Στην Ολλανδία η ύπαρξη ενός δικτύου κατασκοπείας της Τουρκίας που είχε ως βάση τα πολλά πλέον τζαμιά στην συγκεκριμένη χώρα ήταν η αιτία για να ανακηρυχθεί η υπόθεση σε ένα μεγάλο σκάνδαλο διεθνών διαστάσεων. Αργότερα το Euronews μετέδωσε για το δίκτυο κατασκοπείας της Τουρκίας που έχει παρακλάδια στις πέντε από τις επτά ηπείρους του πλανήτη. Η Αυστραλία και η Ανταρκτική μέχρι στιγμής δεν είναι στην λίστα κατασκοπευτικών προτεραιοτήτων του Ερντογάν.
Η ύπαρξη αυτού του διεθνούς δικτύου καταδεικνύει το πως η τούρκικη ηγεσία βλέπει την πληθυσμιακή αύξηση του μουσουλμανικού στοιχείου ως επέκταση της κυριαρχίας της. Η ηγεσία της τουρκικού κράτους, αλλά και οι ηγεσίες άλλων μουσουλμανικών κρατών, οραματίζονται ένα μέλλον όπου οι ισλαμικές αρχές και αξίες θα παίζουν έναν ολοένα και πιο κεντρικό ρόλο στην διεθνή σκηνή. Η εποχή δυτικοποίησης φαίνεται να έχει δώσει τη θέση της στην ισλαμοποίηση. Η σύγκρουση των πολιτισμών, δεν είναι και τόσο συγκρουσιακή, γιατί οι πολιτική τάξη της Δύσης αποδέχεται την ήττα και απλώς επιζητά κάποιους όρους παράδοσης.
Τα παραπάνω έχουν την σημασία τους αν αναλογισθούμε μια από τις μεγαλύτερες φαντασιώσεις της ελληνικής πολιτικής τάξης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση όχι μόνο θα έλυνε όλα τα βασικά εσωτερικά προβλήματα της Ελλάδας, αλλά θα έλυνε και τα ελληνοτουρκικά. Η ηγεσία της Τουρκίας ήθελε την Τουρκία στην Ευρώπη και επομένως η Ελλάδα κρατούσε το κορυφαίο διπλωματικό χαρτί στην πιο σημαντική επιδίωξη της τούρκικης εξωτερικής πολιτικής. Βέβαια, όσο περνούσε ο καιρός, τόσο ο πήχης των απαιτήσεών μας έπεφτε όλο και πιο χαμηλά. Οι Τούρκοι γινόντουσαν όλο και πιο επιθετικοί, οι Έλληνες πολιτικοί όλο και περισσότερο με μια πιο ενδελεχή επίγνωση της ανικανότητας τους να προστατεύσουν την ελληνική κυριαρχία και συμφέροντα, ελάφρυναν το πακέτο των απαιτήσεων. Φτάσαμε ουσιαστικά να μην απαιτούμε τίποτε, τελικά, η λογικοποίηση που θέλαμε να πιστέψουμε ήταν ότι η ένταξη καθαυτό θα εξευρωπάιζε την Τουρκία και αυτομάτως θα έλυνε και τα ελληνοτουρκικά.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μας έφτιαχνε το κράτος, το ευρώ θα μας έκανε πλούσιους, η ένταξη της Τουρκίας θα άφηνε την πολιτική τάξη να ασχοληθεί με αυτά που ήξερε τόσο καλά να κάνει, να δανείζεται, να διορίζει και να μετατρέπει το κάθε πρόβλημα σε κονδύλι του ΕΣΠΑ.
Η Τουρκία πλέον αρχίζει να αντικαθιστά την Σαουδική Αραβία ως ο κυρίως χρηματοδότης τζαμιών που διακηρύσσουν τις πιο ακραίες μορφές του Ισλάμ. Αυτό όμως που ανησυχεί την ελληνική πολιτική τάξη είναι για το πως θα καταφέρει να επιδοτήσει και να στεγάσει στην Ελλάδα τις καραβιές ομόθρησκών του που στέλνει ο Ερντογάν. Δεν βλέπουν τους κινδύνους της τουρκοποίησης των μουσουλμάνων της Θράκης, φαντασιώνονται ότι θα εξευρωπαΐσουν τις ορδές του σουλτάνου.
