Ήταν ψεύτης ο Ανδρέας; …Ο τίτλος πρόσφατου άρθρου του πρωθυπουργού. Σαν να λέμε: ήταν ψεύτης ο βαρώνος Μυνχάουζεν; Τελικά, το ΠΑΣΟΚ δεν είναι κόμμα. Είναι βρικόλακας και πρέπει να βρεθεί η ασημένια σφαίρα για να το σκοτώσουμε. Το βρικολακιασμένο ΠΑΣΟΚ έχει τον τρόπο να απασχολεί την δημόσια συζήτηση. Πότε με κάποιο άρθρο-παρέμβαση παλιού στελέχους, πότε με το συνέδριό του, και τώρα με τις διαδικασίες για την ανάδειξη προέδρου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ.
Από την άλλη, είναι σαφές ότι ο Τσίπρας, έχοντας κερδίσει το μεγαλύτερο μέρος των παλιών πασοκικών ψηφοφόρων, επιχειρεί να ηγεμονεύσει τον χώρο της κεντροαριστεράς και να την εξαναγκάσει σε συνεργασία μαζί του. Αυτό το νόημα είχε και το άρθρο του ανήμερα της 3ης Σεπτεμβρίου, ημέρα την οποία διάλεξε ο Α. Παπανδρέου για να ταυτιστεί στην συνείδηση του λαού η ίδρυση του ΠΑΣΟΚ με τη Παλαϊκή -υποτίθεται- απαίτηση για σύνταγμα την 3η Σεπτεμβρίου του 1843.
Η ίδρυση του κατεξοχήν πιο καταστροφικού πολιτικού φορέα, της κατεξοχήν πιο καταστροφικής περιόδου του νεώτερου ελληνισμού, της μεταπολίτευσης, έλαβε χώρα την ημέρα της επετείου του στρατιωτικού πραξικοπήματος-οπερέτα, το οποίο δέσμευσε με σύνταγμα τον φιλολαϊκό μονάρχη Όθωνα. Στην πραγματικότητα υπήρξε μόνο μια συνωμοσία των θιγμένων κοτζαμπάσηδων, που αναζητούσαν τρόπο να ξαναπάρουν πίσω τα απολεσθέντα τους προνόμια και της παμπόνηρης Αλβιόνας, που έψαχνε τρόπο να βάλει χαλινάρι σε έναν μονάρχη, που ποτέ δεν ενέκρινε. Ο λαός δεν είχε καμιά συμμετοχή ούτε στην μία περίπτωση ούτε στην άλλη. Τα πάντα έγιναν εξ ονόματος του, αλλά ο λαός δεν ωφελήθηκε, διότι κανείς δεν ωφελείται ποτέ από τα ψέμματα.
Η ασημένια σφαίρα
Ήταν μοιραίο λοιπόν το κόμμα που ιδρύθηκε την 3η Σεπτεμβρίου να αποτελέσει το ίδιο ένα μεγάλο ψέμα εφόσον και αυτή η μέρα υπήρξε ένα από τα πολλά και μεγάλα ψέμματα της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας. Και τελικά αυτή είναι η ασημένια σφαίρα, η μόνη που μπορεί να σκοτώσει για πάντα τον πασοκισμό και όλες του τις μεταλλάξεις: η αναθεώρηση της καθεστωτικής αφήγησης της νεοελληνικής ιστορίας. Γιατί έχουμε ξαναπεί ότι αυτό που μαθαίνουμε ως παραδεκτή ιστορία είναι το πολιτικό αφήγημα της λεγόμενης «δημοκρατικής παράταξης». Χωρίς αναθεώρηση των μεγάλων ψεμμάτων της νεοελληνικής ιστορίας, δεν θα μπορέσει ποτέ να υπάρξει ουσιωδώς διαφορετική επιλογή. Στα ψέμματα του βενιζελικού κέντρου ελοχεύει ο πασοκισμός.
Ο Μακρόν και ο Σάρλ Ζονάρ
Κατά τ’ άλλα ο ραγιαδισμός του νεοελληνικού προτεκτοράτου-αποικία του ΕSM με την έλευση Μακρόν έσπασε κάθε ρεκόρ. Καλλιεργήθηκαν στον κοσμάκη ελπίδες έλευσης Μεσσία, ενώ επρόκειτο για την μοιρασιά των ιματίων του ελληνικού δημοσίου, το οποίο θα βρίσκεται υπό επιτροπεία για πολλές ακόμα δεκαετίες. Παρακολουθήσαμε με ενδιαφέρον τις φανφάρες που εκστόμισε από τον λόφο της Πνύκας ο Γάλλος Πρόεδρος, μιλώντας περί δικαιοσύνης, ισότητας και συνύπαρξης λαών και πολιτισμών στην Ευρώπη. Λόγια κενά νοήματος. Χάντρες και καθρεφτάκια στους ιθαγενείς, ανακαταμένα με κάνα δυο προτάσεις στα Ελληνικά για να χαζέψουν οι χαχόλοι…
Εκατό χρόνια πριν οι Γάλλοι επικυρίαρχοι με αρχηγό αποστολής κάποιον γερουσιαστή ονόματι Σάρλ Ζονάρ ανέτρεπαν με τα όπλα τον βασιλιά Κωνσταντίνο και εγκαθιστούσαν τον Βενιζέλο πρωθυπουργό. Και σαν να μην έφτανε αυτό μας ζητούσαν επιπλέον να αποτίσουμε φόρο τιμής στην σημαία τους και να τους πληρώσουμε πολεμικές αποζημιώσεις. Βλέπετε να έχουν αλλάξει πολλά πράγματα από τότε;
