Την Τετάρτη που μας πέρασε, ο κυβερνήτης της Φλώριδα Ρόν Ντε Σάντις, κατά πολλούς ο διάδοχος του Ντόναλντ Τράμπ στην ηγεσία του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, γέμισε δύο αεροπλάνα με λαθρομετανάστες που είχαν φτάσει στην πολιτεία του και τους έστειλε στo Martha’s Vineyard. Πρόκειται για ένα μικρό νησί στην πολιτεία της Μασαχουσέτης, γνωστό ως το μέρος διακοπών της παλαιάς αμερικάνικης ελίτ. Το συγκεκριμένο νησί, όπως σημείωσε ένας διαδικτυακός μου φίλος είναι για τις ΗΠΑ ο συνδυασμός της Εκάλης,του ψυχικού και των Σπετσών μαζί. Είναι ο τόπος της Νέας Αγγλίας, όπου συναντιέται η παλιά αριστοκρατία της Βοστώνης , με αυτή του Ροντ Αηλαντ και της Νέας Υόρκης.
Σε αυτό λοιπόν τον «παράδεισο» αποβιβάστηκαν 50 περίπου λαθρομετανάστες με καταγωγή από την Βενεζουέλα.
Ο κυβερνήτης της Φλόριντα δεν πρωτοτύπησε. Εδώ και μήνες κυβερνήτες πολιτειών από τα νότια σύνορα των ΗΠΑ γεμίζουν λεωφορεία και αεροπλάνα για να μεταφέρουν μετανάστες στις «καθώς πρέπει» γειτονιές των μεγάλων πόλεων, συμπεριλαμβανομένης και της Νέας Υόρκης, οι δήμαρχοι των οποίων έχουν ταχθεί κατά των μέτρων προστασίας των συνόρων αλλά και των ελέγχων της αστυνομίας στο εσωτερικό.
Ακολούθησε χάος, με τα μεγάλα αμερικάνικα ΜΜΕ που στηρίζουν την κυβέρνηση Μπάιντεν να επιτίθενται στον κυβερνήτη, χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία το «κόστος» της αεροπορικής πτήσης με την οποία έγινε η μεταφορά.
Η απάντηση του Ντε Σάντις ήταν εύκολη.Όπως χαρακτηριστικά είπε «όλοι αυτοί που χτύπουσαν τα στήθη τους, όταν ο Τράμπ ήταν Πρόεδρος, λέγοντας ότι είναι τόσο περήφανοι για τις πολιτικές «ασύλου», την στιγμή που ένα μικρό ποσοστό αυτού που αντιμετωπίζουν οι πόλεις των συνόρων έρχεται στις πόρτες τους, ξαφνικά εξαγριώνονται». Η κίνηση του Ντε Σάντις είναι το αντίστοιχο του να φόρτωνε ο Περιφερειάρχης της Θράκης, πούλμαν με παράνομα εισελθέντες μετανάστες και να τους ξεφόρτωνε όχι στον Ασπρόπυργο ή την Αμυγδαλέζα, τον Άγιο Παντελεήμονα και την Κυψέλη αλλά στην Φιλοθέη, στην Εκάλη και την Βούλα. Όχι μία φορά, συμβολικά αλλά συνεχώς. Είμαι βέβαιος ότι οι αντιδράσεις θα ήταν οι ίδιες. Οι υψηλά ιστάμενοι κοινωνικά κάτοικοι που διαθέτουν πρόσβαση στο δημόσιο βήμα, θα κατηγορούσαν για «λαϊκισμό» τους κατοίκους του Έβρου.
Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει, καθώς στην μικρή Ελλάδα η τοπική αυτοδιοίκηση αποτελεί εξαρτώμενο των κομματικών μηχανισμών. Οι καλές μας γειτονιές είναι προστατευμένες και σε αυτές οι λαθρομετανάστες πάνε μόνον ως υπηρετικό προσωπικό. Γεύονται την πολυπολιτισμικότητα μόνον σε μορφή εξωτικών γεύσεων, περίεργων finger food, και φθηνών μεροκαμάτων και όχι ως την μετατροπή της καθημερινότητάς των κατοίκων τους σε κάτι από … Βαγδάτη και Καμπούλ.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι η αντιδρασή των μη προνομιούχων θα είναι διαφορετική. Μια ματιά στην Στοκχόλμη ίσως δείξει προς τα πού θα κατευθυνθεί.
