Με την ιδιότητα του αντιπροέδρου της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ, ταξίδεψα την περασμένη εβδομάδα στις Βρυξέλλες μαζί με τον πρόεδρο Φαήλο Κρανιδιώτη. Ως μέλη πια του ευρωπαϊκού κινήματος «Ευρώπη των Εθνών και της Ελευθερίας» θέλουμε να αξιοποιήσουμε αυτό το προνόμιό μας για τους ίδιους σκοπούς που εμείς, ως κανονικοί άνθρωποι, συστήσαμε αυτό το κόμμα: Να υπερασπιστούμε τα συμφέροντα και την τιμή της πατρίδας και του έθνους μας, κύτταρα του οποίου είναι οι οικογένειές μας.
Κάθε πολιτικός φορέας που εντάσσεται σε μια διεθνή ομάδα υποτίθεται ότι επιδιώκει να προασπίζεται κοινά συμφέροντα με τους εταίρους του. Αυτή είναι, άλλωστε, η πεμπτουσία κάθε είδους συνεταιρισμού. Δεν θα συνεταιριστεί τόσο εύκολα με μεσογειακές χώρες για θέματα αλιείας, διότι ενδέχεται να είναι ανταγωνιστικές στο αντικείμενο αυτό. Θα συμμαχήσει, όμως, μαζί τους για την αντιμετώπιση κοινών απειλών, όπως η τρομοκρατία που γεννάται από την αθρόα λαθρομετανάστευση.
Η Τουρκία είναι, κατά κοινή παραδοχή, μια από τις μεγαλύτερες απειλές για την Ευρωπαϊκή Ενωση. Και μιλώ για κοινή παραδοχή, διότι στα διάφορα «πηγαδάκια» των Βρυξελλών σπάνια θα ακούσεις να υποστηρίζει κανείς τη στάση της. Κι όμως, επισήμως, η Τουρκία είναι μια προς ένταξη στην Ε.Ε. χώρα.
Γιατί; Γιατί, π.χ., το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα σιγεί απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις; Ως συνεταιρισμός ευρωπαϊκών κομμάτων, μεταξύ των οποίων και η Ν.Δ., δεν θα όφειλε να καταγγέλλει την κλιμακούμενη επιθετικότητα της Τουρκίας; Προφανώς! Δεν το κάνει, όμως, διότι κεντρικό ρόλο στο κόμμα αυτό έχει το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας (CDU). Και «Τουρκία» στη Γερμανία, εντός ή εκτός Ε.Ε., σημαίνει ψηφαλάκια. Χάνοντας μερίδιο από την πίτα των εκατομμυρίων τουρκικών μεταναστευτικών ψήφων το CDU αποδυναμώνει και την ομάδα του αλλά και την κυριαρχία της Ανγκελα Μέρκελ.
Τότε, όμως, οι εταίροι του CDU στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα χάνουν την ιδιότητα του εταίρου και μετατρέπονται σε συγκαταβατικές εταίρες, που υψώνουν τη φωνή μόνο εκεί που ο προστάτης προστάζει. Θυμηθείτε το ξεσάλωμα του Κυριάκου κατά του Βίκτορ Ορμπαν. Σιγεί τώρα ο Κυριάκος, όπως ορίζει η Μέρκελ.
Η ΝΕΑ ΔΕΞΙΑ εγκαινίασε στις Βρυξέλλες -και θα φανεί σύντομα αυτό- μια συνεργασία σε θέματα κοινών συμφερόντων μεταξύ των ευρωπαϊκών πατρίδων. Ξεκινάμε από την Τουρκία και από το αίτημα να σταματήσουν κάθε χρηματοδότηση, αλλά και κάθε ενταξιακή διαδικασία.
Δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα Δημοκρατία της 10/3/2018
