Από την εποχή της επικύρωσης της συνθήκης του Μάαστριχτ έως και σήμερα, ένα από τα αγαπημένα θέματα των ευρωπαϊστών, αποτελεί η επιθυμία για την δημιουργία ενός Ευρωστρατού. Δηλαδή ενός ευρωπαϊκού στρατεύματος διοικούμενο από την Ε.Ε, το οποίο ενδεχομένως να εξελιχθεί σε τέτοιο βαθμό που να υποκαταστήσει ή να αντικαταστήσει τα εθνικά στρατεύματα.
Σήμερα τον ρόλο της απόδοσης στρατιωτικών συμβουλών και του καθορισμού στρατηγικών για λογαριασμό της Ε.Ε, έχει το Στρατιωτικό Επιτελείο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUMS), το οποίο υπάγεται στο γραφείο του« Ύπατου Εκπροσώπου της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας» το οποίο διευθύνει η Ιταλίδα σοσιαλοδημοκράτισα κ. Φεντερίκα Μογκερίνι, της οποίας το κόμμα έχει έντονα φιλοευρωπαϊκά στοιχεία. Στόχος των παραπάνω υπηρεσιών είναι η συμβολή και εποπτεία στις επιχειρήσεις και τα καθήκοντα της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας της Ε.Ε. Το EUMS πλέον θα αποκτήσει δομή για τον σχεδιασμό και την διεξαγωγή στρατιωτικών επιχειρήσεων (MPCC – military planning & conduct capability ) που φαινομενικά τουλάχιστον θα ασχολείται με τις εκπαιδευτικές αποστολές της Ε.Ε προς στρατεύματα του τρίτου κόσμου. Όμως είναι μόνο αυτό; Θα περιοριστεί μόνο εκεί; Μήπως είναι ένα μεγάλο βήμα προς την συγκρότηση ενός Ευρωπαϊκού στρατού και μήπως θα πρέπει να αναθεωρήσουν ορισμένοι τις θέσεις τους πάνω σε αυτό;
Βλέπετε μια διαδεδομένη άποψη στην Δεξιά αποτελεί η επιθυμία για την συγκρότηση στρατιωτικών και αστυνομικών ή παραστρατιωτικών σωμάτων της Ε.Ε τα οποία θα, σύμφωνα με τους εγχώριους Δεξιούς υποστηρικτές της Ε.Ε, αναλάβουν να περιπολούν τα σύνορα μας και να λειτουργούν ως ένα ενιαίο Ευρωπαϊκό σώμα. Μια τέτοια εξέλιξη, στο όνομα ενός διαφωτισμένου μιμητισμού των ΗΠΑ, δεν μπορεί παρά να γίνει αντιληπτή ως παραχώρηση της εθνικής κυριαρχίας, απώλεια της εθνικής ισχύος και ταυτότητος και αντικατάσταση της στρατιωτικής ισχύος του έθνους μας από έναν ιδεολογικά προσανατολισμένο πολυεθνικό μηχανισμό ο οποίος θα εκτελεί τις εντολές μιας κεντρικής διοίκησης την οποία θα αποτελούν κυρίως αλλοεθνείς!
Αυτό το οποίο θα πρέπει να γίνει αποδεκτό από τους Δεξιούς, είναι πως η Ε.Ε δεν θα γίνει ποτέ ένας μηχανισμός Δεξιών πεποιθήσεων καθώς δεν μπορεί κανένας τέτοιου τύπου μηχανισμός να εκπορευθεί από τις δικές μας ιδεολογικές αφετηρίες. Εν τούτοις η Ε.Ε και οι μηχανισμοί τους οποίους συγκροτεί, έρχονται σε πλήρη αντίθεση με τις ιδεολογικές μας αρχές και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο στην Ε.Ε επικρατεί ο ίδιος ο πολιτιστικός μαρξισμός.
