χώρα, για να εξέλθει του ατέρμονου τελματος στο οποίο έχει περιέλθει, δεν χρειάζεται τιποτα παραπάνω, παρά μια επανάσταση! Όχι ομως λαϊκή επανάσταση, η οποία οδηγεί σε δημώδη κομμουνιστικά καθεστώτα, αλλά ένα νέο Γουδί ! Ένα νέο αστικό – στρατιωτικό κίνημα, αντίστοιχο με εκείνο του 1909, το οποίο θα ξεριζώσει την σαπίλα και θα επαναφέρει την χώρα στον ορθό δρόμο!
Σε δυο χρονια κλείνουμε την επέτειο των 100 ετών από το κίνημα του 1909! Ελπίζω να το εορτασουμε με ένα νέο κίνημα, το οποίο θα λυτρώσει την Ελλάδα από την δικτατορία των νενεκων!
