Η συμφωνία Aukus είναι μια ανανεωμένη δέσμευση για την προάσπιση της ελευθερίας, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου στον Ινδο-Ειρηνικό-είναι επίσης ένα ισχυρό μήνυμα προς την Κίνα πριν από τη συνάντηση της «Τετράδας» της Αυστραλίας, της Ινδίας, της Ιαπωνίας και των ΗΠΑ την επόμενη εβδομάδα.
Η AUKUS υπόσχεται να προσφέρει μεγαλύτερες κοινές δυνατότητες και διαλειτουργικότητα μεταξύ των τριών εταίρων, με έμφαση στην κοινή χρήση κυβερνοχώρων, τεχνητής νοημοσύνης και κβαντικών τεχνολογιών. Η Αυστραλία θα αποκτήσει τεχνολογία και υποστήριξη για την κατασκευή του πρώτου στόλου πυρηνικών υποβρυχίων ως μέρος της συμφωνίας – το πρώτο έθνος εκτός από τη Βρετανία που θα αποκτήσει πρόσβαση στην τεχνολογία πυρηνικής πρόωσης των ΗΠΑ από το 1958.
Για τους Αυστραλούς, η συμφωνία σημαίνει ακύρωση υφιστάμενης σύμβασης αρκετών δισεκατομμυρίων με τους Γάλλους για την κατασκευή υποβρυχίων με κινητήρα ντίζελ που θα αντικαταστήσουν τον υπάρχοντα στόλο παλαιωμένων σκαφών κατηγορίας Collins. Όταν συνάφθηκε αυτή η συμφωνία με την Γαλλία το 2016 είχε θεωρηθεί πολιτικά αδύνατο να εισαχθούν πυρηνικά υποβρύχια. Η γαλλική κυβέρνηση όπως είναι φυσικό εξοργίστηκε, με τον υπουργό Εξωτερικών Ζαν-Ιβ Λε Ντριάν να περιγράφει την ακύρωση ως «πισώπλατη μαχαιριά». Οι Γάλλοι είχαν παλαιότερα προτείνει την τροποποίηση ενός σχεδίου πυρηνικού υποβρυχίου για να προσαρμόσουν τη συμβατική πρόωση. Το κόστος αυξήθηκε πολύ όπως και ο χρόνος που απαιτείτο για την παράδοση. Πλείστοι Αυστραλοί πολιτικοί μετά από αυτό είχαν ζητήσει την ακύρωση της συμφωνίας και είχαν ταχθεί υπέρ της πυρηνικής πρόωσης για την αντικαταστάτη των παλιού τύπου υποβρυχίων Collins. Αυτό ήταν γνωστό στην Αυστραλία και η Γαλλία δεν θα έπρεπε να είχε εκπλαγεί. Η νέα συμφωνία επισκιάζει επίσης πλήρως τη στρατηγική της ΕΕ για τον Ινδο-Ειρηνικό.
Για να περάσουμε στα βασικά, αυτή η αλλαγή δόγματος των ΗΠΑ αλλά και της Μεγάλης Βρετανίας (που φυσικά δεν θα μπορούσε να επέλθει αυτή η μετατόπιση για την τελευταία εάν δεν είχε προβεί στο BREXIT) σηματοδοτεί την περαιτέρω ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ΩΣ ΜΕΣΑΙΑΣ ΔΥΝΑΜΗΣ με πραγματικό εκτόπισμα στην παγκόσμια σκηνή.
Φυσικά αυτές οι εξελίξεις καταδεικνύουν ότι, καίτοι ο Μπάιντεν είναι εξαιρετικά ασταθής, το ουσιαστικό και σκληρό κράτος των ΗΠΑ διαθέτει αντανακλαστικά και δεν έχει διαβρωθεί από τις ελίτ. Διότι η συμφωνία αυτή που αποτελεί μία ομογενοποίηση του Αγγλοσαξωνικού κόσμου και χώρου έχει συναφθεί ούτως ώστε να ανασχεθεί μία απειλητική, ολοκληρωτική κομμουνιστική δύναμη που δεν είναι άλλη από αυτήν της Κίνας.
Για την Αυστραλία η συμφωνία αυτή ήταν δώρο Θεού. Μονόδρομος. Και αυτό διότι ο επεκτατισμός και οι διαθέσεις της Κίνας έχουν φανεί αρκετό καιρό τώρα μέσω της παρέμβασής της στις εσωτερικές υποθέσεις της Αυστραλίας διά του οικονομικού εξαναγκασμού αλλά και παρέμβασης στις εκλογές. Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, για παράδειγμα, η Κίνα απαγόρευσε τις εισαγωγές άνθρακα στην Αυστραλία αφού η κυβέρνηση Μόρισον ζήτησε έρευνα για την προέλευση του κοροναϊού. Όταν η Αυστραλία απαγόρευσε στη Huawei την παροχή τεχνολογίας 5G για το εθνικό της δίκτυο, η Κίνα επέβαλε δασμούς στο αυστραλιανό κριθάρι, βόειο κρέας και κρασί. Η Αυστραλία κατάφερε να βρει εναλλακτικές εξαγωγικές αγορές, αλλά οι άμεσες επιπτώσεις ήταν τρομερές για τους παραγωγούς.
Φυσικά η Κίνα θα αντιδράσει. Δεν θα αφήσει έτσι τα πράγματα. Όμως θα έπρεπε και εκείνη να γνωρίζει ότι η δράση φέρνει αντίδραση. Ειδικά οι ενέργειες επιτάχυνσης του επεκτατισμού της κατά την διάρκεια της θητείας του Σι Ζι Πινγκ δεν θα έμεναν αναπάντητες. Ο υπερεξοπλισμός της ειδικότερα όσον αφορά το ναυτικό, οι προκλήσεις στον αεροπορικό και θαλάσσιο χώρο της Ιαπωνίας και της Ταϊβάν, ο εκφοβισμός των νόμιμων θαλάσσιων δραστηριοτήτων άλλων χωρών στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας ή η παραβίαση της διεθνούς συνθήκης για την αυτονομία του Χονγκ Κονγκ είναι ενδεικτικά παραδείγματα της επιθετικότητας και του επεκτατισμού μίας δυνάμεως η οποία αποζητεί ζωτικό χώρο.
Παρεμπιπτόντως, πρόκειται περί ενός ισχυρότατου πλήγματος στην Προεδρία Μακρόν. Ο τελευταίος είχε επενδύσει τόσο στρατηγικά για την Γαλλία όσο και για τον εαυτό του επικοινωνιακά στην εξωστρέφεια της γαλλικής επιρροής στον στρατιωτικό και διπλωματικό τομέα. Και ο χρόνος αυτού του χτυπήματος είναι εξίσου σημαντικός αφού στις δημοσκοπήσεις η Μαρίν Λεπέν προηγείται με τέτοια ποσοστά που να καθιστά παραπάνω από πιθανή τη νίκη της στον δεύτερο γύρο. Φανταστείτε τι ανατροπές θα επιφέρει αυτό στο γεωπολιτικό σκηνικό εάν ταυτόχρονα οι σοσιαλδημοκράτες στην Γερμανία σχηματίσουν κυβέρνηση με τους πρασίνους και την άκρα αριστερά. Είναι σχεδόν βέβαιον ότι εάν ισχύσει ένα τέτοιο σενάριο θα μπει και επισήμως η ταφόπλακα στην γερμανική ηγεμονία στον τομέα της «ενιαίας» εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ που αντανακλούσε κατά κύριο λόγο τις γερμανικές επιδιώξεις και συμφέροντα. Υπό αυτήν την έννοια η Ελλάδα ούτως ώστε να εξισορροπήσει τα απόνερα της Γαλλικής ήττας στην Αυστραλία θα πρέπει να πιέσει ώστε να πάρει επιτέλους τις γαλλικές φρεγάτες αποσυμπιέζοντας την πίεση των υπολοίπων δυτικών διεκδικητών. Μπορεί η Ελλάδα να μην έχει κάποια άμεσα αντιτιθέμενα συμφέροντα με την Κίνα αλλά είναι εξόχως απειλητικό για την υπόστασή μας ως έθνος να σταθούμε στην σωστή πλευρά της ιστορίας αφού ο νέος δρόμος του μεταξιού περνά από την Τουρκία καταλήγοντας και στην Γερμανία. Ενδεχόμενες ιδεοληπτικές αγκυλώσεις επειδή ενδεχομένως θα ανέβει στην εξουσία η Λεπέν στην Γαλλία και ο Σαλβίνι με την Μελόνι στην Ιταλία θα είναι ασυγχώρητες. Η γεωπολιτική και η επιβίωση του έθνους μας δεν χωρούν τέτοιου είδους παιδικές ασθένειες.
Δημοσιεύθηκε στην Κυριακάτικη Δημοκρατία
