Με αφορμή τα γεγονότα στη γειτονική Ιταλία, είναι πλέον πασιφανές ότι στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπάρχει πολιτικό πρόβλημα και έχει αναθερμανθεί πάλι η συζήτηση περί ευρωσκεπτικισμού. Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης τα λεγόμενα ευρωσκεπτικιστικά κόμματα αυξάνουν ραγδαία τα ποσοστά τους και αναλαμβάνουν ή διεκδικούν κυβερνήσεις.
Στη δημόσια συζήτηση στην Ελλάδα, και σ’ αυτό το θέμα, ο κόσμος είναι διαιρεμένος. Από τα κόμματα της βουλής, μετά και την κυβίστηση – μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ, δεν υπάρχει κόμμα εκτός των ακραίων ΚΚΕ και Χρυσής Αυγής που να θεωρείται ευρωσκεπτικιστικό.
Τα Μέσα Ενημέρωσης, καθώς και ο πολιτικός κόσμος, επιφυλάσσουν για τους ευρωσκεπτικιστές την ίδια αντιμετώπιση μ’ αυτήν που επιφύλαξαν σε όσους αντιτίθενται σθεναρά στην παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας και σε όσους εναντιώθηκαν στα εκτρωματικά νομοσχέδια του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτόν τον κόσμο τον κατατάσσουν σε ένα μπλοκ προσπαθώντας παράλληλα να τον περιθωριοποιήσουν και να τον γραφικοποιήσουν, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους το μέγεθός του και το δημοκρατικό τους δικαίωμα να εκφράζονται κατά το δοκούν. Μ’ αυτήν την τακτική δημιουργούν ένα δίπολο που στη μια μεριά του θα βρίσκεται το κόμμα των κομμάτων του «συνταγματικού τόξου», το μπλοκ της «λογικής», της «πολιτικής ορθότητας» και των «δημοκρατών» όπως αρέσκονται να χαρακτηρίζουν τους εαυτούς τους και στην άλλη, οι «ριζοσπάστες», οι «εθνικιστές», οι «συντηρητικοί».
Το μεγαλύτερο μέρος αυτών, που κατά κάποιους σχηματίζει τον λεγόμενο πατριωτικό χώρο, δεν εκφράζεται όμως από τα υπάρχοντα κοινοβουλευτικά κόμματα. Αυτός ο κόσμος όταν θα κληθεί να εκφραστεί πολιτικά, απ’ το να στηρίξει γραφικούς και ακραίους ευχής έργο θα ήταν να επιθυμούσε την ύπαρξη μιας υγιούς πολιτικής δύναμης για να στηρίξει.
Σε όλα τα παραπάνω βαρύνουσα σημασία έχει η στάση που κρατά και θα κρατήσει το κόμμα της ΝΔ. Όσο το κόμμα αγκαλιάζει στους κόλπους του ποταμίσιους βουλευτές, φλερτάρει με τα απόνερα του ΠΑΣΟΚ, αμφιταλαντεύεται στο «σκοπιανό» και ψηφίζει ή «επιτρέπει» διαρροές στα φρικτά νομοσχέδια που ψηφίζει η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, τόσο ο παραδοσιακός ψηφοφόρος της θα απομακρύνεται. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει πολιτικά να γεμίσει το κενό ανάμεσα στα βουλευτικά έδρανα που βρίσκονται από το κέντρο μέχρι τα έδρανα της Χρυσής Αυγής για να μην συνεχίσει η τελευταία να ανεβάζει τα ποσοστά της και, αν και ανύπαρκτη, να δοξάζεται κρυπτόμενη. Είναι εφικτό κάτι τέτοιο; Οψόμεθα…
