27 C
Athens
Δευτέρα, 5 Ιουνίου 2023
spot_img

Παιδεία χωρίς Θρησκεία;

Προσηλυτισμός. Αυτό είναι το επιχείρημα. Δηλαδή, αν το παιδί μαθαίνει για τη θρησκεία του στο σχολείο είναι προσηλυτισμός, γιατί «δεν του δίνεται η δυνατότητα να επιλέξει». Όμως, ας πούμε πως στέκει ως άποψη. Η γλώσσα; Οι γονείς μας και οι δάσκαλοι γιατί δε μας δίνουν τη δυνατότητα να επιλέξουμε γλώσσα και μας μιλούν και διδάσκουν μια συγκεκριμένη. Η κοινωνική τάξη; Γιατί να μην την επιλέγουμε; Το σπίτι στο οποίο θα μεγαλώσουμε; Η χώρα; Κλπ κλπ κλπ. 
Γιατί πολύ απλά λειτουργούμε στα πλαίσια μιας κοινωνικής ομάδας εντός της οποίας μεγαλώνουμε και η οποία συγκροτεί αυτό που ονομάζουμε Πατρίδα. Και η παιδεία οφείλει να δημιουργεί πολίτες που θα συντηρήσουν και θα βοηθήσουν να προοδεύσει ο τόπος αυτός. Στα πλαίσια αυτά τα νεαρά ελληνόπουλα γαλουχούνται, όχι για να γίνουν πολίτες του υπερπέραντος, αλλά για να γίνουν Έλληνες πολίτες. Η παιδεία, λοιπόν, είναι η Ελληνική Παιδεία.

Η θρησκεία αποτελεί ένα κομμάτι του πολιτισμού μας. Δεν είναι τυχαίο που ένα θρησκευτικό σύμβολο τοποθετήθηκε ήδη από την επανάσταση του 1821 πάνω στη σημαία μας. Ο Χριστιανισμός έχει συνδεθεί αναπόσπαστα με την Ελλάδα. Η διδασκαλία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού στα σχολεία μέσω του μαθήματος των θρησκευτικών αποτελεί τη μεταβίβαση ενός κομματικού του πολιτισμού μας στις νεότερες γενιές και δεν υστερεί σε σχέση με τη γλώσσα και την ιστορία. Είναι μαθήματα που διαφέρουν από χώρα σε χώρα, σε αντίθεση με τις θετικές επιστήμες και συμβάλουν στη διαμόρφωση της εθνικής και θρησκευτικής ταυτότητας.

Δικαίωμα των συμπολιτών μας που δεν θρησκεύονται ή ασπάζονται άλλα δόγματα ή θρησκείες να απέχουν από το συγκεκριμένο μάθημα ή να διδάσκονται τη δική τους θρησκεία. Ωστόσο, αναφαίρετο δικαίωμα της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού να διδάσκεται τη χριστιανική ορθόδοξη λατρεία.

Η παιδεία χωρίς αυτό το απλό αλλά ουσιαστικό κομμάτι καθίσταται χωλή. Μια παιδεία που δε θα μεταδίδει την κουλτούρα του τόπου στις νεότερες γενιές αλλά μια διακρατική υπερκουλτούρα που θα εξαλείψει κάθε διαφορετικότητα και μοναδικότητα των ανθρώπων αλλά –το χειρότερο- θα υποβαθμίσει στο άμεσο μέλλον την ίδια την εθνική συνείδηση των νέων Ελλήνων. Και σε αυτό τον τόπο με τους τόσους αγώνες και θυσίες από τους προγόνους μας είναι κρίμα να επιτρέψουμε να συμβεί κάτι τέτοιο.

Προηγούμενο άρθροΤα κορίτσια του Τέλφορντ
Επόμενο άρθροΗ Ρωσία και εμείς.
Βασίλης Δ. Παπαγιαννίδης
Ο Βασίλης Δ. Παπαγιαννίδης γεννήθηκε το 1992. Είναι απόφοιτος της Νομικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης και εργάζεται ως ασκούμενος δικηγόρος. Αρθρογραφεί στο Δίκτυο Ελλήνων Συντηρητικών για ιδεολογικά ζητήματα και παρακολουθεί μαθήματα ρητορικής στην «Ελληνική Αγωγή».

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

Ακολουθήστε μας

0ΥποστηρικτέςΚάντε Like
0ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
765ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
7,310ΣυνδρομητέςΓίνετε συνδρομητής
- Διαφήμιση -spot_img

ΤΑ ΠΙΟ ΠΡΟΣΦΑΤΑ