Το μεγαλείο του Δυτικού πολιτισμού έγκειται στο γεγονός ότι ανέχεται ακόμα και τους αρνητές του. Τους ανθρώπους εκείνους δηλαδή που επιχειρηματολογούν με σφοδρότητα εναντίον του καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι έχει βλάψει περισσότερο την ανθρωπότητα από ό,τι την έχει οφελήσει. Πάνω σε αυτήν την βάση και κυρίως επέκεινα του Μάη του ’68 ανεπήδησαν σε όλη την Δύση οι αριστερής ιδεολογικής προέλευσης διανοητές που προσπάθησαν μετά μανίας να την αποδομήσουν. Διανοητές τέτοιας αντίληψης βεβαίως υπήρξαν και στην Ελλάδα.
Μία από τις κύριες εργασίες τους ήταν η «επιστημονική» αποδόμηση της έννοιας και της πραγματικότητας αυτού που ονομάζεται «Έθνος». Πατώντας στον Μπένετικτ Άντερσον και σε παρόμοιας αντιλήψεως επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το Έθνος είναι μία «φαντασιακή κοινότητα». Μία κοινότητα δηλαδή η οποία δημιουργήθηκε τεχνητά από ισχυρούς ανθρώπους που είχαν στα χέρια τους κράτη. Αυτοί οι ίδιοι ισχυροί εξανάγκασαν μέρη του πληθυσμού που ήλεγχαν εντός της επικρατείας τους να ομιλούν την ίδια γλώσσα και να υπηρετούν εξαναγκαστικά στον στρατό.
Φυσικά, ακόμα και έτσι να έγιναν τα πράγματα, που δεν έγιναν έτσι σε πολλές χώρες, στην Ελλάδα δεν υπάρχει το ίδιο υπόδειγμα. Οι Έλληνες αδιαλείπτως ομιλούν την ελληνική γλώσσα, πολύ μικρές ως ελάχιστες προσμίξεις έχουν επισυμβεί επάνω τους από άλλους λαούς ενώ παραμένουν Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Επομένως, ακόμα και εάν δεχτούμε ότι άλλοι λαοί δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που έθεσαν οι αναθεωρητές της αριστεράς στην Ελλάδα δεν υφίσταται κάτι τέτοιο.
Τούτων δοθέντων, ένα τόσο αρχαίο Έθνος που μία από τις πιο ένδοξες στιγμές της ιστορίας του ήταν η κατάκτηση του μεγαλύτερου ως τότε γνωστού κόσμου και η γονιμοποίηση άλλων πολιτισμών με το αθάνατο αρχαίο ελληνικό πνεύμα με σημαιοφόρο τον Μ. Αλέξανδρο γιατί πρέπει να παραδόσει το όνομα Μακεδονία σε ένα πιο αδύναμο κρατίδιο η ιστορική επιβίωση του οποίου εξαρτάται από εμάς; Θα πρόκειται περί αυτοχειρίας ασφαλώς.
Βέβαια, πρέπει να λάβετε υπόψιν σας ότι πλείστοι εκ των πολιτικών μας ταγών ασχέτως κόμματος θεωρούν την εθνική ταυτότητα ως κάτι ξεπερασμένο. Ως ένα όπιο για τους λαούς ανάλογο με την θρησκεία υιοθετώντας πλήρως την μαρξιστική ατζέντα ασχέτως εάν εντάσσονται στην αριστερά ή στην δεξιά. Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για το σημερινό συλλαλητήριο per se. Ενδιαφέρονται απλώς να μην χάσουν ψήφους με την στάση τους εξαιτίας του «αμόρφωτου λαουτζίκου που δεν πέρασε διαφωτισμό» που κατεβαίνει σε συλλαλητήρια. Θεωρούν εαυτούς αριστοκράτες που έχουν ανέλθει σε τέτοιο ύψος αδιαφορώντας για την «πλέμπα». Όμως, όπως έλεγε και ο Ελύτης, ο κάθε κυρ-Γιάννης και η κάθε κυρα-Μαρία, οι απλοί και καθημερινοί άνθρωποι που φέρουν πάνω τους τις πραγματικές πολιτισμικές παρακαταθήκες επιμένοντας η Μακεδονία να λέγεται Μακεδονία μόνον από τους Έλληνες, αυτοί και μόνον είναι οι πραγματικοί αριστοκράτες και αυτοί θα κατέβουν στο συλλαλητήριο για να εξαναγκάσουν τους υπερόπτες πολιτικάντηδες να υποχωρήσουν.
