Η Γαλλία είναι μία ευρωπαϊκή χώρα με 8% μουσουλμανικό πληθυσμό (περίπου 5.5 εκατομμύρια) και με πρώτη θρησκεία σε πιστούς την μουσουλμανική, παρά το γεγονός ότι παραμένει μία χριστιανική χώρα. Σε μία έρευνα του 2016 το 28% των μουσουλμάνων δήλωσε, ότι θα υιοθετούσε ένα σύστημα αξιών αντίθετων με αυτών της Δημοκρατίας, ποσοστό που άγγιζε το 50% σε νέους 15-25 ετών. Μέσα σε δέκα χρόνια ο αριθμός των τζαμιών και των αιθουσών προσευχής αυξήθηκε από 1.600 σε 2.500. Ιδρύθηκαν επίσης έδρες ισλαμολογίας σε έξι πανεπιστήμια. Τα γαλλικά δικαστήρια εκδικάζουν συνεχώς μηνύσεις για απομάκρυνση χριστιανικών συμβόλων από δημόσιους χώρους, όπως μία φάτνη στο δημαρχείο της πόλης Beziers, την οποία τοποθέτησε ο δήμαρχος για τα Χριστούγεννα ή τον Σταυρό από ένα άγαλμα του Πάπα Ιωάννη-Παύλου Β’ που τοποθετήθηκε σε δημόσιο χώρο το 2006. Συγχρόνως η χώρα έζησε δολοφονικές επιθέσεις στο όνομα του Αλλάχ με περίπου 300 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες.
Η Γαλλία είναι αντιμέτωπη με μία ζοφερή πραγματικότητα που αργά ή γρήγορα θα αντιμετωπίσουμε και εμείς. Αιτία της δεν είναι μόνο οι ορδές των λαθρομεταναστών που κατέκλυσαν τα τελευταία χρόνια την Ευρώπη. Ούτε η αποικιοκρατική πολιτική της Γαλλίας που επέτρεψε στους κατοίκους των αποικιών να εγκατασταθούν στην Γαλλία με ένα πιο ευνοϊκό καθεστώς. Αιτία είναι κυρίως ο νόμος του 1905, ο οποίος διαχώριζε την Εκκλησία από το Κράτος και δεν αναγνώριζε καμία επίσημη θρησκεία στο Σύνταγμα της χώρας. Αυτό σήμαινε ότι η κάθε θρησκεία θα ήταν αυτοχρηματοδοτούμενη και ανεξάρτητη από το Κράτος, το οποίο ούτε θα διόριζε, ούτε θα πλήρωνε τους ιερείς. Το 1905 όμως στην Γαλλία δεν υπήρχε Ισλάμ. Ο νόμος ήταν τότε μία προσπάθεια του Γαλλικού Κράτους να περιορίσει τον πολιτικό ρόλο της καθολικής εκκλησίας. 113 χρόνια μετά, ο νόμος αυτός έχει γυρίσει μπούμπερανγκ στην γαλλική κοινωνία, η οποία βλέπει ένα ανεξέλεγκτο Ισλάμ να χρηματοδοτεί τζαμιά και ιμάμηδες στην χώρα τους, χωρίς να μπορεί να επέμβει.
Ο διαχωρισμός Εκκλησίας και Κράτους οδήγησε στην αποχριστιανοποίηση της Γαλλίας και στην ισλαμοποίηση της. Στην Γαλλία πλέον θεωρούν τον νόμο ξεπερασμένο, άλλωστε έχει περάσει ένας αιώνας από τότε που εφαρμόστηκε, και συζητούν την κατάργηση του. Σκοπός είναι να μπορέσουν να ελέγξουν το Ισλάμ, που εξαπλώνεται με τρομακτικούς ρυθμούς λόγω δημογραφικού.
Εμείς εδώ, λειτουργώντας ως συνήθως με χρονοκαθυστέρηση και με μπροστάρηδες τους αριστερούς και λοιπούς δήθεν προοδευτικούς, σκεφτόμαστε τον διαχωρισμό Εκκλησίας και Κράτους. Και φτιάχνουμε τζαμιά.
Ως φαίνεται δεν παίρνουμε μαθήματα από τα παθήματα της Γαλλίας.
