Πλησιάζοντας στην Εβδομάδα των Παθών, όσο δεν αποσπάται ο νους μας από «το θόρυβο της πόλης», τις διάφορες υποχρεώσεις και τα άγχη της καθημερινότητας, προσευχόμαστε να ακολουθήσουμε τη σταυροαναστάσιμη πορεία του σαρκωθέντος Λόγου. Αυτός, κατήλθε στη γη, «μορφή δούλου λαβών», για να μας σώσει από τις αμαρτίες μας. Εμείς, με τη ζωή μας, είτε αποδεχόμαστε είτε απορρίπτουμε το κάλεσμά του και αποφασίζουμε να αγωνιστούμε για τη σωτηρία μας ή να απομακρυνθούμε απ’ Αυτόν. Ο αγώνας μας σημαίνει πόλεμο κατά των παθών μας και μετάνοια, δηλαδή αλλαγή στον τρόπο που σκεφτόμαστε και ζούμε.
Εκτός όμως από τον προσωπικό μας αγώνα, πρέπει να σκεφτούμε και να νοιαστούμε για τη συλλογική οντότητα που ανήκουμε, το έθνος και τους συνανθρώπους μας. Υπάρχουν κοινωνικές παθογένειες και υποπροϊόντα τους, που χρήζουν προσοχής και βελτίωσης, υπάρχουν συμπατριώτες μας που πεινάνε, που δεν έχουν ρεύμα και νερό, που υποφέρουν από την παρατεταμένη κρίση. Παράλληλα, τα τελευταία χρόνια, η πατρίδα μας βιώνει τα δικά της πάθη. Βιώνει μια παρατεταμένη κρίση σε πολλούς τομείς, που της προκαλεί ανεπανόρθωτες ζημιές και τείνει να την καταστρέψει. Το λυπηρό είναι ότι δείχνουμε να αυτοκαταστρεφόμαστε πολεμώντας την ίδια μας την ταυτότητα, ακολουθώντας την τάση που επικρατεί σε όλη την Ευρώπη, η οποία παραπαίει από τα πολλά προβλήματα που την ταλανίζουν, έχοντας απωλέσει τον χαρακτήρα της.
Η πρόσφατη πυρκαγιά στην Παναγία των Παρισίων, για την οποία κάποιοι υπονοούν πως αποτελεί συνέχεια μιας σειράς επιθέσεων και βανδαλισμών σε ναούς στη Γαλλία, ήταν αφορμή για να ξανανοίξει μια συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης, τον χαρακτήρα της και τους κινδύνους που διατρέχει. Παραμένουμε παρατηρητές της μετατροπής της Ευρώπης, από χριστιανική σε άθεη και προσεχώς σε ισλαμική οντότητα. Παραμένουμε παρατηρητές της μετατροπής της Ευρώπης, από χριστιανική σε άθεη και προσεχώς σε ισλαμική οντότητα. Όποιος δεν βλέπει αυτά που έρχονται, απλά εθελοτυφλεί. Ο μηδενισμός που έχει επικρατήσει παντού, ο ψευτοανθρωπισμός και ο ψευτοδικαιωματισμός, ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό γι’ αυτό. Οι αλλαγές που συντελούνται δείχνουν αναπόδραστες και αν δεν αντιδράσουμε άμεσα, θα πρέπει να ξεχάσουμε την Ευρώπη που ξέραμε.
Μετά το Πάσχα, έρχονται εκλογές. Ένα σημαντικό βήμα για να αλλάξουμε τα παραπάνω, είναι αυτήν την φορά να μάθουμε από τα παθήματά μας και να αποφύγουμε τις λάθος πολιτικές επιλογές, αναδεικνύοντας πρόσωπα και συνδυασμούς που θα φέρουν μια πραγματική αλλαγή για τον τόπο μας.
Καλή Ανάσταση!
