Συνομιλώντας κανείς με ανθρώπου του εμπορίου, των επιχειρήσεων και της αγοράς, ιδιοκτήτες ατομικών, μικρών, μικρομεσαίων επιχειρήσεων, εμπόρους που αγωνίζονται μια ζωή να κρατηθούν όρθιοι επιχειρηματικά, θα διαπιστώσει κανείς μια εμποτισμένη επιφυλακτικότητα, μια επίκτητη απογοήτευση.
Είναι αναμενόμενο φυσικά καθώς πλέον αυτό το οποίο ζούμε είναι ο φόνος της Ελληνικής επιχειρηματικότητας, προς όφελος ενός κρατικού μηχανισμού εδραιωμένου σε κομματικές ανάγκες. Το πρόβλημα με την ελεύθερη αγορά στην χώρα μας βρίσκεται στην πλήρη δαιμονοποίηση της από την Αριστερά. Πρόκειται κυριολεκτικά για μια απογοητευτική κατάσταση η οποία συντηρείται εδώ και πολλές δεκαετίες. Πλέον η ιδιωτική πρωτοβουλία θεωρείται de facto ύποπτη. Ο επιχειρηματίας είναι πάντα κατηγορούμενος ως ύποπτος φοροδιαφυγής, εκμετάλλευσης των εργαζομένων του, ως άπληστο καπιταλιστικό αφεντικό έτοιμο να ρουφήξει το αίμα του εργαζόμενου. Φυσικά όλα αυτά δε θα έπρεπε ούτε καν να τα συζητάμε, καθώς βρισκόμαστε σε μια χώρα η οποία κυριολεκτικά φτιάχτηκε από ιδιώτες και ευεργέτες που δώρισαν την ίδια τους την περιουσία και θυσίασαν τις ιδιωτικές τους επιχειρήσεις προς όφελος του Έθνους.
Από την άλλη το κράτος εμφανίζεται ως ο προστάτης των αδυνάμων. Ενίοτε άνθρωποι της Αριστεράς θα σπεύσουν να υπερασπιστούν τον κρατικό μηχανισμό ως απαραίτητο και καλό, ακόμα και αν δεν λειτουργεί κανονικά. Τρανά παραδείγματα η ΔΕΗ και η ΕΡΤ. Και μόνο αν διανοηθεί κανείς να συζητήσει αναφορικά με την πλήρη αποδέσμευση του κράτους από την παροχή τηλεπικοινωνιακών πληροφοριών, ενέργειας και την παροχή υπηρεσιών ενημέρωσης, θα αντιμετωπιστεί ως εχθρός του λαού! Φυσικά η γελοιότητα αυτή μας έχει κοστίσει δισεκατομμύρια ευρώ τα οποία θα μπορούσαμε να επενδύσουμε σε πολλούς άλλους τομείς.
Φυσικά η κατάσταση αυτή δεν πρόκειται να αλλάξει, ειδικά όσο κυβερνά ο ΣΥΡΙΖΑ. Ωστόσο προκύπτει μια διαπίστωση, μια αναγκαιότητα. Ήρθε ο καιρός όπου επιβάλλεται οι άνθρωποι της αγοράς, οι υποστηρικτές της ελεύθερης οικονομίας, να βγουν μπροστά και να εκφραστούν. Να δείξουν τις θέσεις τους και να αντιπαραβάλουν στους μύθους της αριστεράς, τον ανθρωπότυπο του Έλληνα επιχειρηματία που μπορεί να δώσει καλύτερες λύσεις από τον παρωχημένο και αρτηριοσκληρωτικό κρατικό μηχανισμό.
