Στις ερωτήσεις μας απαντά ο Larry Pratt, ομότιμος εκτελεστικός διευθυντής της GOA (Gun Owners of America).
Πριν ξεκινήσουμε με τις ερωτήσεις, θέλω να σας ευχαριστήσω εκ μέρους όλων μας, εδώ στο Δίκτυο Ελλήνων Συντηρητικών, για αυτή την τιμή και την ευκαιρία να επιμορφώσουμε το ελληνικό κοινό μέσα από αυτή τη συνέντευξη, σχετικά με τα οφέλη της οπλοκατοχής. Δεν είναι μικρό πράγμα για ένα site, που αντιπροσωπεύει ένα σχετικά νέο και αναπτυσσόμενο κίνημα, να πάρει μια γνώμη εκ των έσω αναφορικά με τα ζητήματα οπλοκατοχής, ειδικά όταν αυτή η άποψη προέρχεται από μια οργάνωση που έχει περιγραφεί από τον Ron Paul ως «η μόνη ασυμβίβαστη οργάνωση σχετικά με τα όπλα στην Ουάσιγκτον.»
Ερώτηση 1η: «Αν και ορισμένοι από τους αναγνώστες μας μπορεί να είναι εξοικειωμένοι με τον οργανισμό σας και την ιστορία του, θα θέλαμε να μας δώσετε μια σύντομη περιγραφή του. Πότε ιδρύθηκε, ποίοι είναι οι στόχοι και το πρόγραμμα σας, πόσα μέλη έχετε και τελικά πού θα λέγατε ότι ανήκετε στο πολιτικό φάσμα, ως οργάνωση;»
Απάντηση: H GOA σχηματίστηκε από ένα γερουσιαστή της πολιτείας της Καλιφόρνια (τον HL Richardson). Ο Richardson, συγγραφέας του “Συγκρουσιακή Πολιτική”, ήθελε μια οργάνωση που να αμφισβητήσει τον έλεγχο των όπλων στις ρίζες του. Η Εθνική Ένωση Όπλων(NRA) διαμορφώθηκε από αξιωματικούς του στρατού της Ένωσης [Σ.τ.Μ. των Βορείων] μετά τον εμφύλιο. Ήθελαν να βοηθήσουν την κυβέρνηση, να ξεπεράσει την γενική έλλειψη δεξιοτήτων στην οπλοχρησία που επικρατούσε μεταξύ των Βορείων νεοσυλλέκτων σε αυτή τη σύρραξη.
Η GOA, από την άλλη, οργανώθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1970 για να χρησιμεύσει ως αντίπαλος μιας ομοσπονδιακής κυβέρνησης που όλο και παραβίαζε την Δεύτερη Τροπολογία (ενν.Του Συντάγματος των ΗΠΑ) η οποία αναφέρει ότι «Μια καλά οργανωμένη πολιτοφυλακή, ούσα απαραίτητη για την ασφάλεια ενός ελευθέρου κράτους, το δικαίωμα του λαού να διατηρούν και να φέρουν όπλα δεν πρέπει να παραβιάζεται.»
Ιστορικά, ο σκοπός της τροποποίησης δεν ήταν να προστατεύσει το κυνήγι ή τους διαγωνισμούς σκοποβολής, αλλά για να εξοπλίσει τους ανθρώπους ώστε να αντισταθούν σε μια τυραννική κυβέρνηση.
Ερώτηση 2η: Ενώ τα δικαιώματα οπλοκατοχής αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της αμερικανικής κουλτούρας και η 2η Τροπολογία καθιστά σαφές ότι «το δικαίωμα του λαού να κρατήσει και να φέρει όπλα, δεν πρέπει να παραβιάζονται», τα τελευταία χρόνια έχουν υπάρξει πολλές προσπάθειες, κυρίως από φιλελεύθερα [ΣτΜ. με την σημασία του όρου στις ΗΠΑ] λόμπι και Δημοκράτες Προέδρους, να απαγορευτεί η οπλοκατοχή. Έχει καταστεί σαφές ότι αυτή η ατζέντα άρχισε να εφαρμόζεται με την απαγόρευση στα “επιθετικά τυφέκια” και έχει σιγά-σιγά κλιμακωθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε η Χίλαρι Κλίντον να δηλώνει, ότι αν εκλεγεί Πρόεδρος θα χρεοκοπήσει την βιομηχανία όπλων μέσω της έκδοσης εκτελεστικού διατάγματος που θα επιτρέψει στα θύματα της ένοπλης βίας να μηνύσουν τις εταιρείες που κατασκευάζουν όπλα. Γιατί έχει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού αγκαλιάσει τέτοιες αντιλήψεις, που εκτός του ότι είναι αναποτελεσματικές (αναφορικά με τη μείωση της ένοπλης βίας), είναι και στην βάση τους αντιαμερικανικές;
Απάντηση: Ενώ πολλοί Αμερικανοί δέχονται ως νόμιμη την προσβολή εκ μέρους της κυβέρνησης του δικαιώματός τους «να διατηρούν και να φέρουν όπλα», ο αριθμός αυτός μειώνεται σταθερά. Κατά τη διάρκεια της πρόσφατης πίεσης για έλεγχο των όπλων, μετά τη σφαγή σχολείο στο Κονέκτικατ, ούτε καν η πλειοψηφία του πληθυσμού συμφωνεί πια ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να διεξάγει ελέγχους ιστορικού στους αγοραστές όπλων.
Οι περισσότεροι Αμερικανοί δεν υποστηρίζουν ένα εθνικό μητρώο όπλων και ο έλεγχος ιστορικού θεωρήθηκε ως η προετοιμασία του εδάφους, παρόλο που κάτι τέτοιο απαγορεύεται από τον ομοσπονδιακό νόμο. Η παρακολούθηση των τηλεφωνημάτων Αμερικανών από την Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας (NSA) είναι επίσης παράνομη, αλλά η NSA το έκανε έτσι κι αλλιώς.Τα μητρώα όπλων ακολουθήθηκαν από κατασχέσεις του ημι-αυτόματων όπλων (τα λεγόμενα επιθετικά όπλα) στη Νέα Υόρκη και στην Καλιφόρνια.
Ερώτηση 3η: Καθ ‘όλη την ιστορία της ανθρωπότητας, η κύρια διαφορά μεταξύ ενός ελευθέρου ανθρώπου και ενός σκλάβου ήταν η ικανότητα να κατέχει ιδιοκτησία και να φέρει όπλα. Περιπτώσεις στις οποίες οι άνθρωποι στερήθηκαν το δικαίωμα να φέρουν όπλα από την κυβέρνησή τους, είχαν συχνά ως αποτέλεσμα τη γενοκτονία (συνήθως με την ίδια κυβέρνηση ως δράστη). Πιστεύετε ότι αυτή η αφήγηση κατά των όπλων, η οποία προωθείται σε παγκόσμιο επίπεδο από οργανισμούς όπως τα Ηνωμένα Έθνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση, εξυπηρετεί κάποια υστεροβουλία;
Απάντηση: Κάνω μια εβδομαδιαία ραδιοφωνική εκπομπή, το «The Gun Owners NewsHour». Ο εκφωνητής με παρουσιάζει λέγοντας, «Θυμηθείτε, δεν πρόκειται μόνο για τον έλεγχο των όπλων, είναι για ΤΟΝ έλεγχο.» Ο οργανισμός «Εβραίοι για Διατήρηση της Οπλοκατοχής» παρήγαγε ένα βιβλίο πριν από μερικά χρόνια με τίτλο: «Θανατηφόροι Νόμοι». Εξιστορεί το μίσος που επικεντρώθηκε εναντίον ενός πληθυσμού-στόχου από μια κυβέρνηση, το οποίο ακολουθείται από νόμους ελέγχου των όπλων και που οδήγησε σε γενοκτονία.
Ερώτηση 4η: “Για το σπίτι καθενός είναι το κάστρο του, et Domus sua cuique est tutissimum refugium (και το σπίτι του κάθε ανθρώπου είναι το ασφαλέστερο καταφύγιο του).” – Sir Edward Coke
Αυτό το απόσπασμα, το οποίο είναι ο πρόγονος (αν μπορώ να το πω έτσι) των σύγχρονων νόμων «Δόγμα του Κάστρου» και «Στάσου στο ύψος σου», που ισχύουν σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ, μιλάει για το δικαίωμα του ατόμου να υπερασπιστεί την ιδιοκτησία (και τον εαυτό του φυσικά) από έναν εισβολέα. Ωστόσο, όταν αναφέρεται σε ένα άοπλο πληθυσμό, δεν είναι τίποτα περισσότερο από απλά λόγια στο χαρτί. Απ ‘όσο γνωρίζω σε περιοχές όπου ο πληθυσμός είναι ένοπλος, τα ποσοστά εγκληματικότητας είναι σημαντικά χαμηλότερα από τις «ελεύθερες όπλων» περιοχές. Δεδομένου ότι εσείς είστε ο εμπειρογνώμονας για το θέμα, θα μπορούσατε να μας δώσετε κάποια περαιτέρω στοιχεία;
Απάντηση: Οι ΗΠΑ δεν έχουν ομοιόμορφη νομοθεσία περί όπλων, εκτός από εκείνη που ισχύει σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Ως εκ τούτου, όλα αυτά τα χρόνια έχουμε καταφέρει να παρατηρήσουμε την επίδραση του ελέγχου των όπλων, όπως εφαρμόζεται σε διάφορους βαθμούς μεταξύ των διαφόρων δικαιοδοσιών. Ένα παράδειγμα το οποίο είναι αρκετά χαρακτηριστικό προέρχεται από την Κομητεία Fairfax της Βιρτζίνια, όπου έχει την έδρα της η GOA. Αυτή η μεγάλη, αστική Κομητεία (λίγο έξω από την Ουάσιγκτον) με πάνω από ένα εκατομμύριο ανθρώπους έχει ένα ποσοστό δολοφονιών περίπου 1 ανά 100.000 ετησίως. Αυτό είναι περίπου το ίδιο (μερικές φορές λίγο ψηλότερα, μερικές φορές λίγο πιο κάτω) όπως αυτό της Μεγάλης Βρετανίας. Κάποιος μπορεί να κατέχει ένα πολυβόλο, για να μην αναφέρω άλλα είδη όπλων, στην Κομητεία Fairfax. Η οπλοαπαγόρευση στην Αγγλία είναι τόσο δρακόντεια, ώστε η βρετανική ολυμπιακή ομάδα σκοποβολής να πρέπει να πάει στο Βέλγιο για να εξασκηθεί. Είναι σαφές ότι η καθολική διαθεσιμότητα των πυροβόλων όπλων δεν κάνει την Κομητεία Fairfax μια πιο θανατηφόρα περιοχή από την Αγγλία. Όπως ανέφερε η Daily Mail πριν από μερικά χρόνια, το βίαιο έγκλημα είναι χειρότερο στη Βρετανία απ’ότι τις ΗΠΑ. Η σύγκριση με την Κομητεία Fairfax, όπου τα όπλα είμαστε εμείς, είναι ακόμα πιο έντονη. Με όλα τα όπλα που διατίθενται νόμιμα στην Κομητεία Fairfax, αυτή είναι πολύ ασφαλέστερη απ’ότι η Αγγλία.
Παρεμπιπτόντως, το ποσοστό δολοφονιών στην Περιφέρεια της Κολούμπια (δίπλα στην Κομητεία Fairfax) είναι στο ιστορικό χαμηλό των 16 ανά 100.000 μετά από μια ομοσπονδιακή δικαστική απόφαση που ανατρέπει την απαγόρευση όπλων στην Ουάσιγκτον. (Το ποσοστό των βίαιων εγκλημάτων είναι λίγο πάνω από 4 στην Κομητεία Fairfax).
Οι νόμοι «Στάσου στούψος σου» έχουν υιοθετηθεί σε πολλές περιοχές. Παρέχουν νομική προστασία για έναν ιδιοκτήτη όπλου που δεν έχει καμία εναλλακτική λύση παρά να χρησιμοποιήσει το όπλο του, γιατί δεν μπορεί με ασφάλεια να υποχωρήσει. Πιο πολλοί μαύροι παρά λευκοί έχουν αθωωθεί από κατηγορίες για φόνο σύμφωνα με αυτούς τους νόμους.
Ερώτηση 5η : Σε σχέση με την προηγούμενη ερώτηση, το 1877 ένας Δικαστής Ανωτάτου Δικαστηρίου Πολιτείας επεσήμανε: «Πράγματι, η η τάση του αμερικανικού τρόπου σκέψης φαίνεται να ανθίσταται στην ισχυρή επιβολή κάποιου κανόνα, ο οποίος απαιτεί ένα πρόσωπο να το βάλλει στα πόδια όταν καταδιώκεται». Αυτή η γενναία και γεμάτη θάρρος μπροστά στον κίνδυνο και την δυσκολία στάση θα έπρεπε (τουλάχιστον κατα την γνώμη μου) να προστατεύεται ιδιαιτέρως ως ο πυρήνας της αμερικανικής ιδιοπροσωπίας και αρετής. Γιατί, θεωρείτε, αυτή η αρετή υφίσταται την φαύλη επίθεση αρκετών αριστεριστών (και δυστυχώς αρκετών κεντροδεξιών επίσης) ομάδων συμφερόντων;
Υποθέτοντας οτι ο πολίτης εφαρμοζεί μία άμυνα «διατήρησης του χώρου του» και δεν προκάλεσε την φιλονικία, είναι τόσο σωστό, όσο και εύλογο ο πολίτης να μην χρειάζεται να το βάλλει στα πόδια. Φαίνεται ακόμα απεχθής υπόθεση οτι ο μία επίθεση απαιτεί απο το θύμα να μην κάνει τίποτα. Επιπλέον, καταλήγει η φυγή να είναι πιο επικύνδυνη απο την υπεράσπιση του «χώρου του». Εν τέλει, ένα θυμα που το βάζει στα πόδια έχει την πλάτη του γυρισμένη και είναι αυτή τη στγμή επίσης ανίκανο σε οιαδήποτε αμυντική δράση.
Ερώτηση 6η: Αν και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης πάντα επικεντρώνονται σε περιπτώσεις ψυχικά πασχόντων που διαπράττουν μαζικές δολοφονίες, μένουν σιωπηλά όταν νομίμως οπλοφορούντες παρεμβαίνουν και κυριολεκτικά σώζουν την ημέρα, σταματώντας ενόπλους εγκληματίες ή τρομοκράτες. Ο Donald Trump έχει υποσχεθεί να δώσει στις άδειες κρυφής οπλοφορίας εθνική ισχύ, όπως συμβαίνει στις άδειες οδήγησης, ποια είναι η θέση σας για το θέμα αυτό;
Απάντηση: Ο έλεγχος ιστορικού που απαιτείται για τους λιανικούς αγοραστές πυροβόλων όπλων είναι μια αξιοθρήνητη αποτυχία. Σε ένα πρόσφατα καταγεγραμμένο ρεκόρ υπήρχαν περίπου 40 περιπτώσεις που αναφέρθηκαν για δίωξη σε σύνολο πάνω από 20 εκατομμύρια συναλλαγών. Δολοφόνοι-μακελάρηδες έχουν είτε σκοτώσει για να κλέψουν ένα όπλο ή έχουν περάσει τον έλεγχο του ιστορικού τους, επειδή πολύ λίγοι από αυτούς έχουν μια προηγούμενη αιτία αποκλεισμού. Ο έλεγχος ιστορικού έχει δώσει μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας, ότι η κυβέρνηση είναι σε θέση να κρατήσει τα κακά πράγματα από το να συμβούν. Η πραγματικότητα είναι ότι οι εγκληματίες έχουν την τάση να διαπράττουν λιγότερα εγκλήματα σε περιοχές όπου ο πληθυσμός είναι γνωστό ότι είναι οπλισμένος.
Ο ερευνητής John Lott στο τελευταίο βιβλίο του, «Ο Πόλεμος για τα Πυροβόλα Όπλα», παρέχει έναν μακρύ κατάλογο των ενόπλων πολιτών, οι οποίοι κατόρθωσαν να αποτρέψουν μια μαζική δολοφονία. Αυτές οι επιτυχείς χρήσεις των πυροβόλων όπλων για αυτοάμυνα συνήθως περνάνε στα ψιλά. Ένας ακτιβιστής υπέρ της οπλοκατοχής στο Σικάγο γνώριζε την περίπτωση ενός οδηγού Uber [ΣτΜ. υπηρεσία ταξί] ο οποίος είδε έναν συμμορίτη να ανοίγει πυρ σε μια ομάδα ανθρώπων. Απέτρεψε μια μαζική δολοφονία, αφήνοντας το αυτοκίνητό του, τραβώντας το νομίμως μεταφερόμενο όπλο του και αφήνοντας στον τόπο τον επίδοξο μαζικό δολοφόνο με πυροβολισμούς από το δικό του πιστόλι.
Υπάρχει ευρεία υποστήριξη στο Κογκρέσο για θέσπιση ομοσπονδιακής νομοθεσίθας μέσω της χρήσης μιας διάταξης του Συντάγματος, η οποία απαιτεί από τις πολιτείες να αναγνωρίζουν τις νομοθετικές πράξεις των άλλων πολιτειών. Ένας τέτοιος ομοσπονδιακός νόμος θα οδηγήσει μια άδεια κεκαλυμμένης μεταφοράς σε μία πολιτεία να θεωρείται εξίσου ισχύουσα με την άδεια ενός οδηγού. Ο Donald Trump έχει δηλώσει ότι θα υπογράψει μια τέτοια νομοθεσία ως Πρόεδρος.
Ερώτηση 7η: Ο οργανισμός σας αντιτίθεται σθεναρά το σύστημα εξέτασης ιστορικού ως αναποτελεσματικό, παρακαλούμε να μας δώσετε κάποιες πληροφορίες και δεδομένα σχετικά με το θέμα. Ο Donald Trump έχει δηλώσει ότι υποστηρίζει τον περιορισμό της κατοχής πυροβόλων όπλων για τους ανθρώπους στην Λίστα Απαγόρευσης Πτήσης, αλλά επίσης ότι θα συνεργαστεί με τις οργανώσεις υπέρ της οπλοκατοχής, ώστε να βοηθήσει τους ανθρώπους που είναι σε αυτή τη λίστα(που απ’ότι έχω καταλάβει μέχρι τώρα δεν είναι και τόσο δύσκολο να μπεις) αν και δεν θα έπρεπε, να βγουν. Ποια είναι η θέση σας για το θέμα;
Απάντηση: Πολλοί πολιτικοί, συμπεριλαμβανομένου του Donald Trump, έχουν δηλώσει ότι η Λίστα Απαγόρευσης Πτήσης πρέπει να είναι το προηγούμενο για τον αφοπλισμό ενός πολίτη. Η θέση αυτή αγνοεί τη σχεδόν παντελή απουσία δέουσας νομικής διαδικασίας κατά την πρόσθεση ανθρώπων στη λίστα. Όταν ήταν ζωντανός, ο γερουσιαστής Κένεντι έπρεπε να ξοδέψει εβδομάδες για να βγάλει το όνομά του από τη λίστα. Ένας Καλιφορνέζος Βουλευτής του Κογκρέσου είχε το ίδιο πρόβλημα. Στην Αμερική, αν κάποιος είναι να χάσει το δικαίωμά του να διατηρεί και να φέρει όπλα (ή οποιαδήποτε άλλη συνταγματικά προστατευόμενη ελευθερία), το δικαστήριο οφείλει να συμμετέχει, δίνοντας στον κατηγορούμενο την ευκαιρία να παρουσιάσει την υπεράσπισή του. Μια τέτοια λίστα απαγόρευσης είναι πιο ταιριαστή στη Σοβιετική Ένωση ή τη ναζιστική Γερμανία.
Ερώτηση 8η: ΟΙ πανεπιστημιουπόλεις εξελίχθηκαν σιγά-σιγά από το να είναι «ελεύθερες όπλων ζώνες» σε μέρη που απαγορεύουν την ελευθερία του λόγου και δημιοργούν ασφαλείς χώρους για να εμποδίσουν τους μαθητές από το να «θιχτούν» από κάτι που μπορεί να βλάψει τα πολύτιμα συναισθήματά τους. Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η 2η Τροπολογία υπάρχει για να προστατεύει όλες τις υπόλοιπες και ειδικά τη πρώτη [ΣτΜ. Η 1η Τροπολογία κατοχυρώνει την ελευθερία λόγου], έτσι θα είναι η Αμερική που οραματίζονται οι φιλελεύθεροι;
Απάντηση: Η σύνδεση των ζωνών απαγόρευσης όπλων στις πανεπιστημιουπόλεις με την ζωνών απαγόρευσης λόγου βοηθά στο να γίνει σαφέστερο το εξής: Αγνοώντας το ένα μέρος του Χάρτη των Δικαιωμάτων ανοίγει την πόρτα για να αγνοηθεί οποιαδήποτε και όλες μαζί οι υπόλοιπες κατοχυρωμένες ελευθερίες μας.Οι ζώνες απαγόρευσης όπλων, όχι μόνο είναι αντίθετες με το Σύνταγμα, αλλά είναι και επικίνδυνες. Από το 1950 σε τέτοιες ζώνες διεπράχθησαν όλες οι μαζικές δολοφονίες που έγιναν στις ΗΠΑ, πλην τριών.
Ερώτηση 9η: Αναφορικά με την τρομοκρατία και την αύξηση του αριθμού των εγχώριων τρομοκρατών, τί πιστεύετε ότι θα έπρεπε να κάνει μια κυβέρνηση, προκειμένου να εξαλειφθεί η απειλή από μέσα, αλλά ταυτόχρονα να προστατευθούν και τα δικαιώματα των ανθρώπων (συμπεριλαμβανομένων των δικαιωμάτων οπλοκατοχής φυσικά);
Απάντηση: Οι ένοπλοι πολίτες είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν την τρομοκρατία πολύ πιο αποτελεσματικά απ’ό,τι ένα αφοπλισμένο πλήθος. Οι σφαγές των Charlie Hebdo και Bacalan στη Γαλλία είναι σχεδόν αδιανόητες στις ΗΠΑ – έξω, βέβαια, από τις ζώνες απαγόρευσης όπλων. Δυστυχώς,ολόκληρη η Γαλλία είναι μια τέτοια ζώνη. Όταν οι άνθρωποι μπορούν να προστατεύσουν τους εαυτούς τους, υπάρχει πολύ λιγότερη πίεση στους πολιτικούς να καταφύγουν σε στρατιωτικοποίηση της αστυνομίας και στην συνακόλουθη απώλεια των πολιτικών ελευθεριών. Πράγματι, μαζικοί δολοφόνοι στην Ευρώπη έχουν αφαιρέσει περισσότερες ζωές και σε περισσότερες περιπτώσεις απ’ό, τι στις ΗΠΑ. Ο αριθμός των νεκρών από το μακελειό του Anders Breivick στη Νορβηγία είναι άλλο ένα παράδειγμα.
Ερώτηση 10η: Δεδομένου ότι είναι έτος εκλογών και σύντομα οι Αμερικανοί θα πρέπει να ψηφίσουν για να εκλέξουν τον επόμενο Πρόεδρό τους, ποιόν υποψήφιο στηρίζετε (αν και είναι προφανές ότι υπάρχει μόνο μία επιλογή για όποιον αγαπά και θέλει να προστατεύσει την 2η Τροπολογία) και γιατί;
Απάντηση: Ο γερουσιαστής Ted Cruz, ένας συντηρητικός αντίπαλος του Donald Trump στα προκριματικά των Ρεπουμπλικανών, κατέληξε να υποστηρίζει τον Trump. Ο Cruz εξέφρασε τόσο εμένα και όσο και τους περισσότερους ιδιοκτήτες όπλων, όταν είπε ότι οι συνέπειες μιας προεδρίας της Hillary Clinton θα ήταν καταστροφικές. Δεν είναι απαραίτητο να σου αρέσει (εμένα δεν μου αρέσει) ο Donald Trump για να τον ψηφίσεις. Είναι αρκετό για πολλούς Αμερικανούς το ότι συνειδητοποιούν, ότι η Χίλαρι Κλίντον ποτέ δεν ανακάλεσε την διατριβή της στο κολέγιο που ήταν ένα παιάνας για τον Saul Alinsky, ο οποίος αυτό-περιγράφεται ως μετριοπαθής κομμουνιστής.
Ερώτηση 11η: Εδώ στην Ελλάδα και στην ΕΕ γενικότερα ισχύουν κάποιες από τις αυστηρότερες νομοθεσίες περί όπλων. Η νόμιμη ιδιοκτησία ενός όπλου είναι κάτι εξαιρετικά δύσκολο και ακόμα και αν αυτό χρησιμοποιηθεί σε περίπτωση αυτοάμυνας, σίγουρα θα σε οδηγήσει στη φυλακή. Ωστόσο, ακόμη και αν υπάρχουν τόνοι εγγράφων με νόμους και οδηγίες κλπ, μέσα στα τελευταία 2 χρόνια η Ευρώπη έχει πέσει θύμα πολλαπλών τρομοκρατικών επιθέσεων. Περιέργως, όμως, η απάντηση φαίνεται να είναι όλο και πιο αυστηροί νόμοι και περιορισμοί περί όπλων. Πού πιστεύετε ότι θα οδηγήσει αυτή η πολιτική, ειδικά δεδομένου ότι η Ευρώπη δέχεται περίπου μία τρομοκρατική επίθεση ανά εβδομάδα με όλο και περισσότερους πυρήνες τρομοκρατών να ανακαλύπτονται από τις αστυνομικές υπηρεσίες;
Απάντηση: Ας ελπίσουμε, ότι η αύξηση του αριθμού των τρομοκρατικών επιθέσεων στην Ευρώπη θα προκαλέσει μια συναίνεση, σχετικά με το ότι το καμία άμυνα δεν είναι μια καλή άμυνα. Οι Φιλελεύθεροι φαίνεται να πιστεύουν ότι η χρήση βίας ως αντίσταση σε μια επίθεση, θα κάνει τα πράγματα χειρότερα. Αρνούνται να αναγνωρίσουν ότι οι εγκληματίες δεν σκέφτονται όπως οι περισσότεροι άνθρωποι. Οι εγκληματίες είναι καιροσκόποι. Αν νομίζουν ότι έχουν την ευκαιρία να διαπράξουν ένα έγκλημα και να ξεφύγουν μ’αυτό, θα το κάνουν. Στο μεταξύ, είναι πρόθυμοι να σκοτώσουν αν χρειαστεί. Όταν ο Βρετανός πρωθυπουργός Νέβιλ Τσάμπερλεν αρνήθηκε να αντισταθεί στον Χίτλερ, το μήνυμα που αυτό το δολοφονικό τέρας εξέλαβε, ήταν ότι δεν θα υπήρχε τέλος στην επιθετικότητά του. Οι διάφοροι Τσάμπερλεν της ιστορίας έχουν επανειλημμένα διευκολύνει τους διαφόρους Χίτλερ της ιστορίας. Η επιλογή είναι σαφής – είτε είσαι πρόθυμος να ασκήσεις βία για να σταματήσεις τους εγκληματίες (συμπεριλαμβανομένων των τυράννων), είτε θα υποστείς τις συχνά μοιραίες συνέπειες.
Αντί επιλόγου: Και τα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα- το αριστερό ΣΥΡΙΖΑ, που είναι σήμερα το κυβερνών κόμμα και η λεγόμενη “κεντροδεξιά” Νέα Δημοκρατία- υποστηρίζουν εγκαρδίως την Hillary Clinton και επαινούν την «κληρονομιά» της κυβέρνησης Ομπάμα. Ορισμένα υψηλόβαθμα μέλη του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας (σχετικά με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπαίνω καν στον κόπο), στην πραγματικότητα έχουν δηλώσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι, εάν ο Ομπάμα είχε πετύχει στις προσπάθειές του να επιβάλει αυστηρότερους νόμους και περιορισμούς των όπλων, αυτό θα ήταν μια σπουδαία νίκη ενάντια σ’εκείνους τους τρελάρες που συναπαρτίζουν το λόμπι των όπλων.
Κατά τη γνώμη μου, όταν μια χώρα, στην οποία η πολιτική ορθότητα έχει γίνει η νέα θρησκεία, η οποία είναι μέλος μιας ένωσης που λατρεύει να ρυθμίζει και να φορολογεί τα πάντα και κινείται προς την κατεύθυνση του να γίνει ένα ακόμα πιο αποτυχημένο σοσιαλιστικό πείραμα, υποστηρίζει με πάθος την Hillary Clinton και την ανελεύθερη ατζέντα της, τότε οι Αμερικανοί θα πρέπει να κάνουν το καλύτερο που μπορούν, ώστε να μην επιτρέψουν αυτό [ΣτΜ. την εκλογή της] να συμβεί.
Θα ήθελα να μοιραστείτε τις σκέψεις σας σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση του Ελληνικού κράτους, της ΕΕ και την 100% ανελεύθερη ατζέντα τους και γιατί η Hillary Clinton είναι γι ‘αυτούς ο ιδανικός επόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ.
Απάντηση: Οι Ελβετοί είχαν ένα ρητό για χρόνια: «Το έμβλημα ενός ελευθέρου ανθρώπου είναι το τουφέκι» Η Ελβετία δεν δέχθηκε ποτέ εισβολή από τον Χίτλερ. Εκείνος είχε παραγγείλει από το Γενικό Επιτελείο του να εκπονήσει σχέδια για να εισβάλει στην Ελβετία. Το πιο αισιόδοξο σενάριο ήταν ότι, ναι, μια εισβολή στην Ελβετία θα μπορούσε να πετύχει, αλλά θα κόστιζε στη Γερμανία το ήμισυ του στρατού της προκειμένου να κατακτήσει αυτό το ένοπλο έθνος.
Η απειλή του Ναζιστικού στρατού του Χίτλερ έχει σήμερα αντικατασταθεί από την απειλή των χιλιάδων μουσουλμάνων, που είναι πρόθυμοι να ξεκινήσουν ένα βίαιο τζιχάντ. Ακριβώς όπως στην Αμερική χρειάζεται να απαλλαγούμε από τις ζώνες απαγόρευσης όπλων, έτσι και στην Ελλάδα (και σε πολλές άλλες χώρες) θα πρέπει να ενθαρρύνετε την ευρεία οπλοκατοχή μεταξύ των πολιτών. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η αστυνομία χρειάζεται τουλάχιστον πέντε ή δέκα λεπτά για να ανταποκριθεί σε μια εγκληματική (ή τρομοκρατική) επίθεση. Στη Γαλλία ακόμα περισσότερο, επειδή η αστυνομία πρέπει πρώτα να πάει και να πάρει τα όπλα της, πριν ανταποκριθεί στην έκκληση για βοήθεια.
Οι πολιτικοί μερικές φορές λένε ότι είναι πολύ επικίνδυνο να έχουε ευρεία οπλοκατοχή επειδή «δεν μπορούμε να έχουμε τους πάντες να τριγυρίζουν με όπλα» Ωστόσο, η εμπειρία μας στην Αμερική είναι σαφής – εκεί που οι άνθρωποι δεν έχουν κανένα νομικό εμπόδιο στο να «τριγυρίζουν με όπλα» τα ποσοστά εγκληματικότητας είναι χαμηλότερα απ’ ό, τι εκεί που οι περιορισμοί για την οπλοκατοχή και οπλοφορία είναι αυστηροί. Ζωές σώζονται όταν οι πολίτες είναι οπλισμένοι. Επιπλέον, ένα σώμα ενόπλων πολιτών, απετέλεσε αποτελεσματικό ανάχωμα κατά της τυραννίας, όπως αποδεικνύει το παράδειγμα της Ελβετίας. Φυσικά, τον 18ο αιώνα, ήταν ένα σώμα ενόπλων Αμερικανών [ΣτΜ. ανθρώπων ευρισκομένων στην Αμερική. Δεν υπήρχε ακόμα αμερικανικό έθνος με την σημερινή έννοια] πολιτών που προστάτευσε τις ελευθερίες των Βρετανών αποίκων.
Φτάσαμε στο κλισέ σημείο, όπου σας ζητώ να μοιραστείτε ένα μήνυμα για τους αναγνώστες μας και το ελληνικό κοινό εν γένει.
Αν στους τυράννους και τους εγκληματίες δεν αρέσει ένα σώμα ενόπλων πολιτών, γιατί εμείς οι υπόλοιποι να μην αποζητούμε, αυτό που εκείνοι φοβούνται;
Για άλλη μια φορά θέλω να σας ευχαριστήσω γι’αυτή τη συνέντευξη και να σας ευχηθώ κάθε επιτυχία στον αγώνα σας για την προστασία της 2ας Τροπολογίας.
Εκ μέρους του Δικτύου Ελλήνων Συντηρητικών,
