Τί έκανε τον κόσμο να ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ και να φέρει ένα κόμμα του 3% στην εξουσία; Τί άλλαξε και ένα κόμμα με παλαβές ιδέες και ακόμη πιο παλαβούς ανθρώπους, το οποίο βρισκόταν στο περιθώριο, όχι μόνο της πολιτικής, αλλά και της κοινωνίας, έγινε κυβέρνηση; Πώς πείστηκε ο λαός να εμπιστευθεί μία δράκα ανεπάγγελτων, άπειρων και εν πολλοίς αγράμματων ανθρώπων με κομμουνιστικές ιδεοληψίες να τον κυβερνήσει;
Θα σας διηγηθώ μια προσωπική εμπειρία για να δείτε πως λειτουργεί η αριστερά. Έχω γράψει ένα βιβλίο, ένα αστυνομικό μυθιστόρημα. Η υπόθεση αφορά τον φόνο μιας Ελληνίδας από ένα Αφγανό »πρόσφυγα». Το βιβλίο μέσα από μια αστυνομική ιστορία καταφέρνει να αναπαριστά πιστά την σημερινή πραγματικότητα. Την εγκληματικότητα, την κατάληψη του κέντρου της πρωτεύουσάς από ξένες μαφίες, την παρακμή της αστικής τάξης, τις πουλημένες κυβερνήσεις, τους ατυνομικούς που δεν κάνουν το καθήκον τους, με λίγα λόγια πρόκειται για ακτινογραφία- ηθογραφία της σύγχρονης Ελλάδας.
Χαλαρή ψήφος δεν είναι μόνον να ψηφίζεις μικρότερα συμπαθή κόμματα της «β’ εθνικής»
για να τα προβιβάσεις στην πρώτη κατηγορία του πολιτικού γίγνεσθαι. Χαλαρή ψήφος είναι
και να ψηφίζεις με… χαλαρά κριτήρια, υποτιμώντας το αξίωμα για το οποίο προτείνεις
αυτόν που «σταυρώνεις». Κάποτε, ίσως να ήταν όντως έτσι. Οι Ευρωβουλευτές, παρά τον
παχυλό μισθό, ήταν μάλλον διακοσμητικοί.
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να παγώσουν την πώληση των μαχητικών αεροσκαφών Lockheed Martin F-35 στην Τουρκία επειδή είναι πιο πιθανό να χρησιμοποιήσουν κατά της Ελλάδας απ’ ό, τι εναντίον τρομοκρατών» είχε δηλώσει το 2018 ο Γερουσιαστής των Δημοκρατικών Μπραντ Σέρμαν στον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Μάικ Πομπέο.
Το βαθύ ρήγμα κυβερνήσεως και δημοκρατικών θεσμών, απεικονίστηκε
εύγλωττα, εξ αφορμής του ανείπωτου, σε συντεταγμένο κράτος, επεισοδίου
της ατελέσφορης επιχειρήσεως του Λιμενικού, παρουσία Εισαγγελέως, να
εισβάλλει, σε υπό κατάληψη κτήριο στα Εξάρχεια, προκειμένου να
εξαρθρώσει εγκληματική οργάνωση εμπορίας ναρκωτικών ουσιών.
Για τους αντιεξουσιαστές, για την σχέση τους με το εμπόριο ναρκωτικών και άλλου είδους επικερδείς δραστηριότητες όπως την προστασία μαγαζιών και άλλά τέτοιου είδους ζητήματα, τόσο οι αρμόδιες αρχές όσο και όσοι έχουν ασχοληθεί έστω και ελάχιστα με το ζήτημα των εξαρχείων γνωρίζουν πολλά. Όσοι είναι λίγο πιο “υποψιασμένοι” γνωρίζουν και για τον τρόπο με τον οποίο τα τελευταία χρόνια, συγκεκριμένες ομάδες αντιεξουσιαστών απέκτησαν τον πλήρη έλεγχο στα εξάρχεια, εκμεταλλευόμενες την δράση των κρατικών αρχών κατά συγκεκριμένων άλλων ομάδων που δραστηριοποιούνταν στα Εξάρχεια. Αλλά αυτή είναι μια μεγάλη κουβέντα. Που σίγουρα δεν μπορεί να γίνει εδώ.
Τα βασανιστήρια και τα μαρτύρια που έζησαν οι Ελληνες από τους Βούλγαρους πριν ελευθερωθεί η Μακεδονία φαίνεται ότι τα έχουμε ξεχάσει. Τον διαρκή αγώνα των σλαβικών φύλων να πάρουν τη Μακεδονία, εξοντώνοντας τους ελληνικούς πληθυσμούς, επιβάλλοντας τη σλαβική διάλεκτό τους σε σχολεία και εκκλησίες και αρπάζοντας παιδιά, τον έχουμε ξεχάσει.
Δυστυχώς αυτό το οποίο διατυμπανίζαμε αρκετοί ενασχολούμενοι με τα κοινά, αναφορικά
με την ιδεολογική υποχώρηση της Δεξιάς και την συνεπακόλουθη εξάλειψη της αριστείας ή
απλοϊκότερα αν θέλετε, την διαρκή επιβράβευση της αποτυχίας, δεν είναι παρά
καθημερινότητα στην Ελλάδα. Μια μετριότητα που πλέον έχει πλήρως αγκαλιάσει και τα
σώματα ασφαλείας.
Η καθημερινότητα πολλές φορές σε κάνει να παραβλέπεις προβλήματα που είναι μπροστά στα μάτια σου, κι έτσι είναι σχεδόν αδύνατον να συνειδητοποιήσεις την ύπαρξή τους. Για τον ΣΥΡΙΖΑ ένα από αυτά τα μεγάλα προβλήματα είναι ότι υπάρχουν πολλοί Ελληνες στην Ελλάδα. Είναι ένα πρόβλημα που ταλαιπωρεί τον τόπο, ειδικά τα τελευταία 200 χρόνια.
