Την ώρα που η ύφεση και η ανέχεια κυριαρχούν, που η ανθρώπινη ζωή απειλείται γενικευμένα και οι προσωπικές ελευθερίες καταπατώνται βάναυσα, ανακαλύπτουν κάποιοι ότι τα ζώα έχουν δικαιώματα, παριστάνοντας ότι έχουμε την πολυτέλεια να κάνουμε πράγματα, που δεν τα κάναμε όταν μπορούσαμε. Βέβαια τότε, όλος αυτός ο εσμός της δηθενιάς δε βρισκόταν κλεισμένος σπίτι του με 53 γάτες και 48 σκύλους, αλλά χοροπηδούσε σα λαδωμένη σαρδέλα στις παραλίες της Μυκόνου, αλλά και στις καφετέριες του Κολωνακίου, συζητώντας για τα μπλου τσιπς και τα λίμιτ απ. Οι ίδιοι είναι, που τώρα συμπληρώνουν τα κενά του ξεπεσμού τους με την άρρωστη ικανοποίηση που τους προσφέρει η εισαγωγή της εκ Δυσμών διαστροφής και ο «ανθρωπισμός» της παράδοσης στους εξ Ανατολών φορείς «νέων ηθών».
Όταν όμως αυτή η αντίφαση κορυφωθεί και οι τελευταίοι κυριαρχήσουν, οι «δήθεν» θα παρατήσουν στα σπίτια, σε μπαλκόνια και αυλές, τα κοπάδια των «δικαιωμένων» τετράποδων φίλων τους και θα τρέχουν στα αεροδρόμια να σώσουν τα λαδωμένα τομάρια τους, παρακολουθώντας τις υπομειονότητες που «δικαίωσαν» να πετιούνται απ’ τις ταράτσες.
Τόσο εύκολα θα καταρρεύσει το απάνθρωπο ουσιαστικά οικοδόμημά τους και οι προτεραιότητες θα ανακτήσουν τη σειρά και τη θέση τους.
Τι να πεις! Αν δεν υπήρχε η ανθρώπινη μαλακία, η ζωή ίσως να ήταν ένα βαρετό πέρασμα…
