Ο Αντετοκούμπο απέδειξε ότι είναι τίμιος άνθρωπος. Αντί να μας πουλά φύκια για μεταξωτές κορδέλες και να δηλώνει ότι νοιώθει Έλληνας, για να πουλά περισσότερες φανέλες και να κλείνει καλύτερες διαφημιστικές καμπάνιες, τίμησε την γη του πατέρα και της μητέρας του.
Η τιμιότητα του Αντετοκούμπο μας διδάσκει ότι είναι άλλη η υπηκοότητα και άλλη η ιθαγένεια. Και φυσικά άλλα πρέπει να είναι τα προνόμια της υπηκοότητας και άλλα της ιθαγένειας. Τώρα θα μας πείτε ότι πολλοί προδότες ήταν και είναι Έλληνες ιθαγενείς.
Ναι, αλλά αυτό είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας. Το σημαντικό με την ιθαγένεια είναι ότι χρόνια και χρόνια βιωμάτων τα οποία συνδέονται με την γη που πατάς, τις αναμνήσεις και τους κοινούς αγώνες των προγόνων σφηρυλατούν ταυτότητα.
Τίμιος, τρομερός χαρακτήρας για να είναι αθλητής σε αυτό το επίπεδο, πρέπει να τον τιμούμε.
