του Ιωάννη Στρατάκη
Προ λίγων ωρών ολοκληρώθηκε το πρώτο debate ανάμεσα στους δύο υποψηφίους για την προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών. Πρώτες εντυπώσεις? Ένας αμερόληπτος και δίκαιος’ οικοδεσπότης, ένα σετ ερωτήσεων που κάλλιστα θα μπορούσαν να έχουν γραφτεί από κάποιο στέλεχος του κόμματος των Δημοκρατικών και τέλος ένα χαμόγελο τόσο αφύσικο που κάνει τον Chuck(την κούκλα δολοφόνο) να μοιάζει με λούτρινο.
Οι ερωτήσεις ήταν όλες προσεκτικά επιλεγμένες με σκοπό να δώσουν το πάνω χέρι στην Κλίντον που αν και έκανε ομολογουμένως αξιότιμες προσπάθειες να παρουσιάσει ως ευεργετικά τα όσα περιλαμβάνει το πρόγραμμα της, δεχόταν δυνατές αντεπιθέσεις που σύμφωνα με τα στατιστικά του twitter έδωσαν τη νίκη στον πόλεμο των tweets στον Τραμπ. Ο Τραμπ από την αρχή σχεδόν, βρέθηκε ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά. Από τη μία ο, πάνω απ όλα αμερόληπτος, παρουσιαστής της βραδιάς και από την άλλη η μις πλαστικό χαμόγελο 2016. Δέχθηκε επιθέσεις όσον αφορά κυρίως την επιχειρηματική του πορεία καθώς και το ότι δεν δημοσίευσε τη φορολογική του ενημερότητα(πράγμα που συνηθίζεται από υποψηφίους για την Αμερικανική προεδρία), στο τελευταίο ωστόσο απάντησε με το αποστομωτικό : θα δημοσιεύσω την φορολογική μου ενημερότητα όταν εμφανίσεις τα 30.000 emails που διέγραψες από τον προσωπικό σου σέρβερ.
Η Κλίντον έδειξε να ζει σε μια διαφορετική πραγματικότητα στην οποία η επιζήμια για τις ΗΠΑ συμφωνία με το Ιράν ήταν ένα τρομερό επίτευγμα, η υπέρ-φορολόγηση δρόμος προς την ανάπτυξη και το Ισλαμικό Κράτος θα νικηθεί με βάση κάτι παρλαπίπες που έχει αναρτήσει στη σελίδα της. Ο Τραμπ από την άλλη μεριά είχε απαντήσεις σε όλα τα θέματα που τέθηκαν, ακόμα και στη γελοία ερώτηση για το πιστοποιητικό γεννήσεως του Ομπάμα, ενώ αν και φάνηκε να τηρεί αμυντική στάση (πράγμα απολύτως λογικό δεδομένου του περιβάλλοντος) ήταν έτοιμος και φρόντιζε να βάλει και τον οικοδεσπότη αλλά και την Κλίντον στη θέση τους ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
Προσωπικά θα ήθελα τον Τραμπ αρκετά πιο επιθετικό, ωστόσο είναι γεγονός ότι δεν έκανε την χάρη στα media που παρακαλούσαν να ξεκινήσει χαρακτηρισμούς ενάντια στην Κλίντον και φρόντισε να διατηρήσει ένα ήρεμο προφίλ καθ όλη την διάρκεια του debate. Επίσης δεδομένου του ότι ακολουθούν άλλα δύο debate πιθανόν η σημερινή χαλαρή εμφάνιση να ήταν αναγνωριστικού χαρακτήρα έτσι ώστε να γνωρίζει πώς να κινηθεί στα επόμενα.
Όπως και να χει, από τη μία στάθηκε ένα ερείπιο-σύμβολο του αποτυχημένου πολιτικού κατεστημένου και από την άλλη ο άνθρωπος που κατάφερε να ενώσει όλες τις δυνάμεις που αντιστέκονται στην παρακμή και τον εκφυλισμό του πολυπολιτισμού και της παγκοσμιοποίησης. Ήδη η Μ. Βρετανία έδειξε το δρόμο αφήνοντας πίσω την γραφειοκρατία των Βρυξελλών, ήρθε η ώρα και των Ηνωμένων Πολιτειών να αφήσουν πίσω τους αποτυχημένες πολιτικές και να γυρίσουν πίσω στις αξίες που τις έκαναν κυρίαρχους του πλανήτη.
