Ο κος Τσίπρας πιστός στις προκλήσεις του προς τους πολιτικούς του αντιπάλους, χαρακτήρισε υποτιμητικά τον κόσμο που συμμετείχε και υποστήριξε τα δυο μεγαλειώδη συλλαλητήρια, ως «ετερόκλητο όχλο». Όσον αφορά το «ετερόκλητος» ισχύει εις το έπακρο και είναι θετικό, όσον αφορά το «όχλος», θα προσπαθήσουμε να διαπιστώσουμε αν ο χαρακτηρισμός εδράζεται στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τους ορισμούς που δίνει στο λεξικό του ο Γ.Μπαμπινιώτης.
Ορισμός 1ος: «Το άτακτο και ανεξέλεγκτο πλήθος, που εμφανίζει συχνά τάσεις αναταραχής, πρόκλησης καταστροφών κ.λ.π.». Αντίθετα με αυτά που μας έχουν συνηθίσει οι ομοϊδεάτες και χαϊδεμένα παιδιά του ΣΥΡΙΖΑ, δυστυχώς για την κυβέρνηση, το πλήθος δεν ήταν ανεξέλεγκτο και δεν προκάλεσε αναταραχές και καταστροφές, σε σημείο, που να στενοχωρήσει τους τζαμάδες, τους ασφαλιστές, τους ελαιοχρωματιστές, τους φανοποιούς, κ.ά.
Ορισμός 2ος: «Το σύνολο ατόμων που συσπειρώνονται και δρουν υπό την επίδραση συναισθηματικών παρορμήσεων, χωρίς πολιτική ωριμότητα και αυτοέλεγχο». Αυτός ο ορισμός αληθεύει ως προς το ότι ο λαός των συλλαλητηρίων έδρασε υπό την επίδραση συναισθηματικών παρορμήσεων και μάλιστα του υγιούς συναισθήματος, της αγάπης προς την πατρίδα. Πολιτική ωριμότητα δεν υπήρχε γιατί δεν υπήρχε πολιτικό υποκείμενο. Εδώ θα σταθούμε λίγο παραπάνω λέγοντας πως η προαναφερθείσα ορμέμφυτη αγάπη προς την πατρίδα, όταν γίνεται ενσυνείδητη επιλογή και βίωμα, μετατρέπεται σε πολιτική βούληση, η οποία ελπίζουμε να μετουσιωθεί σε κάτι πατριωτικό και ενωτικό. Στον αντίποδα πρέπει να απομακρυνθούν αυτόκλητοι σωτήρες οι οποίοι λειτουργούν βάσει μικροπολιτικών παιχνιδιών και προσωπικών επιδιώξεων, αναντίστοιχα με την τεράστια επιτυχία των συλλαλητηρίων και να σταματήσουν οι συγκρούσεις συμφερόντων ανάμεσα σε πατριδοκάπηλες ασημαντότητες που κρίνουν ότι ένα εθνικό θέμα είναι ευκαιρία για σπέκουλα.
Ορισμός 3ος: «Ο πολύς λαός, τα κοινωνικά στρώματα που θεωρούνται κατώτερα ή χυδαία». Σύμφωνα μ’ αυτόν τον ορισμό, ο κος Τσίπρας παραδέχτηκε έμμεσα ότι πρόκειται περί πλήθους, δηλαδή για πολύ λαό. Αξιοσημείωτη είναι η κατάταξη του όχλου στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα. Απέναντι στα χαμηλά κοινωνικά στρώματα τα οποία συμπεριλαμβάνουν πλέον και την κατεστραμμένη και σχεδόν εξαφανισμένη μεσαία τάξη, στέκεται ο πρωθυπουργός ο οποίος φέρει σημαντική ευθύνη για την οικονομική κατάστασή τους, καθώς και η πολιτική παρέα του, που μαζί συγκαταλέγονται ή παριστάνουν την ελίτ, όχι μόνο την οικονομική αλλά την ηγεμονεύουσα σίγουρα.
Αυτός ο «ετερόκλητος όχλος» είναι Όσοι Ζωντανοί απέμειναν να θυμίζουν ότι υπάρχει ακόμα λαός που αντιστέκεται στα σχέδιά τους και με τη στάση του φωνάζει και θα φωνάζει ένα εθνικό NO PASSARAN!
