Οι Έλληνες ειμεθα ένα έθνος με αδιάκοπη ιστορική συνεχεια τουλάχιστον 6-7 χιλιάδων ετών.
Κατα την διάρκεια της ιστορίας μας δημιουργήσαμε κοσμοκρατοριες , εκπολιτισαμε βαρβάρους και εν τελει χαρίσαμε στον δυτικό κόσμο τα φώτα του πολιτισμού.
Αρχικά, κατα την περίοδο της αρχαιότητας και των ελληνιστικών χρόνων, η λέξη “Ελλην” ήταν το προσδιοριστικό χαρακτηριστικό της φυλής μας ´η μάλλον όλων των ελληνικών φύλων. Οι δε “Γραικοί” ήσαν ένα εκ των ελληνικών φύλων.
Οι αρχαίοι Ελληνες είχαν πλήρη αυτογνωσία της καταγωγης τους και διαχώριζαν εαυτούς από λοιπους βαρβάρους, θεωρώντας ως αυτονόητη την ανωτερότητα τους ενεκα καταγωγής και πολιτισμού. Ακόμη και ο “πανηγυρικός” του Ισοκρατους αυτό υποδήλωνε εν τοις πραγμασι. Η θεώρηση δε τούτη, διατηρήθηκε ακέραια μέχρι τις ημέρες μας!
Εν συνεχεια και μετά την ρωμαϊκή κατάκτηση, οι Έλληνες επέτυχαν το ακατόρθωτο! Να αλώσουν μια αυτοκρατορία (την ρωμαϊκή) εκ των έσωθεν, χωρίς πόλεμο! Συνέπεια τούτου ήταν η μετάβαση από την ρωμαϊκή κατοχή στην Ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία, η οποία απετέλεσε ξεκάθαρα ελληνική αυτοκρατορία, ως εν τοις πραγμασι συνεχεια των ελληνιστικών βασιλείων των διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ερειδομενη σε τρεις πυλώνες• το ρωμαϊκό imperium, την ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία και τον ελληνικο πολιτισμό και γλώσσα.
Κατα την μετατροπή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας σε Ελληνική, ο όρος Ελλην απετέλεσε για κάποια χρονια τον ειδωλολάτρη, ήτοι τον μη χριστιανό, εν συνεχεια όμως η λέξη αποκαταστάθηκε και απέκτησε και πάλι την αρχική της σημασία. Στις ζυμώσεις δε που έλαβαν χώρα, δημιουργήθηκε η άρρηκτη σύνδεση ελληνισμού και ορθοδοξίας.
Οστις δεν ήταν Ελλην στην καταγωγή ή Ελληνιζων εντός της αυτοκρατορίας, ουδεμία τύχη στα αξιώματα της είχε. Ετι περαιτέρω οστις δεν ήταν Ελλην στην καταγωγή δεν εθεωρείτο πολιτης της αυτοκρστοριας, αλλά αποτελούσε “υπήκοο” Β κατηγορίας. Ήτοι “Ρωμαίος” ήταν ο Ελλην χριστιανός.
Οι Έλληνες της Ελληνικής αυτοκρατορίας της Ανατολής, αυτοπροσδιορίζονταν ως “Ρωμαίοι”, ενεκα του ότι ήταν οι νόμιμοι κληρονόμοι της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Το κράτος τους δε το αποκαλούσαν Ρωμανια.
Ο αυτοκρατωρ Ηρακλειος θέσπισε τον 7 αιώνα ως επίσημη γλώσσα του κράτους την ελληνική, ενώ άλλαξε τον τίτλο του απο “αυτοκρατωρ” στο ελληνικό “Βασιλευς”.
Από τον 11ο αιώνα και εντεύθεν υπάρχουν και επίσημα αυτοπροσδιορισμοι όπως Έλληνες, καθως και Ρωμιοί κατα παραφθορά του “Ρωμαιος”, ενώ ο όρος “βυζαντινοί” συναντάται στην “Αλεξίαδα” της Αννας Κομνηνης.
Χαρακτηριστικό βέβαια το γεγονός ότι οι δυτικοί και δη από τον Καρλομαγνο και εντεύθεν, ο οποίος Καρλομαγνος το 800 μ.Χ. σφετερίστηκε τον ρωμαϊκό τίτλο σε συνεργασία με τον Παπα Λέοντα Γ, ο οποιος τον έστρεψε αυτοκράτορα της “αγιας ρωμαικης αυτοκρατορίας” , τρεις αιώνες μετά την επίσημη κατάλυση του δυτικού ρωμαϊκού κράτους (476), εκουσίως και υπαιτιως χαρακτηρίζουν τους Ανατολικούς Ρωμαίους ως Έλληνες και Γραικούς, προκειμένου να τους αποκόψουν από την ρωμαϊκή κληρονομιά, με σκοπό να δικαιολογήσουν τον παράνομο σφετερισμό της από τον Καρλομαγνο. Χαρακτηριστική η επιστολή του Γερμανού αυτοκράτορος Μπαρμπαρόσα τον 12ο αιώνα προς τον Μανουηλ Κομνηνο με την οποία τον αποκαλεί “Rex Graecorum”!
Στους τελευταίους δε 2,5 αιώνες της ψυχοραγύσας αυτοκρατορίας, περίοδος η οποία αποτελεί εν τη ουσία την αρχή της νεοελληνικής ιστορίας μας, οι κάτοικοι της ανατολικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας αυτοαποκαλούνται σχεδόν αποκλειστικά ως “Έλληνες” και “Ρωμιοί”.
Εν συνεχεια έρχεται η οθωμανική νύχτα, το έρεβος της οποίας κράτησε για 400 σχεδόν έτη. Κατα την περίοδο αυτή οι Έλληνες χρησιμοποιούν κατα κόρον “Ρωμιός”, ως συνεχεια της αυτοκρατορικής παράδοσης και το “Γραικός”, επηρεασμένοι και από την Ευρώπη η οποία τους αποκαλεί υπαιτιως κατα αυτόν τον τρόπο, ώστε να τους αποκόψει παντελώς από την αυτοκρατορική κληρονομιά της Ελληνικής Χριστιανικής Αυτοκρατορίας,
Παράλληλα το 1557 ο Γερμανός μοναχός Ιερωνυμος Βολφ προβαίνει σε έναν αυθαίρετο νεολογισμό, αποκύημα της ζύμωσης ολοκλήρου του γαλλικού διαφωτισμού, αποκαλώντας τους Ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία ως “βυζαντινή”. Μοναδικός του σκοπός ήταν η πλήρης αποκοπή των Ελλήνων από την ρωμαϊκή παράδοση. Ο όρος αυτός δε επικράτησε ολοκληρωτικά σχεδόν μέχρι τις ημέρες μας. Εντούτοις ακούσια του, ο Βολφ, αποκαλώντας τους Έλληνικη αυτοκρατορία της Ανατολής ως βυζαντινή, μας έδωσε και ένα καλό! Την αδιαμφισβήτητη ελληνικότητα της αυτοκρατορίας!
Υπήρξαν βέβαια τρομεροί ανθέλληνες (Φαλμεραγιερ), οι οποίοι εκτελώντας εντολές, έθεσαν ως μοναδικό σκοπό της ζωής τους το να αποκόψουν τους Έλληνες όχι απλά από την βυζαντινη κληρονομιά αλλά από την ίδια την αρχαιότητα, παρουσιάζοντας τους ως μείξη Αλβανών, Τούρκων και Σλάβων. Ευτυχώς η θεωρία του Φαλμεραγιερ κατερρίφθη πανηγυρικα, με αποτέλεμα να θεωρείται επιστημονικά αποδεδειγμένη η αδιάκοπη συνεχεια του ελληνικού γένους από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα. Δυστυχώς βέβαια κάποιοι ανθέλληνες, καθώς και Έλληνες προδότες – γραικυλοι, εξακολουθούν ακόμη και στις ημερες μας να την ενστερνίζονται.
Τέλος και μετά την επανάσταση του 1821 συστήνεται, υπό την αιγίδα των τριών εγγυητριών δυνάμεων (Αγγλίας, Γαλλίας και Ρωσίας) το νέο ελληνικό κράτος! Το όνομα που του εδόθη από τους ευρωπαίους δεν θα μπορούσε να είναι άλλο, από το Ελλάς, αφού με αυτόν τον τρόπο θα αποκόπτετο καθ´ ολοκληριαν η οιαδηποτε διασύνδεση του νέου κράτους με την βιαίως καταλυθείσα αυτοκρατορία μας. Για αυτό και τα σχολικά εγχειρίδια των σύγχρονων γραικύλων, εκουσίως και υπαιτιως παρουσιάζουν την βυζαντινή αυτοκρατορία, ως κάτι ξένο προς τον Ελληνισμό, ωσαν ο ελληνισμος να ευρίσκετο υπό κατοχή, ενώ η πραγματικότητα είναι πως οι Έλληνες ήσαν οι διοικητες και η κυρίαρχη και άρχουσα τάξη της αυτοκρατορίας, η οποία ναι μεν ήταν πολυπολιτισμικη ως προς τα έθνη επι των οποίων ηρχετο, αλλά εν τοις πραγμασι μόνοφυλετική (ελληνική) ως προς την διοίκηση της.
Στο σήμερα λοιπόν και παρά τα διαφορετικά ονόματα μας (Ελλάς, Greece, Unanistan, κλπ), με τα οποία μας προσδιορίζουν οι ξένοι, υπάρχει ένα και μοναδικό συμπέρασμα, το οποίο δεν είναι άλλο από το ότι όλα τα ως άνω ονόματα καταδεικνύουν το αυτονόητο• το ότι δηλαδή ειμεθα η αρχαιότερη φυλή του πλανήτη, η δε ιστορία μας έχει αδιάκοπη ιστορική συνεχεια !
Και ναι! Ειμεθα και Έλληνες και Ρωμιοί και Γραικοί και Βυζαντινοί! Γιατί απασες εκ των εν λόγω ονομασιων υποδηλώνουν το ένα και το αυτό! Ήτοι το ελληνικό γένος!!!
Και δανειζόμενος τα λόγια του Καζαντζακη, θα κλείσω με την υποχρέωση που έχει ο καθένας μας, δηλαδή :
“Το πρώτο σου χρέος, εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει”!
