Ο,τι παράλογο συμβαίνει μετά τη συμφορά στο Μάτι ήταν αναμενόμενο. Για όλα φταίνε οι άλλοι, οι προηγούμενοι, το φαινόμενο του θερμοκηπίου, οι αυθαιρετούχοι, οι δεξιοί που υπερτερούν στην ανατολική Αττική – ναι, ακούστηκε κι αυτό. Η δε ανάληψη της πολιτικής ευθύνης από τον έχοντα την εκτελεστική εξουσία, άνευ της παραμικρής παραιτήσεως; Τζάμπα μαγκιά. Κι ας έδωσε ο Κοντονής τους «δικούς του» Βούτση και Κουρουμπλή ότι «πάγωσαν» τις κατεδαφίσεις που είχαν δρομολογηθεί για την Αττική το 2015.Η αλήθεια είναι ότι τα αυθαίρετα και κυρίως οι κάτοχοί τους δεν είναι η αιτία του κακού. Ολα τα κακά που μας βρήκαν θα μπορούσαν να αποφευχθούν, αν δεν βρίσκονταν οι πλέον ακατάλληλοι άνθρωποι στις πιο ευαίσθητες θέσεις. Τα αυθαίρετα της πολιτικής δηλαδή, προϊόντα του πελατειακού κράτους και της ανελέητης ψηφοθηρίας.
Οσοι ασχολούμαστε με την πολιτική ξέρουμε πολύ καλά ότι τα μεγαλύτερα παράσιτα της πολιτικής, τα λεγόμενα κομματόσκυλα, άνθρωποι χωρίς ιδέες, χωρίς ίχνος ρομαντισμού και ανιδιοτέλειας και κυρίως χωρίς το παραμικρό έρεισμα στην κοινωνία, επανδρώνουν όλες τις πολιτικές θέσεις με έναν και μόνο σκοπό: Να… τρουπώσουν!
Και δεν έχουν άδικο τέτοιοι που είναι. Αμείβονται με χιλιάδες ευρώ για να κάνουν ένα – δυο τυπικά συμβούλια τον μήνα και κατά τα άλλα τις προσωπικές τους δουλίτσες και «δουλίτσες». Γιατί το ίδιο το ελληνικό κράτος και ο τρόπος λειτουργίας του είναι ένα αχανές αυθαίρετο, βασιζόμενο στις δημόσιες σχέσεις τέτοιων τύπων, στις αποφάσεις μη αιρετών και στον ευτελισμό κάθε θεσμοθετημένης εξουσίας, με τους εκλεγμένους προϊσταμένους τους να «νίπτουν τας χείρας τους» στο τέλος της ημέρας. Ανήκουν στις λεγόμενες «πολιτικές ηγεσίες» υπουργείων, δημαρχείων και Περιφερειών και έχουν τη δύναμη να παρακάμπτουν τους πάντες και τα πάντα, ακόμη και την ίδια τη Δικαιοσύνη. Οχι μόνο για χάρη κάθε φουκαρά, αλλά και για τον ίδιο τους τον εαυτό ή τους προϊσταμένους τους.
Υπάρχουν 1.639 αποφάσεις κατεδάφισης από το ΣτΕ, που θα μπορούσαν να έχουν εκτελεστεί τα τελευταία τριάμισι χρόνια. Φανταστείτε πόσες δεν έχουν εκτελεστεί νωρίτερα. Μόνο μέρος τους είναι εις βάρος ιδιωτικών οικοδομών. Τρανό παράδειγμα, ο προσφιλής σε πολιτικές «περσόνες» Ομιλος Αντισφαιρίσεως Γλυφάδας, που, ενώ έχει κριθεί αμετάκλητα κατεδαφιστέος από το ΣτΕ εδώ και 18 χρόνια, καθώς στη θέση του έπρεπε να υπάρχει άλσος, έκοψε δένδρα και έκτισε και εστιατόριο μέσα στο εναπομείναν Αλσος Ευγενίδου για να διοργανώνει δεξιώσεις και παιδικά πάρτι με μπάρμπεκιου κάτω από τα πεύκα.
Κάπως έτσι γίνονται στάχτη τα πάντα και μαζί μ’ αυτά και το κοινό περί δικαίου αίσθημα, που θα εμπόδιζε έναν πολίτη να αυθαιρετήσει. Αν είναι λοιπόν ένα αυθαίρετο που πρέπει να κατεδαφιστεί και να ανοικοδομηθεί, είναι δυστυχώς το ελληνικό κράτος.
Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Δημοκρατία» την 04/08/2018
