“Εί και εν Τάφω κατήλθες αθάνατε, αλλά του Άδου καθείλες την δύναμιν
και ανέστης ως νικητής, Χριστέ ο Θεός,
γυναιξί Μυροφόροις φθεγξάμενος, χαίρετε
και τοις σοις Αποστόλοις ειρήνην δωρούμενος,
ο τοις πεσούσι παρέχων Ανάστασιν”
Η Ανάσταση του Κυρίου είναι η μεγαλύτερη εορτή της χριστιανοσύνης. Οι χριστιανοί όλου του κόσμου, ανεξαρτήτως δόγματος (ορθόδοξοι, καθολικό, κόπτες, προτεστάντες κλπ), εορτάζουν την νίκη του Κυρίου επι του θανάτου και ουτω την λύτρωση μας.
Η Ανάσταση εορτάζεται το χριστιανικό Πάσχα, όπως ακριβώς το Πάσχα των Εβραίων (έξοδος), κατα την μέθοδο της Θεοκρασιας που έλαβε χώρα κατα την εμπέδωση του Χριστιανισμού στα εδάφη της ρωμαικης αυτοκρατορίας.
Προσέξτε όμως • Η χριστιανική θρησκεία, η οποία αποτελεί μείγμα της ιουδαϊκής θρησκείας και των κηρυγμάτων του Ιησού ημων Κυρίου και των Αποστολών του, πέρασε από πολλες διακυμάνσεις μέχρι να αποκρυσταλλωθεί στην σημερινή κατάσταση. Συνοδοί, οικουμενικές συνοδοί, σχίσματα, αναθέματα, διωγμοί, συνθέτουν το μωσαϊκό της χριστιανοσύνης.
Στο παρον άρθρο δεν θα ασχολήθουμε με τα δόγματα και τις διαφορες τους, αλλά θα αναλύσουμε – όσο τούτο είναι εφικτό στα πλαίσια ενος άρθρου – το ορθόδοξο δόγμα, το οποίο αποκαλείται (δικαίως) και ελληνοορθόδοξο.
Γιατί τούτο; Τούτο λοιπόν ενεκα του ότι το ελληνικό εθνος, μετερχόμενο της χριστιανοσύνης, ήτοι της πίστης στον Ιησού Χριστο, την οποία και συνέδεσε ως αναπόσπαστο στοιχείο της ύπαρξης του, απαγκιστρωμένο απο τις παγανιστικές αντιλήψεις της αρχαιότητος, οδήγησε αυτήν (χριστιανική πίστη) στην εξέλιξη της και δη στην αρμονική συνύπαρξη της με τις αρχές του ίδιου του έθνους μας. Τούτο, δε αποτελεί αποκύημα της διακυβέρνησης της βυζαντινής αυτοκρατορίας από το ελληνικό εθνος, το οποίο ως κληρονόμος της ρωμαικης, χρησιμοποίησε το ρωμαϊκό imperium και την χριστιανική πίστη, σε συνδυασμό με την ελληνική γλώσσα και παιδεία, προκειμενου να κρατήσει αδιασπαστη την συνοχή της αυτοκρατορίας.
Και εξηγούμαι:
Η χριστιανική πίστη χωρίζεται σε δυο διαθήκες• Την Παλαιά (ιουδαικη) και την Καινή (ήτοι από τον Χριστο και εντεύθεν). Παρά το ότι το επίσημο δόγμα μας αναγνωρίζει και δέχεται αμφότερες εκ των ως άνω διαθηκών (όπως μάλιστα η Καινή διαθήκη διαμορφώθηκε από τις πρωτες οικουμενικές συνοδούς), παρά το ότι τα εδάφια της Παλαιας Διαθήκης αναγιγνώσκονται στις εκκλησίες μας, όπου αναφέρονται τα ονόματα των Ιουδαίων της Παλαιας Διαθήκης, εντούτοις θα πρέπει με απόλυτη σαφήνεια να αναφερθεί ότι δεν υπάρχει ούτε ενας Έλληνας που να πιστεύει στην Παλαιά Διαθήκη! Δεν υπάρχει ούτε ενας Έλληνας που να πιστεύει στον Αδάμ και στην Εύα, στον Καιν και στον Αβελ, στον Ιωβ, στον Μωϋσή κλπ. Δεν υπάρχει ούτε ενας Έλληνας που να θεωρεί έστω και κατα ελάχιστη διάνοια προγόνους του (ούτε γενετικούς μηδε και πνευματικούς) τους ανωτέρω αναφερθέντες !
Θα την χαρακτήριζα λοιπόν ως το προοίμιο για τα μετέπειτα, που είναι η βασιλεια του Χριστού!
Ετι περαιτέρω και προς απάντηση στους σύγχρονους γραφικούς υποστηρικτές του δωδεκάθεου, οι οποίοι διατείνονται με φαιδρότητα ότι δήθεν οι Έλληνες ήσαν υπόδουλοι από το 146 πΧ (μάχη της Λευκοπετρας) μέχρι την σύσταση του νέου ελληνικού κράτους και μετά από αυτές τις γραμμές, θα σπεύσουν να πανηγυρίσουν, το βασικό επιχείρημα της αδιάρρηκτης εδώ και αιωνες σχέσης ελληνισμού και ορθοδοξίας είναι η συμμετοχή της εκκλησίας στους αγώνες του έθνους, η συγγραφή όλων των εκκλησιαστικών κειμένων στα ελληνικά και επίσης το ότι ουδείς Ελλην – πλην ελαχίστων εξαιρέσεων – βάφτιζε τα παιδιά του με εβραϊκά ονόματα της παλαιας διαθήκης.
Οι Έλληνες ήσαν οι πρώτοι που είχαν καταλάβει την “ύπαρξη” του Θεού της χριστιανικής πίστης (ο άγνωστος Θεός) και οι πρώτοι που αποδέχθηκαν τον Χριστο, αφού η διδασκαλια του είναι απολύτως σύμφωνη με τις ελληνικές αρετές, όπως αυτές είναι εμποτισμένες στο εθνος μας.
Αξιες αναφορας στο σημείο τούτο, οι έρευνες που έχουν λάβει χώρα για την καταγωγή του ίδιου του Ιησού, την οποία διεκδικούν με ιδιαίτερες αξιώσεις οι Έλληνες, αφού οι περιοχές στις οποίες γεννήθηκε ο Κύριος μας κατοικούντο απο ελληνικούς πληθυσμούς.
Το μόνο σίγουρο πάντως είναι ότι η ελληνική ιδεολογία αναμειχθηκε με την χριστιανική πίστη και οδήγησε στην Καινή Διαθήκη.
Πως αποδεικνύεται τούτο ομως; με τον πιο απλό και εύκολο τρόπο! Αναγνώστε παρακαλώ το ανωτέρω παρατιθεν απολυτίκιο της Αναστάσεως! Ο Χριστός “κατήλθε εις τον Άδη και τον κατανίκησε” κύριοι!!! Ο Άδης δε – χωρις περαιτέρω περιττές συστασεις – είναι ο ελληνικός και μόνο θεός του κάτω κόσμου!
Καλή Ανάσταση λοιπόν σε όλους μας και κυρίως στο ελληνικό εθνος!
Δημητριος Π. Μαρκου
