Δεν γνωρίζω πολλά από τα πολιτικά δρώμενα της Θεσσαλονίκης. Πάντα, όμως, κρίνω μια εκλογική μάχη σκεπτόμενος ιδεολογικά, προσπαθώντας να διακρίνω ποια είναι η πιο συντηρητική, δεξιά και πατριωτική επιλογή, και στην αντίθετη πλευρά ποια είναι η εμφανώς αριστερίστικη και ελιτιστική υποψηφιότητα.
Για τον κ. Ταχιάο, ο οποίος έχασε με ήττα επικών διαστάσεων, γνώριζα ότι βρίσκεται ιδεολογικά στο ακριβώς αντίθετο στρατόπεδο από εμένα. Στο συνέδριο της Δημοκρατικής Συμμαχίας, κόμματος «διάττοντα αστέρα» της Ντόρας Μπακογιάννη, ο κ. Ταχιάος είχε εκφραστεί σφόδρα κατά του εθνικιστικού λαϊκισμού, διατύπωσε θέση ότι στην Ελλάδα «ελάχιστοι πολιτικοί αποτόλμησαν να αναμετρηθούν με τα φαντάσματα του πατριωτισμού της σημαίας», σε συνέντευξη δήλωσε ότι θα φροντίσει οι παρελάσεις ομοφυλοφιλικού ακτιβισμού (gay pride) να συνεχίσουν στη Θεσσαλονίκη «όπως γίνονται σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο», ομολόγησε ότι δεν συμμετείχε σε κανένα συλλαλητήριο για τη Μακεδονία μας, ενώ η θέση του για το Σκοπιανό είναι ότι τα Σκόπια δικαιούνται να ονομαστούν με το συνθετικό «Μακεδονία» στο όνομά τους, «δεν είναι ταμπού» το όνομα […]
Από την άλλη, για τον απόλυτο νικητή και νέο δήμαρχο Θεσσαλονίκης κ. Ζέρβα δεν γνώριζα σχεδόν τίποτα, ούτε καν ποιο κόμμα τον στήριζε! Το μόνο που έμαθα -και μου έφτασε κατευθείαν- είναι ότι στήριξε τα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία μας. Αυτά για τα οποία τρέχαμε εμείς οι Αθηναίοι στη συμπρωτεύουσα και τρώγαμε χημικά στο κεφάλι (στη ΔΕΘ) για να παλέψουμε κατά της κατάπτυστης Συνθήκης των Πρεσπών.
Οπότε εκφράστηκα πολιτικά εναντίον του σοσιαλφιλελεύθερου Ταχιάου, ήθελα να χάσει ο πολιτικός που απαξίωσε τους αγώνες μου, που τάχθηκε με έμμεσο τρόπο μαζί με όλη την ελίτ, η οποία θεωρεί εμάς τους πατριώτες «εθνικιστές και λαϊκιστές».
Τεράστιο χαμόγελο είχα προχθές όταν είδα ότι η ήττα του Ταχιάου ήταν ολοκληρωτική (67% ο Ζέρβας!). Υπέρμετρη ικανοποίηση επίσης για το πολιτικό μήνυμα αυτής της καθολικής ήττας: ο Ταχιάος, ως προσωπική επιλογή του κ. Μητσοτάκη, δεν κατάφερε να κερδίσει το εκλογικό σώμα.
Τι λέει αυτό για την ηγεσία της Ν.Δ.; Οτι απέχει έτη φωτός από την αυθεντική λαϊκότητα της βάσης της και το εθνικό αίσθημα των Ελλήνων. Οτι ο κ. Μητσοτάκης και οι κοντινοί του στο τιμόνι της Ν.Δ. επιθυμούν να περάσουν έναν ελιτιστικό και διεθνιστικό τρόπο θεώρησης των πραγμάτων, ο οποίος δεν βρίσκει σύμφωνο τον λαό μας. Ηταν η προειδοποιητική βολή η ήττα Ταχιάου.
Αργά ή γρήγορα, αν δεν γυρίσει δεξιά το τιμόνι ο κ. Μητσοτάκης, θα σκάσει και η ομοβροντία οργής από τον λαό.
