Το πρόσφατο μακελειό στην Γαλλία, έφερε μια ακόμη φορά στην δημοσιότητα μια σειρά από αλληλοσυμπληρώμενα και αλληλένδετα ζητήματα, όπως της ισλαμικής τρομοκρατίας, της μετανάστευσης, της αστυνόμευσης και της οπλοφορίας. Όπως όμως, για κάποιους από εμάς, ήταν αναμενόμενο, ελάχιστοι στάθηκαν σε ένα βαθύτερο και λιγότερο τεχνικό χαρακτηριστικό το οποίο δεν είναι άλλο από εκείνο του ηρωισμού.
Εν προκειμένω ο ηρωισμός εκφράστηκε από τον Γάλλο Χωροφύλακα Arnaud Beltrame, ο οποίος θύμισε στην φοβική Γαλλική (αλλά και ευρωπαϊκή) κοινή γνώμη, πως οι ήρωες δεν βρίσκονται ούτε στα κόμικς, ούτε στις ταινίες, αλλά ανάμεσα μας. Ο Arnaud Beltrame γεννήθηκε στις 18 Απριλίου του 1973 σε μια μικρή κοινότητα έξω από το Παρίσι. Το 2001 αποφοίτησε πρώτος στην τάξη του, από την École militaire interarmes του Γαλλικού Στρατού και το 2002 από την École des officiers de la gendarmerie nationale (Σχολή αξιωματικών της Χωροφυλακής). Εν συνεχεία κατατάχθηκε στις ειδικές δυνάμεις της Χωροφυλακής (Groupe d’intervention de la Gendarmerie nationale) και με την αποφοίτηση του από το σχολείο ειδικών δυνάμεων, μετατέθηκε στο Ιράκ όπου και συμμετείχε σε αποστολές για τις οποίες παρασημοφορήθηκε. Εν συνεχεία εντάχθηκε στην Ρεπουμπλικανική Φρουρά και τον Αύγουστο του 2017 μετατέθηκε στην νοτιοδυτική Γαλλία και προήχθη σε Αντισυνταγματάρχη.
Σε ηλικία 33 ετών ο Beltrame ασπάστηκε τον Χριστιανισμό και κατά την διάρκεια ενός προσκυνήματος (όπως εκμυστηρεύτηκε σε φίλους του) προσευχήθηκε στην Παναγία να τον οδηγήσει να βρει μια άξια σύζυγο. Λίγο καιρό αργότερα ερωτεύθηκε μια γυναίκα ονόματι Marielle, της οποία η βαθύτατη πίστη τον είχε συγκινήσει. Μασόνος ο ίδιος και με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και αγάπη για τις παραδόσεις και την ιστορία της Γαλλίας, επιθυμούσε έναν Καθολικό γάμο αισθανόμενος μια βαθύτερη πνευματική υποχρέωση. Τα τελευταία 2 έτη εξομολογείτο στον Jean-Baptiste, εφημέριο της μονής του Lagrasse, στον οποίο εκμυστηρεύτηκε την αγάπη του για την Χριστιανική Πίστη, την οικογένεια, το καθήκον προς την υπηρεσία του και την λατρεία του για τον αθλητισμό και την Γαλλική ιστορία. Η ζωή του θα ολοκληρωνόταν με τον γάμο του. Θεός, Στρατός και οικογένεια, ήταν οι αρχές, η ψυχή και το μυαλό του.
Στις 24/3/2018 ο Μαροκινός τρομοκράτης του «Ισλαμικούς Κράτους», Radouane Lakdim, πυροβόλησε ένα ζευγάρι στην περιοχή της Carcassonne, σκοτώνοντας τον άντρα και τραυματίζοντας την γυναίκα και στην συνέχεια έκλεψε το αυτοκίνητο τους. Λίγο αργότερα συνάντησε τυχαία μια ομάδα αστυνομικών των ΜΑΤ, οι οποίοι επέστρεφαν στο στρατόπεδο του μετά από το καθημερινό τους τζόκινγκ και άνοιξε πυρ τραυματίζοντας έναν εξ αυτών στην κοιλιακή χώρα. Διαφεύγοντας με το αυτοκίνητο που είχε κλέψει, εισέβαλε σε ένα σούπερ μάρκετ στην πόλη Trebes και φωνάζοντας στα αραβικά πυροβόλησε εναντίον του υπαλλήλου ασφαλείας (μαντέψτε, ήταν άοπλος), ενός πελάτη και ενός υπαλλήλου, με αποτέλεσμα να πέσει νεκρός ο υπάλληλος και εν συνεχεία το περιστατικό να εξελιχθεί σε ομηρία. Κατά την διάρκεια της ομηρίας ο Αντισυνταγματάρχης Arnaud Beltrame, ζήτησε από τον τρομοκράτη να πάρει την θέση ενός εκ των ομήρων, όπως και έγινε. Ο Αντισυνταγματάρχης είχε όμως πάρει μαζί του το κινητό του τηλέφωνο, το οποίο είχε ανοιχτό, με αποτέλεσμα οι διαπραγματευτές να μπορούν να ακούν τι γίνεται μέσα στο κατάστημα. Σε μια στιγμή αλλοφροσύνης, ο τρομοκράτης άνοιξε πυρ και πυροβόλησε τον Αντισυνταγματάρχη στον λαιμό. Η μεταφορά του στο νοσοκομείο ήταν άμεση, όμως η κατάσταση του ήταν εξαιρετικά κρίσιμη. Ως εκ τούτου οι γιατροί ενημέρωσαν την οικογένεια και ο εφημέριος Jean-Baptiste, δέχτηκε να παντρέψει το ζευγάρι λίγο πριν ο Αντισυνταγματάρχης αφήσει την τελευταία του πνοή και ενώ δεν είχε τις αισθήσεις του.
Όμως για ποιον λόγο να ενδιαφέρει τον Έλληνα αναγνώστη το τι έγινε σε μια κωμόπολη της Γαλλίας και ποια η πορεία ενός Γάλλου Χωροφύλακα; Και όμως, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης οι συμβολισμοί, οι αντιθέσεις, ο ιδεολογικός και αξιακός πόλεμος, μας αναγκάζει να παρακολουθούμε και να ζούμε όσα ζουν άνθρωποι που βρίσκονται χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Σήμερα έχουμε φτάσει στο εξευτελιστικό επίπεδο της ηρωοποίησης φονιάδων σαν τον Τσε Γκεβάρα και στην αποθέωση όλων όσων καταστρέφουν την κοινότητα, την οικογένεια και το πνεύμα. Σε αυτή λοιπόν την εποχή της πτώσης, ο Arnaud Beltrame έθεσε την ίδια του την ζωή στην διάθεση ενός τρομοκράτη, με στόχο να σώσει έναν αθώο άνθρωπο. Η πράξη αυτή δεν ήταν μια τυχαία έκρηξη καθήκοντος, αντιθέτως πήγαζε από την βαθύτατη πίστη του, από το ήθος, την αίσθηση του στρατιωτικού καθήκοντος, την τοποθέτηση αυτών των εννοιών πάνω από την υλική ζωή και τον σαρκικό πόνο. Εν τέλει η πράξη του Γάλλου Χωροφύλακα, ήταν η φωνή μιας Ευρώπης που δεν δέχεται να πεθάνει και να αντικατασταθεί από άλλους πολιτισμούς, άλλες ιδέες, άλλες «αξίες».
Για τις υπηρεσίες που προσέφερε στην Γαλλία παρασημοφορήθηκε μετά θάνατον με το Μετάλλιο του Εθνικού Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής και προήχθη στον βαθμό του Συνταγματάρχη.
