Τον τίτλο του άρθρου τον εμπνεύστηκα από την περίφημο συνθηματικό των Ιαπώνων το 1941 κατά την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ. Ο διοικητής του πρώτου κύματος επίθεσης έστειλε το μήνυμα «Tora, tora, tora». Προφανώς εδώ τελειώνει και η σχέση με το παρακάτω άρθρο.
Εγώ όταν έγραψα τον τίτλο σκεφτόμουν την πίεση που δέχεται ο ελληνισμός από την ελληνική κυβέρνηση αλλά και η τελευταία από τις Μεγάλες Δυνάμεις για την επίλυση του Σκοπιανού ζητήματος εδώ και τώρα.
Μάλιστα Υπουργός προειδοποίησε πως αν δε λυθεί τώρα το ζήτημα θα υπάρχει εσαεί. Ε και;
Επαναλαμβάνω: Ε και;
Η διαιώνιση του προβλήματος της ονομασίας των Σκοπίων δεν αποτελεί εμπόδιο για τη χώρα μας. Είμαστε μέσα σε ισχυρές συμμαχίες και μέλη του ΝΑΤΟ. Το πρόβλημα το έχουν τα Σκόπια που θέλουν να ξεκαθαρίσουν το ζήτημα της ονομασίας για να μπουν στο ΝΑΤΟ.
Η Ελλάδα πρέπει να κατανοήσει πως στη διαπραγμάτευση με τα Σκόπια είναι ο δυνατός παίκτης. Δεν έχει συμφέρον να βιάζεται για την επίλυση του ζητήματος και ο μικρός μας γείτονας εξαρτάται από ένα ζήτημα το οποίο είναι στα χέρια μας.
Οι όποιες πιέσεις απ’έξω είναι για την άμεση επίλυση του ζητήματος. Η κυβέρνηση πρέπει να κατανοήσει πως αν είναι να παραχωρήσει το όνομα της Μακεδονίας έστω και με μια διακόσμηση (σύνθετη ονομασία τη λένε) δεν έχει τη λαϊκή νομιμοποίηση για κάτι τέτοιο και πρέπει να ζητήσει την άποψη του εκλογικού σώματος (μια που είναι και εύκολη στα δημοψηφίσματα).
Σε αντίθετη περίπτωση είναι ηθικά υποχρεωμένη να απορρίψει τον όρο «Μακεδονία» από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Γιατί για να λυθεί το ζήτημα «Τώρα, τώρα, τώρα» πρέπει να υπάρχει και η εντολή προς την κυβέρνηση από το εκλογικό σώμα για κάτι τέτοιο.
Και να θυμόμαστε κυβερνώντες και κυβερνώμενοι τα λόγια του Στράβωνος του γεωγράφου: *Έστι μεν ουν Ελλάς και η Μακεδονία.*
