Όταν επιβεβαιώνεσαι δυσάρεστα σίγουρα δεν νιώθεις βολικά να το επισημαίνεις. Όμως η τραγωδία στο Παρίσι ήταν αναμενόμενη για κάποιους από εμάς και είχαμε κρούσει τον κώδωνα καιρό τώρα. Το αίμα ήταν θέμα χρόνου να χυθεί σε κάποια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Η Γαλλία πλήρωσε τελικά τον βαρύ φόρο αίματος, με την πρόσφατη εμπειρία του Charlie να μην έγινε μάθημα σε κανέναν. Μέχρι και χθες η Ευρώπη συζητούσε το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης στη βάση της απορρόφησης του προσφυγικού ρεύματος κι όχι της αναχαίτισής του. Έπρεπε να γεμίσει πτώματα η Γαλλική πρωτεύουσα για να αντιληφθούν(;) οι ηγεσίες της Ευρώπης τον ισλαμικό κίνδυνο, την ανάγκη της δραστικής του αντιμετώπισης με την φύλαξη των συνόρων, της προστασίας των ευρωπαϊκών λαών από την ασύμμετρη απειλή της ισλαμικής βίας. Ίσως να μην είναι αργά αλλά σίγουρα τώρα είναι πιο δύσκολο αφού ο εχθρός είναι πλέον εντός των πυλών.
Με προσευχές, δηλώσεις συμπαράστασης και δημοκρατικές διακηρύξεις δεν λύνεται το πρόβλημα. Αυτά είναι για τους κληρικούς και τους δημοσιογράφους. Οι πολιτικοί είναι εκεί για να δρουν και να παίρνουν αποφάσεις. Δυστυχώς, όπως στο θέμα της οικονομικής κρίσης έτσι και τώρα στο λαθρομεταναστευτικό, η Ευρώπη δεν επέδειξε τα απαιτούμενα αντανακλαστικά αλλά ήρθε κατόπιν εορτής να κάνει διαπιστώσεις και να επουλώσει πληγές που δύσκολα επουλώνονται.
Η χθεσινή τραγωδία αποτελεί ξεκάθαρη ήττα του ευρωπαϊκού πολιτισμού από τον ισλαμικό σκοταδισμό. Είναι η παταγώδης κατάρρευση των αριστερών ιδεολογημάτων και της φιλελεύθερης πολιτικής των ανοιχτών συνόρων και του “ανθρωπισμού” απέναντι στο προφανές σχέδιο εξισλαμισμού της Ευρώπης με πρόσχημα τα πνιγμένα παιδιά της Μεσογείου. Οι κοινωνίες της Ευρώπης είχαν αντιληφθεί από καιρό τον κίνδυνο της δήθεν πολυπολιτισμικότητας και είχαν αντιδράσει ενδυναμώνοντας τις δυνάμεις των άκρων και του ευρωσκεπτικισμού. Τότε πολλοί βιάστηκαν να μιλήσουν για άνοδο του ρατσισμού και αντίδραση στη λιτότητα μη θέλοντας να ακούσουν τα εθνικά αιτήματα των λαών. Σήμερα τρέχουν ως επιμηθείς να σφουγγαρίσουν τα αίματα που οι ίδιοι έφεραν με τον στροθοκαμιλισμό και την απραξία τους.
Η ευρωπαϊκή και πρωτίστως η ελληνική Αριστερά έχουν καθοριστική ευθύνη για το αίμα που χύθηκε στο Παρίσι. Οι ηγεσίες της Ευρώπης επίσης. Χρειάζεται ψύχραιμη αλλά αποφασιστική και άμεση δράση. Σταδιακή απέλαση των λαθρομεταναστών και των προσφύγων και κλείσιμο των συνόρων. Καμία ανοχή στην ισλαμική εισβολή. Γιατί χθες μπορεί να έκλεισαν τα φώτα στον πύργο του Άιφελ. Ποιος μπορεί να εγγυηθεί ότι αύριο ή μεθαύριο δεν θα κλείσουν τα φώτα στον Παρθενώνα;
