Προσωπικά, είμαι αντίθετος με την πολιτική της «απολιγνιτοποίησης» που εφαρμόζει η κυβέρνηση καθ’ υπαγόρευσιν της Ε.Ε. Αναγνωρίζω ότι ο λιγνίτης επιβαρύνει το περιβάλλον, όμως, όπως πρέπει κανείς να ξέρει να βάζει προτεραιότητες έτσι πρέπει και να τις αλλάζει.
Δεν είναι δυνατόν μία χώρα με τέτοια ύφεση και ανεργία να αυθυποβάλλεται στο υψηλότατο κόστος της εισαγωγής ενέργειας και των Εναλλακτικών Πηγών, πολλώ δε μάλλον όταν ο λιγνίτης της εξασφάλιζε μια κάποια ενεργειακή αυτονομία.
Φρονώ λοιπόν ότι πρόκειται για άλλη μία μπίζνα που θα γεμίσει τις τσέπες όλων αυτών που μας έχουν πρήξει με την κλιματική αλλαγή και τις πράσινες πολιτικές, διότι απλά σχετίζονται με όλα τα funds που εδώ και πάνω από 20 χρόνια προσπαθούν να πάρουν κεφάλι στις αγορές με ένα νέο προϊόν. Θυμάστε τη δήλωση Δένδια στο Arab News, ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να προβεί σε εξόρυξη υδρογονανθράκων; Κρατήστε την.
Από την άλλη, αν δει κανείς τα βίντεο με τα επεισόδια στην Κοζάνη, είναι εύκολο να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι υποκινήθηκαν από την Αριστερά. Τα συνθήματα στις ντουντούκες με τον χαρακτηριστικό μονότονο και συλλαβιστό τρόπο παραπέμπουν σε Περισσό και Κουμουνδούρου. Ποια τώρα, η αριστερά, που εδώ και δεκαετίες μας τα έχει ζαλίσει με την οικολογία και που αν η «απολιγνιτοποίηση» επραγματοποιείτο από το ΣΥΡΙΖΑ θα είχε κάνει «μούγκα στη στρούγκα» και θα επήρετο για το οικολογικό της έργο.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, η πολιτική ελίτ της Ελλάδος είναι απλά μια ξεπουλημένη κάστα «επαρχιωτικού κοσμοπολιτισμού», που δεν ενδιαφέρεται για τίποτε άλλο παρά για την πολιτική της επιβίωση και για τον πλουτισμό της. Παράσιτα δε αυτής της συνομοταξίας είναι όλοι οι δήθεν αντισυστημικοί, ένθεν κακείθεν, κάποιοι εκ των οποίων συχνά δεν ντρέπονται καν να πουν, ότι ουσιαστικά αναμένουν πώς και πώς να αρπάξουν τα ψίχουλα της εξουσίας που θα τους πετάξουν με μία συγκυβέρνηση.
