Τί Ευρώπη θέλουμε;
Το ερώτημα δεν είναι τόσο απλό όσο ενδεχομένως να πιστεύουμε. Κι αυτό γιατί η Ευρώπη που θέλουμε δεν είναι απαραίτητα αυτή που έχουμε. Αλλά ας συμφωνήσουμε στην κεντρική ιδέα: μια Ευρώπη ενωμένη είναι απαραίτητη. Σε αυτό ουδείς διαφωνεί.
Η διαφωνία ξεκινά στο τί εννοούμε “ενωμένη” και ποια τα όρια αυτής της ένωσης.
Είναι γεγονός πως με την ΕΟΚ και μετέπειτα την ΕΕ σταμάτησε η Ευρώπη να αποτελεί πεδίο συγκρούσεων και αιματοχυσίας. Η προσπάθεια συνεννόησης των ευρωπαϊκών εθνών απέτρεψε εγκλήματα που είχαν διαπραχθεί στο παρελθόν. Οι λαοί έκατσαν σε ένα τραπέζι και τα βρήκαν μέσω του διαλόγου. Οι Γερμανοί δεν ξαναεισέβαλαν σε γαλλικά εδάφη όπως πχ το 1914 και το 1940. Όμως η Ευρώπη προχώρησε κι άλλο…
Μετά την παύση των εχθροπραξιών και το διάλογο μεταξύ των λαών, η Ένωση έσφιξε κι άλλο. Με ενιαία νομισματική πολιτική και πλήρη έλεγχο αυτής από την ΕΚΤ, οι λαοί απώλεσαν ένα σοβαρό κομμάτι της κυριαρχίας τους. Και σε αυτό το είδος της οικονομικής ένωσης η ισότητα αντικαταστάθηκε από την κυριαρχία του ισχυροτέρου. Με αυτό τον τρόπο μια ένωση με σκοπό την ελευθερία έμπλεξε επικίνδυνα σε μονοπάτια άγνωστα και φλέρταρε με ένα είδος οικονομικού ολοκληρωτισμού.
Οι Ευρωπαϊκοί λαοί είναι ίσοι. Και επιβάλλεται να είναι ίσοι και στα πλαίσια της ΕΕ. Γιατί μέσω της ισότητας αυτών, η Ευρώπη θα βρει το χαρακτήρα που επιβάλλεται να έχει. Μια ισότητα στα πλαίσια της δικαιοσύνης που θα επιτρέπει στα κράτη να είναι ανεξάρτητα, ελεύθερα και διαφορετικά, διαφυλάττοντας τον ιδιαίτερο χαρακτήρα τους, αλλά θα είναι ταυτόχρονα συνομιλητές σε ένα τραπέζι διαλόγου μεταξύ τους.
Η Ευρώπη δομείται πάνω στη διαφορετικότητα των λαών της. Η ποικιλία και η ιδιαιτερότητα αυτών δομεί το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και δίνει ελπίδες ελευθερίας. Η ομοσπονδοποίηση και ο φεντεραλισμός που ορισμένοι οραματίζονται θα οδηγήσει στην καταστροφή της και τη μετάλλαξη της ένα ολοκληρωτικό, αντικοινωνικό κατασκεύασμα.
Για να υπάρχει Ευρώπη πρέπει, λοιπόν, να διαφυλαχθεί η διαφορετικότητα των εθνών. Ως εκ τούτου η άσκηση της νομισματικής πολιτικής από την ΕΕ δείχνει να έχει αποτύχει και να δημιουργούνται πολλές ταχύτητες που απειλούν τη σταθερότητα στην ήπειρο αυτή. Η Ένωση, λοιπόν, πρέπει να περιοριστεί εκεί ακριβώς που χρειάζεται ώστε να κάνει πιο λειτουργική, ειρηνική και ελεύθερη την Ευρώπη και όχι να αλλοιώσει το χαρακτήρα της και να απειλήσει την ελευθερία και την ανεξαρτησία των λαών και των εθνών.
Μια τέτοια Ευρώπη θέλουμε…
