Σε προεκλογικό άρθρο μου είχα επισημάνει ότι η Ν.Δ. πρέπει να ρίξει το βάρος της πολιτικής της στα εθνικά θέματα και ότι αυτός είναι και ένας από τους λόγους που θα την ψήφιζε ένα μέρος του κόσμου. Εκτός απ’ αυτό, μεγάλο μέρος των ψήφων της Ν.Δ. προήλθε από αυτούς που επιζητούσαν την χιλιοειπωμένη το τελευταίο διάστημα, επιστροφή στην κανονικότητα. Αυτοί είναι «οι νοικοκυραίοι», όπως χλευαστικά τους αποκαλούσαν οι αριστεροί κυβερνώντες και οι εξωκοινοβουλευτικοί τους σύντροφοι ή ακόμα πιο υποτιμητικά οι «κυρ- Παντελήδες».
Μετά από δέκα χρόνια πολύπλευρης κρίσης, ο λαός, κουρασμένος από την αβεβαιότητα και την μπαχαλοποίηση της ζωής του, ζητά πλέον την ηρεμία του. Στο οικονομικό σκέλος, μετά την υιοθέτηση των μνημονίων από τον ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα με περιπετειώδη και εκκωφαντικό τρόπο, τα κόμματα του κοινοβουλίου, εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις, ακολουθούν παρόμοια πολιτική, δεχόμενοι τις οδηγίες και την επιτήρηση των «ξένων». Οπότε, αυτό που περιμένει μεγάλο μέρος του λαού, είναι να βελτιωθεί η καθημερινότητά του. Γνωρίζει ότι πλέον δεν είναι εύκολο να κάνει μεγαλεπήβολα σχέδια και αρκείται στο λίγο και στο αυτονόητο, αλλά δεν ανέχεται την κοροϊδία που έφαγε στην τετραετία, καθώς και την γενικευμένη αναρχία που επικράτησε. Θέλει να κυκλοφορεί με ασφάλεια, να τιμωρούνται οι παραβάτες, να μπορεί να έχει το μαγαζάκι του χωρίς να κινδυνεύει να του το σπάσουν οι (αντι)εξουσιαστές, ούτε να τον ληστέψει ο εγκληματίας που βγήκε με το νόμο Παρασκευόπουλου.
Οι κυρ- Παντελήδες είναι η μεσαία τάξη που πλήρωσε τα μνημόνια αδρά και ο ΣΥΡΙΖΑ της γύρισε την πλάτη, ίσως επειδή ο Μαρξ δεν τους θεωρούσε διακριτή τάξη. Είναι αυτοί οι «πολλοί» που είχε ως προεκλογικό σύνθημα ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ουσιαστικά όχι μόνο δεν ενδιαφέρθηκε, αλλά τους χτύπησε κιόλας. Αυτοί που οι περισσότεροι έχουν μάθει να σέβονται την Πίστη τους, να αγωνίζονται για τα ιδανικά τους και να υπερασπίζονται την πατρίδα τους. Αυτοί που ως οικογένεια γνωρίζουν τον πατέρα, τη μητέρα και τα παιδιά και όχι τα 62 κατασκευασμένα φύλα. Αυτοί που κάποια από τα επαγγέλματα που ασκούν, είναι επαγγέλματα που πλήρωσαν την απουσία σχεδίου παραγωγικής ανασυγκρότησης όπως οι μικροκαλλιεργητές, επαγγέλματα που χάνονται λόγω της αδιαφορίας του κράτους (μηχανουργεία, καρνάγια, μαστορικά επαγγέλματα) και επαγγέλματα που αφέθηκαν στο έλεος της υπερφορολόγησης, της ανομίας και του παρεμπορίου, όπως οι μικρέμποροι.
Στο χέρι της Ν.Δ. είναι να ακουμπήσει ουσιαστικά στα προβλήματα της Μεσαίας Τάξης, όσο ακόμα είναι καιρός και να κερδίσει τον κόσμο της.
