Αν το 2001 σας έλεγε κάποιος πως ένας εκ των νεαρών που διαδήλωναν κατά της συνόδου των G8 στην Γένοβα της Ιταλίας, θα γινόταν Πρωθυπουργός της Ελλάδος, τότε θα τον κοιτάγατε με απορία. Σήμερα βέβαια κοιτάμε με απορία την πολιτική κατάντια της χώρας. Ωστόσο, μπορούμε να εξάγουμε ωφέλημα συμπεράσματα από τις πολιτικές επιλογές του κυρίου Τσίπρα ως Πρωθυπουργού κάνοντας μια μικρή ανάλυση.
Η ιδεολογική κυριαρχία είναι το Α και το Ω
Η επικράτηση του πολιτιστικού μαρξισμού και του προγκρεσιβισμού στις ιδεολογικές διαμάχες εντός των Δυτικών κρατών, έχει επιτρέψει στην νέα αριστερά να έχει το προβάδισμα και να επηρεάζει μαζικά. Ο κύριος Τσίπρας αυτό το γνωρίζει καλά και οι πολιτικές του στοχεύουν στην διατήρηση της κυριαρχίας των ιδεών αυτών. Εκεί λοιπόν στοχεύουν διάφορες επιλογές όπως για παράδειγμα οι παρεμβάσεις της Γενικής Γραμματείας Ισότητας κατά τηλεοπτικών διαφημίσεων, η κατάργηση νόμων που αφορούν την προσβολή των Θείων κλπ.
Οι συμβολισμοί παίζουν τον ρόλο τους
Αυτοί οι συμβολισμοί ξεκινούν από την απουσία γραβάτας, συμβόλου των αστών ενδεχομένως και φτάνουν στα σεμινάρια αντιφασισμού στις Ένοπλες Δυνάμεις και τα Σώματα ασφαλείας, αλλά και τα παιχνίδια με τις τηλεοπτικές άδειες, μέσω των οποίων ο κύριος Τσίπρας ήθελε να δείξει στο αριστερό κοινό του πως οι επιχειρηματίες θα κάνουν ότι πει. Και εδώ, σε αντίθεση με την ΝΔ, ο κύριος Τσίπρας δείχνει επαγγελματισμό και πλήρη κατανόηση της επικοινωνιακής βαρύτητας των συμβολισμών.
Η άλωση του κρατικού μηχανισμού επιφέρει προβάδισμα
Η διάλυση της ομάδας ΔΕΛΤΑ της αστυνομίας, η επιβολή συγκεκριμένης διδακτικής ύλης στα σχολεία, ο πλήρης έλεγχος της ΕΡΤ, οι προσλήψεις κομματικών στελεχών στο δημόσιο και αρκετές άλλες, χειρουργικού τύπου θα λέγαμε, παρεμβάσεις του Πρωθυπουργού, του επιτρέπουν να συσπειρώνει το αριστερό κοινό δημιουργώντας αντιπερισπασμό όσο εκείνος εφαρμόζει ευλαβικά μνημονιακές πολιτικές. Ο έλεγχος των μηχανισμών του κράτους του επιτρέπει να έχει στρατηγικό προβάδισμα.
Η ικανοποίηση των target group ενισχύουν ένα πολιτικό
Χωρίζοντας το εκλογικό σώμα σε target group, μπορεί κανείς να θέσει προτεραιότητες και να ιεραρχίσει της ανάγκες των groups αυτών. Στην συνέχεια η ικανοποίηση των αιτημάτων των ομάδων αυτών, θα δημιουργήσει κλίμα εμπιστοσύνης και εκτίμησης. Η ικανοποίηση αυτών των αιτημάτων επέτρεψε στον κύριο Τσίπρα να αναστρέψει μερικώς το αρνητικό κλίμα που δημιούργησε όταν απέρριψε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Έτσι, για παράδειγμα, η βοήθεια που έχει λάβει ο ΣΥΡΙΖΑ από την LGBTQ κοινότητα, βρίσκει ανταπόκριση με την αλλαγή ψήφου και τα μαθήματα περί ομοφυλοφιλίας στα σχολεία. Η βοήθεια προς τις αναρχικές ομάδες που επέλεξαν να στηρίξουν το κόμμα, βρίσκει ανταπόκριση με τα νομοθετήματα που αποφυλακίζουν κρατουμένους, η στήριξη που έλαβε από λαθρομετανάστες και ΜΚΟ, βρίσκει την αποθέωση στην περίπτωση του μικρού Αμίρ κλπ.
Οι επικλήσεις στο συναίσθημα δημιουργούν συμπάθεια στο πρόσωπο ενός Πρωθυπουργού
Έτσι ο κύριος Τσίπρας εμφανίζεται ως προστάτης των ομοφυλόφυλων, των αμφιφυλόφιλων, των τρανσέξουαλ, των άφυλων/ασέξουαλ, των προσφύγων/λαθρομεταναστών και ειδικά των ανηλίκων, αλλά και διαφόρων άλλων «μειονοτήτων», προσπαθώντας να συντηρήσει τον μύθο του ηθικού πλεονεκτήματος της αριστεράς. Ειρήνη, αγάπη, αλληλεγγύη και άλλες λέξεις που στόχο έχουν να ερεθίσουν τα συναισθήματα του κοινού, χρησιμοποιούνται από τον Πρωθυπουργό με μαεστρία.
Την ίδια ώρα ο κύριος Μητσοτάκης προσπαθεί να αντιγράψει τον Πρωθυπουργό, δίχως βέβαια τα αναμενόμενα αποτελέσματα, αφήνοντας τους δεξιούς ψηφοφόρους δίχως πολιτική έξφραση.
Ωστόσο, ο ερασιτεχνισμός της Νέας Δημοκρατίας, πέραν του ότι πλήττει το σύνολο της Δεξιάς και εγκλωβίζει τον συντηρητικό και πατριωτικό κόσμο, είναι και επιβλαβής για την Πατρίδα και το Έθνος, όρους που ο κύριος Τσίπρας έχει καταπατήσει και ο κύριος Μητσοτάκης έχει ξεγράψει.
