του Γιώργου Φλωρή*
Ποια η εθνική κατάντια; Ότι στα ανώτερα στρώματα των λήψεων αποφάσεων, της σκέψης, της διαμόρφωσης πολιτικής, των θέσεων που θα έπρεπε να παράγουν πλούτο και στο νομοθετικό επίπεδο, έχουν ανέλθει άτομα που κουβαλούν είτε στη συνείδηση είτε στη τσέπη τα χειρότερα ένστικτα του λαού.
Ο κόσμος μετά το σοκ της χρεωκοπίας που δέχτηκε, δυστυχώς αντέδρασε με βάση το θυμικό του. η ιδεολογική προέλευση του οποίου καλλιεργείται δεκαετίες τώρα στην Ελλάδα.
Στην οικονομία αντί να έχεις ανοιχτά μυαλά και σύνορα, με πνεύμα άκρως φιλελεύθερο – γίνεσαι κρατιστής. Ακολουθείς το πλέον αποτυχημένο μοντέλο. Στο σύγχρονο κόσμο μόνο με business plan βγαίνειπαράγεται χρήμα και ανοίγουν θέσεις εργασίας. Στον εταιρικό και επιχειρηματικό κόσμο (ιδίως όσον αφορά τις μικρές επιχειρήσεις αλλά και τις πολυεθνικές) επικρατεί μια καθολική απαισιοδοξία. Σοβαρά ποιος μπορεί να κάνει ένα business plan μακρόπνοο σε αυτή τη χώρα; Φόροι επί φόρων που αλλάζουν – το κράτος προτιμά να κλείσουν ιδιωτικές επιχειρήσεις παρά να απαλλάξει λίγο το προϋπολογισμό από δημόσια βάρη, χωρίς διάθεση να το μικρύνει στο μέλλον. Δε μπορεί το 1/4 της οικονομικής πίτας να συντηρεί τα άλλα 3/4 για πολύ όμως.
Στην εξωτερική πολιτική δεν έχεις ούτε πλάνο, ούτε όραμα και σίγουρα δεν εμπνέεις φόβο και εμπιστοσύνη. Είναι θέμα χρόνου η Τουρκία που εκτοξεύεται να διεκδικήσει κάτι παραπάνω και να το πάρει. Έχεις δημιουργήσει ένα τέτοιο εκρηκτικό κλίμα που κανείς δε ξέρει αν έχεις και συμμάχους πια που να σε βλέπουν στα σοβαρά.
Στο θέμα των μεταναστών και προσφύγων, πάλι λειτουργεί το κράτος με βάση ιδεοληψίες και όχι βάση του συμφέροντος του Ελληνικού λαού αλλά και των προσφύγων.
Στη παιδεία αντί να ακολουθούμε το βρετανικό ή αμερικάνικο μοντέλο εκπαίδευσης (τα 2 καλύτερα του πλανήτη), με ιδιωτικά και δημόσια πανεπιστήμια να ανταγωνίζονται – με αξιολογήσεις, με χορηγούς, με ερευνητικά προγράμματα, με φοιτητές από όλο το κόσμο να σπουδάζουν στη κοιτίδα του πολιτισμού, ανοίγοντας χιλιάδες θέσεις εργασίας, προτιμάμε το σοβιετικό του 20ου αιώνα, Δηλαδή τίποτα και εδώ.
Υπάρχουν πολλά ακόμα να προσθέσει κανείς. Προσωπικά, χειρότερη θεωρώ είναι η έλλειψη εθνικής συνείδησης που τους διέπει.Ακόμα χειρότερο απ όλα όμως είναι η αίσθηση. Η αίσθηση ότι δε πρόκειται να αλλάξει τίποτα προς το καλύτερο.
ΥΓ: Οι προηγούμενοι πάντως βάλανε και ένα Τσοχατζόπουλο μέσα.
*Ο Γιώργος Φλωρής είναι Κοινωνιολόγος και Νομικός, Manchester University
