Η συμμετοχή στην νέα κυβέρνηση της Αυστρίας, του κόμματος της Ελευθερίας, του κ. Στράχε, προκάλεσε για μια ακόμη φορά «ρίγη» αγανάκτησης τόσο στην χώρα μας όσο και στο ιερατείο των Βρυξελλών και τα μέσα «λιβανιστήρια» του. «Ακροδεξιοί», «κίνδυνος για την δημοκρατία» και πολλά άλλα ακούσαμε με αφορμή την συνεργασία των δύο κομμάτων, υπό τον Σεμπάστιαν Κούρτς και τον Χανς Κρίστιαν Στράχε. Χαρακτηρισμοί οποίοι χρησιμοποιούνται από το κυρίαρχο σύστημα για να αντιμετωπίσουν την άνοδο κομμάτων τα οποία υπερασπίζονται την ταυτότητα των χωρών τους, αντιτίθενται στην μετανάστευση και συνήθως και στην συγκέντρωση εξουσιών στις Βρυξέλλες. Και υπονοούν ότι αυτά τα κόμματα λειτουργούν με βάση μια υποτιθέμενη «προτροπή σε βία» που κάνει κάποιος όταν μιλά κατά φαινομένων όπως η μαζική μετανάστευση ή ακόμη και της δημιουργίας ισχυρών κοινοτήτων μη-Ευρωπαίων εντός των Ευρωπαϊκών πόλεων. «Βία» η οποία μπορεί να στρέφεται είτε κατά μεταναστών είτε ακόμη και κατά της ίδιας της δημοκρατίας.
Εδώ όμως υπάρχει μια διευκρίνηση που πρέπει να γίνει. Απαραίτητη θα έλεγα. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν οι διάφοροι “υπερασπιστές” των μεταναστών και των “ανοικτών συνόρων είναι ότι αυτοί που σήμερα χτυπάνε το καμπανάκι του κινδύνου για τις μεταναστευτικές ροές, είναι αυτοί που θέλουν μια ειρηνική, πολιτική λύση στο ζήτημα.
Αυτοί που θέλουν να προλάβουν την αιματοχυσία που είναι η συνήθης κατάληξη κάθε πολυπολιτισμικού-μοντερνιστικού- επιστημονιστικού πειράματος. Είτε πολυεθνικών ή πολυπολιτισμικών κρατών, είτε της εκ των άνωθεν επιβολής ομοσπονδιών.
Η απαισιοδοξία τους για τον εποικισμό της Ευρώπης, δεν αφορά το πώς θα τελειώσει η ιστορία, αλλά το ότι δεν θέλουν να δούμε τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες να μετατρέπονται σε Σρεμπρένιτσες. Κατηγορούν ανθρώπους ότι υποκινούν μίσος όταν προειδοποιούν με βάση την ιστορική εμπειρίας ότι όταν σφίξουν τα πράγματα, οι αντιδράσεις των ευρωπαϊκών όχλων, δεν θα είναι συγκεντρώσεις σε ξενοδοχεία. Μην ξεχνάτε ότι οι Ευρωπαίοι ήταν αυτοί που χρησιμοποίησαν επιστημονικά την βία πιο πολύ από κάθε άλλο λαό. Και όταν τους πιέσουν υπερβολικά, οι αντιδράσεις τους θα είναι πολύ πιο βίαιες από ότι μπορούν να φανταστούν. Και είναι ακριβώς αυτό το σημείο το οποίο θέλουν να εμποδίσουν οι «κακοί» να φτάσουμε.
Συνήθως τα «ρόζ» όνειρα των επαγγελματιών ανθρωπιστών καταλήγουν σε λουτρά αίματος. Όσο και εάν δεν αρέσει σε κάποιους τα Έθνη-Κράτη της Ευρώπης είναι ίσως το πιο επιτυχημένο μοντέλο κοινωνικής οργάνωσης στην ανθρώπινη ιστορία. Και αυτοί που λόγω ιδεολογικών καταβολών θέλουν να αλλάξουν την μορφή τους είναι που σπρώχνουν σε βίαιες καταστάσεις και στην αποδόμηση του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Αυτοί που προσπαθούν να διατηρηθεί η ιστορική συνέχεια, που θέλουν να διατηρηθεί ίδιος ο πυρήνας των κοινωνιών αυτών, είναι απλά οι υπερασπιστές αυτού του επιτυχημένου μοντέλου. Του πολιτισμού!
